Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To poruszająca oparta na faktach książka o oddaniu, odwadze i poświęceniu. Poznajemy w niej dwie rodziny i wyjątkowe kobiety, z których jedna okazała się prawdziwym aniołem. Zula, bo o niej mowa w tych jakże ciężkich, wojennych czasach gdzie każdy dzień oznaczał walkę o przetrwanie zaopiekowała się Ellą. Ta dziewczyna była córką znajomych, a jedyną jej winą było to, iż należała do narodu żydowskiego. To opowieść o piekle tamtych czasów. Z bohaterkami jesteśmy w sielskiej Mławie, a później na ulicach walczącej Warszawy, za murami getta, a także na Pawiaku. To także powieść o ludziach, w których na długie lata zagnieździło się brzemię wojny. Ta historia z pewnością zostanie ze mną na dłużej, a piękne postawy zasługują na naszą pamięć.

To poruszająca oparta na faktach książka o oddaniu, odwadze i poświęceniu. Poznajemy w niej dwie rodziny i wyjątkowe kobiety, z których jedna okazała się prawdziwym aniołem. Zula, bo o niej mowa w tych jakże ciężkich, wojennych czasach gdzie każdy dzień oznaczał walkę o przetrwanie zaopiek...

Rozwiń

Zwiń

To historia czerpana z prawdziwych wydarzeń, co do której mam mieszane uczucia. Z jednej strony mamy ciekawą fabułę, to jednak sposób w jaki jest ona napisana jest za bardzo sielankowy i polukrowany, co nie końca oddaje grozę wydarzeń. Bohaterkami są kobiety, pielęgniarki, misjonarki, które w czasie II wojny światowej trafiły do japońskich, zapomnianych przez świata obozów u wybrzeży Sumatry. Mimo wielu przeciwności losu i nieszczęść one dzielnie walczyły z głodem, zmęczeniem, strachem, bólem, tropikalnym klimatem czy z epidemiami tyfusu i dengi. Zmuszane do pracy ponad sił walczyły o przetrwanie, a zaradne siostry Norah i Eny stały się wzorem siły i odwagi dla innych. Wspierały swoje siostry w tych jakże dla nich trudnych czasach i warunkach aby przetrwać każdy kolejny dzień w piekle. Wierzyły również w to, że wojna się kiedyś się skończy, a one znów spotkają się ze swoimi bliskimi. Ta książka ukazuje siostrzeństwo i kobiecą siłę, jaką potrafią odkryć w sobie w obliczu wszechogarniającego zagrożenia.

To historia czerpana z prawdziwych wydarzeń, co do której mam mieszane uczucia. Z jednej strony mamy ciekawą fabułę, to jednak sposób w jaki jest ona napisana jest za bardzo sielankowy i polukrowany, co nie końca oddaje grozę wydarzeń. Bohaterkami są kobiety, pielęgniarki, misjonarki, któr...

Rozwiń

Zwiń

To łatwa i prosta książką wcale nie jest. Autorka pisze w niej o problemach i potrzebach kobiet z niepełnosprawnościami w hiszpańskim społeczeństwie. Nati, Marga, Patricia i Angela to kuzynki, które codziennie muszą walczyć o swoją samodzielność. Ukazane jest to jak trudno jest im odnaleźć się w społeczeństwie i dostosować do panujących w nim reguł. Autorka nie boi się tabu i otwarcie porusza problemy osób ze szczególnymi potrzebami. Tak książka zdecydowanie wymaga skupienia i uwagi.

To łatwa i prosta książką wcale nie jest. Autorka pisze w niej o problemach i potrzebach kobiet z niepełnosprawnościami w hiszpańskim społeczeństwie. Nati, Marga, Patricia i Angela to kuzynki, które codziennie muszą walczyć o swoją samodzielność. Ukazane jest to jak trudno jest im odnaleźć...

Rozwiń

Zwiń

Pochłonęła mnie ta książka choć początek przyznam był średni. To cudowna opowieść, w której autorka wolno buduje fabułę o pięknej przyjaźń trójki dzieci i szczęśliwym dzieciństwie. Czytamy o życiu Niny, Adriena oraz Etienne. Poznajemy ich wybory oraz odczuwamy więź jaką połączona była ta trójka. Polecam, bo to napisana prawdziwie pięknym językiem książka, którą warto przeczytać. Oczywiście "Życie Violette" też już przeczytałam

Pochłonęła mnie ta książka choć początek przyznam był średni. To cudowna opowieść, w której autorka wolno buduje fabułę o pięknej przyjaźń trójki dzieci i szczęśliwym dzieciństwie. Czytamy o życiu Niny, Adriena oraz Etienne. Poznajemy ich wybory oraz odczuwamy więź jaką połączona była ta ...

Rozwiń

Zwiń

Czytamy o dalszych losach Rozalki i jej bliskich. W Rzeczypospolitej nękanej wojnami wszędzie mówiono też o czarach i czarownicach, a niejedna kobieta spłonęła na stosie. Dorosła Rozalia nie bała się nosić makowej spódnicy i robić niezwykłych rzeczy. Uważała też, że jako kobieta nie jest ani gorsza, ani głupsza od mężczyzn. Miała odwagę, nie bała się i to dawało jej siłę. Dla swoich sióstr i podążając za głosem serca spełniła swoje marzenia. Polecam, bo to magiczna i fascynującą książka.

Czytamy o dalszych losach Rozalki i jej bliskich. W Rzeczypospolitej nękanej wojnami wszędzie mówiono też o czarach i czarownicach, a niejedna kobieta spłonęła na stosie. Dorosła Rozalia nie bała się nosić makowej spódnicy i robić niezwykłych rzeczy. Uważała też, że jako kobieta nie jest a...

Rozwiń

Zwiń

Autorka zabiera czytelnika do siedemnastowiecznej Rzeczypospolitej, do wsi Karge leżącej w Wielkopolsce przy granicy z Brandenburgią i Śląskiem. Tu prości ludzie starają się po prostu żyć i przetrwać potop szwedzki, czarną dżumę i inne klęski urodzaju. To głównie pory roku i bezradność wobec natury kieruje ich życiem. Wobec zdrowotnych nieszczęście szukają pomocy u miejscowej zielarki Wigi, która ma moc wyganiania złych duchów i zna się na liściach i ziołach. Mieszka na skraju lasu i zajmuje się również wnuczką Rozalką, startą dziewczynką o sowich oczach. Nieustannie też poszukuję córki, która zaginęła, a zanim to nastąpiło pragnęła czegoś więcej dla siebie. Nie bała się nosić spódnicy w kolorze polnych kwiatów. Urzekła mnie ta powieść. Ciekawa dalszych losów Rozalki, Wigi i Jakuba już dziś zacznę czytać drugi tom serii, którą oczywiście polecam.

Autorka zabiera czytelnika do siedemnastowiecznej Rzeczypospolitej, do wsi Karge leżącej w Wielkopolsce przy granicy z Brandenburgią i Śląskiem. Tu prości ludzie starają się po prostu żyć i przetrwać potop szwedzki, czarną dżumę i inne klęski urodzaju. To głównie pory roku i bezradność wob...

Rozwiń

Zwiń

To książka o wybitnym i wrażliwym tekściarzu, który o kobietach wiedziała z wyobraźni. Natomiast niebywały wpływ na niego miał jego babunia, mama mamy. O młynarskiego wielkiej scenie uczuć dowiadujemy się od 12 artystek, które miały przyjemność z nim współpracować. Autorka rozmawiała min. z Ewą Bem, Katarzyną Żak, Joanną Kurowską czy z Małgorzatą Kożuchowską. To ciekawe rozmowy o Wojtku, a także o jego twórczości i niejednym szlagierze.

To książka o wybitnym i wrażliwym tekściarzu, który o kobietach wiedziała z wyobraźni. Natomiast niebywały wpływ na niego miał jego babunia, mama mamy. O młynarskiego wielkiej scenie uczuć dowiadujemy się od 12 artystek, które miały przyjemność z nim współpracować. Autorka rozmawiała min. ...

Rozwiń

Zwiń

To piękna i boleśnie prawdziwa historia Gai i jej najbliższych. To opowieść o bezbronny dzieciństwie, o trudnym dorastania, pierwszej zdradzie, pocałunku o odwadze na to, aby dokonać rzeczy niemożliwych i podążać za marzeniami. Polecam bardzo.

To piękna i boleśnie prawdziwa historia Gai i jej najbliższych. To opowieść o bezbronny dzieciństwie, o trudnym dorastania, pierwszej zdradzie, pocałunku o odwadze na to, aby dokonać rzeczy niemożliwych i podążać za marzeniami. Polecam bardzo.

To opowieść o przebojowej kobiecie w XVII wiecznej Anglii na tle wojny domowej oraz Restauracji Stuartów. Szlachetnie urodzona Maggie, bo o niej mowa przez współczesnych nazywana była szaloną, gdyż lubiła bardziej lekturę książki niż taniec. Choć cechowała ja nieśmiałość, to miała bardzo bogate życie wewnętrzne i marzyła o sławie. Ze względu na swoje strojne toalety i nieszablonowe zainteresowania powszechnie uważana była za celebrytkę. Nie bała się przy tym być sobą. Dlatego wyszła przed szereg i na przekór wszystkim pisała. Stworzyła tomiki poezji, sztuki teatralne i traktaty filozoficzne. Jako żona rojalisty godnością reprezentowała swojego męża Williama i jako pierwsza kobieta została zaproszona do angielskiego towarzystwa naukowego. To także książka o tym, że każda epoka ma swoją skandalistkę, więc lektura tym bardziej zadziwia aktualnością.

To opowieść o przebojowej kobiecie w XVII wiecznej Anglii na tle wojny domowej oraz Restauracji Stuartów. Szlachetnie urodzona Maggie, bo o niej mowa przez współczesnych nazywana była szaloną, gdyż lubiła bardziej lekturę książki niż taniec. Choć cechowała ja nieśmiałość, to miała bardzo b...

Rozwiń

Zwiń