Liczę, że to była autoterapia dla pisarki. Od pierwszych historii czuć pewien ból istnienia autorki. Przez historie randkowe i sceny seksu przechodzimy jak przez serial. Dużo refleksji, jeszcze więcej samotności.

Liczę, że to była autoterapia dla pisarki. Od pierwszych historii czuć pewien ból istnienia autorki. Przez historie randkowe i sceny seksu przechodzimy jak przez serial. Dużo refleksji, jeszcze więcej samotności.

Bardzo poruszająca książka, zaskoczyła mnie swoją głębia, sięgnęłam po nią z ciekawości tego pieprzenia, a dostałam głębokie przeżywanie świata i napotykanych ludzi.
Z ogromnym zaciekawieniem czytałam o tych różnych miejscach poznawanych „od spodu”. Mam wrażenie, ze naprawdę udało się autorce pokazać świat nie powierzchownie.
Rozmowa w samolocie ze zwolennikami Trumpa oddawała coś nieuchwytnego, co się dzieje w głowach ludzi zafascynowanych nim. Miałam wrażenie, ze może troszkę lepiej to zrozumiałam.
Ostatnia cześć książki jest tak trudna, ze ledwo przebrnęłam, autorka ma talent do oddawania żywego przeżycia, to jest chyba najmocniejsze w tej książce i w momencie kiedy opisuje cierpienie, bardzo trudno jest to znieść.
Bardzo polecam te ksiazke i dziękuje Pani Joanno, ze zdecydowała się Pani w taki sposób podzielić swoim światem.

Bardzo poruszająca książka, zaskoczyła mnie swoją głębia, sięgnęłam po nią z ciekawości tego pieprzenia, a dostałam głębokie przeżywanie świata i napotykanych ludzi.
Z ogromnym zaciekawieniem czytałam o tych różnych miejscach poznawanych „od spodu”. Mam wrażenie, ze naprawdę udało się autorce pokazać świat nie powierzchownie.
Rozmowa w samolocie ze zwolennikami Trumpa...

Druga część wylewania na czytelnika swojej frustracji wynikającej z niezrozumienia podstawowych zasad funkcjonowania świata oraz infantylnej wizji sprawiedliwości. Dodatkowo, ze względu na temat, bardziej niż w poprzedniej części uwiera ubóstwo słownika autorki, które pasowałoby raczej do niezbyt rozgarniętej nastolatki, niż do "młodej, wykształconej kulturoznawczyni z dużego miasta".

Druga część wylewania na czytelnika swojej frustracji wynikającej z niezrozumienia podstawowych zasad funkcjonowania świata oraz infantylnej wizji sprawiedliwości. Dodatkowo, ze względu na temat, bardziej niż w poprzedniej części uwiera ubóstwo słownika autorki, które pasowałoby raczej do niezbyt rozgarniętej nastolatki, niż do "młodej, wykształconej kulturoznawczyni z...

Książka zaskakująco mało o randkach. W której randki stają się przyczynkiem do opowiedzenia o czymś ciekawszym, o ludziach, miejscach, zachowaniach. O tym, że depresja boli tak samo nad oceanem pod palmami jak w szarym blokowisku zimą.
Audiobook słuchany z lekkim przyspieszeniem nadał jej też pewien lekko cyniczny, komediowy wyraz. Bardzo często się śmiałam podczas słuchania.

Książka zaskakująco mało o randkach. W której randki stają się przyczynkiem do opowiedzenia o czymś ciekawszym, o ludziach, miejscach, zachowaniach. O tym, że depresja boli tak samo nad oceanem pod palmami jak w szarym blokowisku zimą.
Audiobook słuchany z lekkim przyspieszeniem nadał jej też pewien lekko cyniczny, komediowy wyraz. Bardzo często się śmiałam podczas słuchania.

Absolutnie nie rozumiem dlaczego ta książka oznaczona jest jako reportaż. Tyle cudownych reportaży jest wśród lektur, tyle ciekawych treści i wiedzy, a tutaj nic z tych rzeczy nie znalazłam. Dodałam gwiazdkę za to, że bardzo trafnie zauważone zostały różnice kulturowe między poszczególnymi stanami w USA, innymi krajami Ameryki oraz Europy. Reszta to dla mnie trochę przegadane opisy jak w pamiętniku, ukazujące duże problemy, z którymi zmagała się pisarka. Mało tam było obiektywnych faktów na temat odwiedzanych miejsc, jedynie osobiste odczucia autorki, które przecież każdy podróżnik będzie miał zupełnie inne. Z tego właśnie powodu uważam tę lekturę za mało wartościową. Sceny seksu oraz randki nie były przeważające w treści, jedynie stanowiły urozmaicenie i ciekawy wątek. Jak dla mnie nie ujmuje to książce. Kończąc lekturę pozostał jednak pewien niesmak. Może antypatia do bohaterki, a może poczucie straconego czasu.

Absolutnie nie rozumiem dlaczego ta książka oznaczona jest jako reportaż. Tyle cudownych reportaży jest wśród lektur, tyle ciekawych treści i wiedzy, a tutaj nic z tych rzeczy nie znalazłam. Dodałam gwiazdkę za to, że bardzo trafnie zauważone zostały różnice kulturowe między poszczególnymi stanami w USA, innymi krajami Ameryki oraz Europy. Reszta to dla mnie trochę...

Nie do końca wiem o czym miała być ta książka. Czy o podróży życia, czy raczej o zaliczaniu kolejnych kolesi znalezionych na Tinderze, bo im dłużej się czyta, tym trudniej oprzeć się wrażeniu, że tylko po to tam pojechała. Wiem za to, że autorka ma jakąś obsesję na punkcie tej aplikacji. Nie rozstaje się z nią na krok, i nawet będąc w tak ciekawych i pięknych miejscach, przewija coś w telefonie... I kończy się jak się kończy. I tak myślę, że miała sporo szczęścia, mogło być dużo gorzej. Niewielki plus za czasem ciekawe opisy odwiedzanych miejsc.

Nie do końca wiem o czym miała być ta książka. Czy o podróży życia, czy raczej o zaliczaniu kolejnych kolesi znalezionych na Tinderze, bo im dłużej się czyta, tym trudniej oprzeć się wrażeniu, że tylko po to tam pojechała. Wiem za to, że autorka ma jakąś obsesję na punkcie tej aplikacji. Nie rozstaje się z nią na krok, i nawet będąc w tak ciekawych i pięknych miejscach,...

Jesli to reportaż to szczerze podziwiam to obnażanie własnego życia seksualnego ,ale jak mawia klasyk to nie mydło się nie ....dodam tylko - kiedyś jak człowiek chciał sobie popisać to prowadził pamiętnik , dziennik , polecam ! mniej drzew znika z planety ..

Jesli to reportaż to szczerze podziwiam to obnażanie własnego życia seksualnego ,ale jak mawia klasyk to nie mydło się nie ....dodam tylko - kiedyś jak człowiek chciał sobie popisać to prowadził pamiętnik , dziennik , polecam ! mniej drzew znika z planety ..

Jeśli książka miała być elementem autoterapii, to cool, nie widzę żadnego problemu. Ale jeśli miała przekazywać wiedzę albo chociaż bawić, to trochę się to minęło z powołaniem. Autorka pojechała na roczne wakacje z Polski i opowiedziała co tam robiła. I o facetach, których czasem spotkała na Tinderze, a czasem nie. Niektóre historie ciekawsze, inne mniej, ale tak ogólnie to człowiek kończy pełen podziwu, że tyle rzeczy, tyle historii i zdarzeń udało się zwykłej dziewczynie z Polski przeżyć, że aż na cała książkę starczyło. I tyle przypadków.

Jeśli książka miała być elementem autoterapii, to cool, nie widzę żadnego problemu. Ale jeśli miała przekazywać wiedzę albo chociaż bawić, to trochę się to minęło z powołaniem. Autorka pojechała na roczne wakacje z Polski i opowiedziała co tam robiła. I o facetach, których czasem spotkała na Tinderze, a czasem nie. Niektóre historie ciekawsze, inne mniej, ale tak ogólnie to...

Autorka chyba sama nie wiedziała co chciała napisać

Autorka chyba sama nie wiedziała co chciała napisać

Polska witaminka daje obcym facetom, tym razem poza granicami kraju. W dodatku próbuje przekazać swoje utopijne poglądy i wyobrażenia, że najlepiej by każdy był szczęśliwy i równo zarabiał, a ustawą zniesiono ubóstwo...

Naiwne, wulgarne, odrażające. Chociaż w swej naiwności i głupocie niezamierzenie śmieszne, za to na pewno oczko w górę do ogólnej oceny.

Polska witaminka daje obcym facetom, tym razem poza granicami kraju. W dodatku próbuje przekazać swoje utopijne poglądy i wyobrażenia, że najlepiej by każdy był szczęśliwy i równo zarabiał, a ustawą zniesiono ubóstwo...

Naiwne, wulgarne, odrażające. Chociaż w swej naiwności i głupocie niezamierzenie śmieszne, za to na pewno oczko w górę do ogólnej oceny.