Północna zmiana

Ta książka faktycznie nie jest typowym kryminałem, ale to akurat na plus, że w tym gatunku można natrafić na coś innego. Jednak o ile pierwsza część była fajna, druga rozmemłana na maxa. Finalnie nie wiem już co było głównym wątkiem, a bohaterowie byli jakoś tak poplątani, że nawet na końcu nie wiedziałam kto jest kim. Nie porywa i nie zostaje w głowie.

Ta książka faktycznie nie jest typowym kryminałem, ale to akurat na plus, że w tym gatunku można natrafić na coś innego. Jednak o ile pierwsza część była fajna, druga rozmemłana na maxa. Finalnie nie wiem już co było głównym wątkiem, a bohaterowie byli jakoś tak poplątani, że nawet na końcu nie wiedziałam kto jest kim. Nie porywa i nie zostaje w głowie.

bardzo fajnie czytało się. Polecam, czytanie Północnej zmiany nie będzie czasem straconym. Dziś zaczęłam drugą część i zapowiada się równie ciekawie.

bardzo fajnie czytało się. Polecam, czytanie Północnej zmiany nie będzie czasem straconym. Dziś zaczęłam drugą część i zapowiada się równie ciekawie.

Pierwsze 30% książki wydawało mi się irytująco nudne (jak na Greń),potem jednak akcja się rozwinęła na duży plus. Ostatecznie na pewno sięgnę po kolejny tom tej serii.

Pierwsze 30% książki wydawało mi się irytująco nudne (jak na Greń),potem jednak akcja się rozwinęła na duży plus. Ostatecznie na pewno sięgnę po kolejny tom tej serii.

Mało kryminału w kryminale, ale Hanna Greń zabiera nas w podróż do lat 1980-1986. Dla starszych czytelników jest to świetna okazja do powspominania, a młodzi mogą poznać realia tamtych czasów. Serdecznie polecam.

Mało kryminału w kryminale, ale Hanna Greń zabiera nas w podróż do lat 1980-1986. Dla starszych czytelników jest to świetna okazja do powspominania, a młodzi mogą poznać realia tamtych czasów. Serdecznie polecam.

Dobra fabuła na tle już zapomnianych czasów stopniowo następujących zmian ustrojowych z wątkiem kryminalnym w tle. Dla mnie super !!

Dobra fabuła na tle już zapomnianych czasów stopniowo następujących zmian ustrojowych z wątkiem kryminalnym w tle. Dla mnie super !!

Nie rozumiem, dlaczego książka znalazła się w kategorii kryminał. W mojej ocenie jest zwykłe czytadło z pobocznym morderstwem w tle. Takie na wakacje.

Nie rozumiem, dlaczego książka znalazła się w kategorii kryminał. W mojej ocenie jest zwykłe czytadło z pobocznym morderstwem w tle. Takie na wakacje.

Ooj przeciętna. Do połowy nie wiedziałam już jaki to gatunek czytam, niby kryminał, ale wątku kryminalnego i śledztwa jakoś nie mogłam się dopatrzeć więc męczyłam i męczyłam. Dopiero od połowy akcja ruszyła i czytało się dość przyzwoicie. Taka sobie, chociaż bardzo polubiłam Ingę.

Ooj przeciętna. Do połowy nie wiedziałam już jaki to gatunek czytam, niby kryminał, ale wątku kryminalnego i śledztwa jakoś nie mogłam się dopatrzeć więc męczyłam i męczyłam. Dopiero od połowy akcja ruszyła i czytało się dość przyzwoicie. Taka sobie, chociaż bardzo polubiłam Ingę.

Akcja rozpoczyna się w roku 1980. Inga Piątkowska rok temu straciła przyjaciela. Rozpoczyna nową pracę i jako jedno z zadań otrzymuje przez dwa tygodnie opiekować się zakładowym ośrodkiem w Jastrzębiej Górze. Tam poznaje Brinka Speedmana, Kanadyjczyka, który twierdzi, że kogoś mu przypomina. Książka pełna zaskakujących zwrotów akcji, tajemnic rodzinnych, wydarzeń związanych z poszukiwaniem starej mapy skarbów i z poszukiwaniem miłości. Czyta się szybko i chce się więcej. Jest druga książka z tej serii "Imię śmierci".

Akcja rozpoczyna się w roku 1980. Inga Piątkowska rok temu straciła przyjaciela. Rozpoczyna nową pracę i jako jedno z zadań otrzymuje przez dwa tygodnie opiekować się zakładowym ośrodkiem w Jastrzębiej Górze. Tam poznaje Brinka Speedmana, Kanadyjczyka, który twierdzi, że kogoś mu przypomina. Książka pełna zaskakujących zwrotów akcji, tajemnic rodzinnych, wydarzeń...

Jak przeczytałam Wasze opinie to powiem że bardzo ostrożnie podchodziłam do tej książki. Ale na szczęście każdy ma inny gust i to jest fajne, można podyskutować. Książka bardzo mi się podobała, sama fabuła niezwykle ciekawa. A Inga, mimo że bardzo młodą osobą jest, zaimponowała mi. To mądra, inteligentna osoba, która wiele przeszła, zwłaszcza w tak trudnych i niepewnych czasach jakim był stan wojenny.

Jak przeczytałam Wasze opinie to powiem że bardzo ostrożnie podchodziłam do tej książki. Ale na szczęście każdy ma inny gust i to jest fajne, można podyskutować. Książka bardzo mi się podobała, sama fabuła niezwykle ciekawa. A Inga, mimo że bardzo młodą osobą jest, zaimponowała mi. To mądra, inteligentna osoba, która wiele przeszła, zwłaszcza w tak trudnych i niepewnych...

Czasami celowo zwlekam z lekturą, by mieć na półce pewniaka na gorszy czas. Tym razem złożyło się tak, że zdążył powstać drugi tom i właśnie to zmobilizowało mnie do sięgnięcia po ten tytuł, choć początkowo nie miałam pojęcia o tym, że to będzie seria. Te zresztą też lubię odkładać, zwłaszcza gdy zapowiada się, że powstanie trylogia, bo w ich przypadku większy efekt daje w moim odczuciu przeczytanie całości na raz.
"Północna zmiana" to dość wyjątkowa powieść w dorobku Hanny Greń. Jest inna niż te, z którymi miałam przyjemność zapoznać się wcześniej. Przede wszystkim została osadzona w realiach PRL-u, więc dla mnie była to podróż w nieznane. Nie ukrywałam nigdy, że uwielbiam retrospekcje do tamtego okresu przy współczesnych fabułach, ale nie kojarzę chyba takiej typowo z lat 80.
Nie mogę skonfrontować wydarzeń ze swoimi wspomnieniami, ale odpowiadają one moim wyobrażeniom opartym na opowieściach i filmach z tamtych lat. Autorka stworzyła na kartach tej powieści wyjątkowy klimat, który był bardzo potrzebną przeciwwagą dla niezwykle mrocznej intrygi kryminalnej.
Główną bohaterką jest młodziutka Inga, która nie ma łatwo w domu, nie waha się więc, gdy dostaje propozycję wyjazdu służbowego. To właśnie on początkuje serie niespodziewanych zdarzeń i powoduje, że głęboko skrywane sekrety wychodzą na światło dzienne.
Muszę przyznać, że nawet nie probowałam układać własnych teorii dotyczących zagadek, jakie serwowała tym razem Hanna Greń. Zresztą byłam za bardzo skupiona na wątkach obyczajowych, by analizować te potencjalne kryminalne. Cenię sobie w twórczości autorki właśnie to, że chociaż teoretycznie doskonale ją znam, to nigdy nie umiem rozgryźć intryg, które misternie splata.
"Północna zmiana" to klimatyczna i mroczna powieść, której tytuł sam w sobie jest już bardzo ciekawy, a jego znaczenie ukryte jest w treści. Poznałam dzięki niej kolejną odsłonę autorki i jak zwykle jestem zachwycona. Polecam zarówno fanom twórczości Hanny Greń, jak i tym, którzy jej książek jeszcze nie znają.
Moje 9/10.

Czasami celowo zwlekam z lekturą, by mieć na półce pewniaka na gorszy czas. Tym razem złożyło się tak, że zdążył powstać drugi tom i właśnie to zmobilizowało mnie do sięgnięcia po ten tytuł, choć początkowo nie miałam pojęcia o tym, że to będzie seria. Te zresztą też lubię odkładać, zwłaszcza gdy zapowiada się, że powstanie trylogia, bo w ich przypadku większy efekt daje w...