🍡 🍨 Kawiarnia pod pełnym księżycem trafiła do mnie na początku marca. Niestety z powodu innych zobowiązań i bardzo napiętego kalendarza bardzo długo nie mogłam znaleźć czasu dla tej książki. Kiedy w końcu miałam czas czułam że zwyczajnie nie jestem w odpowiednim nastroju. Na szczęście pewnego weekendu uznałam, że mam na nią ochotę, po prostu.. od tak — i wtedy okazało się, że tą uroczą pełną kobiecości historię da się połknąć na jeden raz. Niczym smakowita kawa albo desery, które serwuje ta niesamowita kawiarenka.

🍡 🍨 Mai Mochizuki napisała na wskroś słodką i zarazem wrażliwą historię. Ta króciutka opowieść oddaje głos kilku kobietom stojącym na różnych zakrętach życia. Każda z nich przeżywa aktualnie różne emocje i problemy, ale ostatecznie wychodzi z nich obronną ręką. Jednocześnie jest to absolutnie komfortowa i otulająca historia pokazująca swojemu odbiorcy, że nigdy nie ma problemów nie do rozwiązania. Będzie więc idealnym rozwiązaniem na moment kiedy spotka was w życiu coś trudniejszego — i będziecie pragnąć od książki jedynie utworzenia strefy komfortu, w której będziecie mogli się skryć.

🍡 🍨 Kawiarnia pod pełnym księżycem nie ma stałej lokalizacji. Potrafi rozłożyć swój kranik zarówno nad rzeką w pełni księżyca, jak i w pasażu handlowym. Można więc śmiało uznać, że zwyczajnie pojawia się tam gdzie aktualnie znajduje się ktoś potrzebujący pomocy. Nie ważne więc czy będziecie scenariuszką, która lata popularności swoich dzieł ma już dawno za sobą, a może mocniej oddziaływać będzie na was historia pewnej agentki, która wplątała się, w której relację zastanych skutków nie mogła przewidzieć — każda z tych kobiet na pewnym etapie swojego życia trafi do tej magicznej kawiarenki gdzie obsługiwać je będą...koty. Tak dobrze czytacie w tej kawiarniu pracują urocze pełne puszystości mruczki które obsługują swoich klientów na bardzo specjalnich zasadach. Co odczują nasze bohaterki po spróbowaniu ich smakołyków? Naprawdę warto przekonać się samodzielnie.

🍡 🍨 Tak moi drodzy — doskonale wiem, że pewnie jestem jednym z ostatnich twórców, który przypomni wam tą historię, ale jeżeli dzięki moim słowom tą książkę przeczyta chociaż jedna osoba będę wniebowzięta.

Każdemu zagubionemu i szukającemu swojej drogi — absolutnie polecam.

🍡 🍨 Kawiarnia pod pełnym księżycem trafiła do mnie na początku marca. Niestety z powodu innych zobowiązań i bardzo napiętego kalendarza bardzo długo nie mogłam znaleźć czasu dla tej książki. Kiedy w końcu miałam czas czułam że zwyczajnie nie jestem w odpowiednim nastroju. Na szczęście pewnego weekendu uznałam, że mam na nią ochotę, po prostu.. od tak — i wtedy okazało się,...

UWAGA: Książka tak pyszna, że aż została niemal w całości zjedzona przez mojego psa 🍰

Uwielbiam tę refleksyjną i nieco sentymentalną stronę japońskiej literatury. Niezmiennie polecam Wam tytuły takie jak „Fotograf utraconych wspomnieć” czy książki Toshikazu Kawaguchi. Bez większego zastanowienia sięgnęłam więc po pozycję o magicznej kawiarni, która pojawia się podczas pełni. O niesamowitym miejscu, w którym koci kelnerzy przekazują klientom prawdę o życiu i serwują desery nie z tej ziemi. Co tam zwykła kawka i serniczek. Tutaj dostaniecie Kawę mrożoną z dodatkiem syropu Zorza Poranna, Wenus w Poświacie Księżycowej albo Fondant czekoladowy z lodami – Pełnia Księżyca, czy to nie brzmi smakowicie?

Oprócz słodkości pyszności, które są nawet uwiecznione na kilku ilustracjach, mamy mnóstwo wzmianek o astrologii. Horoskopy, kosmogramy, retrogradacje planet i inne szmery bajery oraz niesamowitą otoczkę muzyki klasycznej, którą wręcz słyszymy w tle. Co by nie mówić, trzeba przyznać książce niezapomniany cozy klimat.

Mój egzemplarz po spotkaniu z pyszczkiem Borysa nie wygląda najlepiej, ale uwierzcie mi na słowo, że wydanie jest cudowne. Przesłodkie ilustracje, wykresy, zakładka no i ta czarująca okładka – zadbano o każdy detal ✨


[ Współpraca z wydawnictwo wab ]

UWAGA: Książka tak pyszna, że aż została niemal w całości zjedzona przez mojego psa 🍰

Uwielbiam tę refleksyjną i nieco sentymentalną stronę japońskiej literatury. Niezmiennie polecam Wam tytuły takie jak „Fotograf utraconych wspomnieć” czy książki Toshikazu Kawaguchi. Bez większego zastanowienia sięgnęłam więc po pozycję o magicznej kawiarni, która pojawia się podczas...

Ta książka nie była tak magiczna jak się spodziewałam, jej język nie zachwycał, a struktura rozdziałów pozostaje dla mnie wielką zagadką. Ciekawe wydały mi się powiązania pomiędzy bohaterami, jednak najbardziej spodobała mi się pierwsza z historii, chyba też najbardziej uniwersalna dla czytelnika. Jest tu dużo nawiązań do astrologi, ale czytając horoskopy raczej skupiamy się na tych dotyczących nas samych, nic więc dziwnego, że analiza postaci prowadzona przez koty nie jest aż tak pociągająca. W tej książce niestety najbardziej zachwyca okładka, która była inspiracją dla autorki do jej napisania. Może i nas popchnie do zanurzenia się w świecie gwiazd i stworzenia własnego przepisu na szczęście.

Ta książka nie była tak magiczna jak się spodziewałam, jej język nie zachwycał, a struktura rozdziałów pozostaje dla mnie wielką zagadką. Ciekawe wydały mi się powiązania pomiędzy bohaterami, jednak najbardziej spodobała mi się pierwsza z historii, chyba też najbardziej uniwersalna dla czytelnika. Jest tu dużo nawiązań do astrologi, ale czytając horoskopy raczej skupiamy...

Jestem wielkim fanem azjatyckich twórców ale ta książka jest po prostu kiepska. Wątek astrologiczny jest nudny. Całość się nie klei a co najważniejsze historia nie wciąga, a wręcz zanudza. Wielkie rozczarowanie.

Jestem wielkim fanem azjatyckich twórców ale ta książka jest po prostu kiepska. Wątek astrologiczny jest nudny. Całość się nie klei a co najważniejsze historia nie wciąga, a wręcz zanudza. Wielkie rozczarowanie.

"Kawiarnia pod Pełnym Księżycem" to powieść wpisująca się w nurt iyashi-kei shōsetsu - japońskich powieści zawierających w sobie zarówno elementy "komfortowe", "otulające", jak i melancholijnie. Przedstawiają skrawki życia osób, które z jakiegoś powodu są nieszczęśliwe - a w trakcie opisanych wydarzeń odnajdują spokój. Takie powieści jak "Kawiarnia pod Pełnym Księżycem", czy "Zanim wystygnie kawa" charakteryzują się jeszcze elementem magicznym, utrzymanym w duchu realizmu magicznego. W przypadku tego drugiego tytułu była to podróż w czasie - zaś w "Kawiarni pod Pełnym Księżycem" jest to motyw niezwykłej kociej kawiarni, pojawiającej się na drodze bohaterów. Autorka dodała do tego konceptu jeszcze jeden element: współczesną astrologię dynamiczną. Choć wszystkie elementy, za które ludzie pokochali japońskie "otulacze" są na miejscu, to w ostatecznym rozrachunku "Kawiarnia pod Pełnym Księżycem" okazuje się przyjemnym przeciętniaczkiem - czyta się przyjemnie, a zakończenie spinające wątki jest naprawdę rewelacyjne, mocno grzejące serducho - jednak książce nie udaje się wywołać aż takich emocji, a nacisk na astrologię i niewykorzystanie potencjału magicznych deserów budzi rozczarowanie.

Problem "Kawiarni pod Pełnym Księżycem" leży w zawiedzionych oczekiwaniach. Sam pomysł magicznej kawiarni obsługiwanej przez koty, serwującej niezwykłe desery i napoje powinien być w zasadzie samograjem, szczególnie w połączeniu z wydaniem zawierającym piękne ilustracje czy takie detale jak kocie główki przy numeracji stron. Co jednak nie do końca wypaliło? Zepchnięcie potencjału samej kawiarni na drugi plan, by skupić się na astrologii, którą zafascynowała się autorka. Swoją drogą jest to niezwykłe zjawisko: chcemy zanurzyć się w realizmie magicznym kociej kawiarni, ale wiara w astrologię dynamiczną nas odpycha! Moim zdaniem samo wplecenie astrologii i motyw przewodni związany z odczytywaniem kosmogramów dobrze wpisuje się w opowieść - zabrakło jednak balansu. Większej ilości deserów równoważącej wykłady na temat wpływu gwiazd na potencjał każdego człowieka. Szczególnie w połączeniu z dość patetycznym i mentorskim tonem kotów-mistrzów wprowadzających w tajniki astrologii... Jestem przekonana, że ta opowieść wypadła by dużo lepiej jako anime/manga, gdzie smakowite, wywołujące burczenie brzucha ilustracje, w połączeniu z przerysowaną złością kotów podczas kłótni dotyczących kosmogramów idealnie równoważyłyby "mentorskie" dialogi. A tak jest to niestety pozostawione naszej wyobraźni, bo autorka skąpi bogatych opisów.

Drugim chwiejnym filarem powieści są same losy bohaterów - te historie nie mają w sobie aż takiego ładunku emocjonalnego, aby przeżywać przemianę bohaterów. Wyjątkiem jest pierwsza opowieść, która jest naprawdę niezła. Porównując powieść do "Zanim wystygnie kawa" - historie rozdzielonych przez śmierć matek i córek, sióstr, próba pogodzenia się z przeszłością nawet z wiedzą, że nie zmieni to - teoretycznie - teraźniejszości (ale zmieni osobę wybierającą się w taką podróż) bardziej przemawiają do czytelnika niż romans aktorki z żonatym mężczyzną, zbyt surowa wobec siebie kobieta czy problemy komunikacyjne w czasie retrogradacji Merkurego.

Siłą "Kawiarni pod Pełnym Księżycem" jest przesłanie książki - które wcale nie wymaga wiary a astrologię dynamiczną - zrozumienie siebie, swojego potencjału, mocnych i słabych stron może dać nam siłę do stawiania czoła życiu. Wiele jest w tej powieści o odpuszczaniu sobie konieczności idealnego wpisywania się w przypisaną rolę, co ma jeszcze silniejszy oddźwięk w kontekście japońskiego społeczeństwa, które nie ceni tak indywidualizmu, kładzie nacisk na ukrywanie prawdziwych uczuć i pragnień, by nie zaburzać określonego porządku. I znów w kontekście tego przesłania pierwsza opowieść o scenarzystce, która przestała odnosić sukcesy i wycofała się wybrzmiewa najlepiej i najmocniej.

Nie uważam "Kawiarni pod Pełnym Księżycem" za powieść złą - spędziłam z nią naprawdę przyjemnie czas, a zakończenie łączące losy bohaterów daje naprawdę dużo satysfakcji. Jest to jednocześnie powieść nieco inna od tego, do czego przyzwyczaiły nas "japońskie otulacze". Skala problemów bohaterów wydaje się naprawdę przyziemna, a sugerowane rozwiązanie ma pochodzić bardziej z gwiazd niż ze zjedzenia niezwykłego deseru w pojawiającej się i znikającej kawiarni. Niby nie ma w sobie niczego odkrywczego, ale zwraca uwagę na to, czego często sami nie zauważamy - każdy z bohaterów musi spojrzeć w głąb siebie, a nie na relacje z innymi (które odgrywają ogromną rolę w społeczeństwach azjatyckich). Rozmowy o astrologii mogą czytelnika zmęczyć - chyba że nie potraktuje się ich dosłownie, a właśnie w konwencji realizmu magicznego: wszak pod tą całą gadaniną o tym, co oznacza posiadanie Merkurego czy Wenus w danym domu danego kosmogramu, kryje się to o czym pisałam: skłonienie do spojrzenia na własne cechy i umiejętności oraz to, jak je wykorzystujemy w różnych dziedzinach życia, takich jak praca czy miłość. Osobiście zrezygnowałabym ze zbyt rozbudowanej próby tłumaczenia astrologii przez koty, a dodała większe znaczenie serwowanym deserom dopasowanym do uczuć lub rozbudowała losy postaci, dodała jakiegoś większego ciężaru. A tak niestety ciekawy pomysł staje się jedynie pretekstem, motyw magicznej kawiarni nie jest w pełni wykorzystany. Mimo tych zastrzeżeń, "Kawiarnia pod Pełnym Księżycem" spełnia podstawowy wymóg stawiany tego typu literaturze - otula i dodaje pozytywnej energii. Jest książką po prostu przyjemną, ciepłą, prostą - w sam raz do spędzenia miłego wieczoru z lekturą i późniejszego jej zapomnienia.

"Kawiarnia pod Pełnym Księżycem" to powieść wpisująca się w nurt iyashi-kei shōsetsu - japońskich powieści zawierających w sobie zarówno elementy "komfortowe", "otulające", jak i melancholijnie. Przedstawiają skrawki życia osób, które z jakiegoś powodu są nieszczęśliwe - a w trakcie opisanych wydarzeń odnajdują spokój. Takie powieści jak "Kawiarnia pod Pełnym...

Książka jest tak pięknie wydana, że kupiłabym ją nawet gdyby fabuła mi się nie spodobała. Tylko po to żeby na nią patrzeć. Na szczęście tekst również przypadł mi do gustu. Niezwykła kawiarnia, pojawiająca się tylko podczas pełni księżyca. Prowadzące ją koty, które wyjaśniają życie za pomocą astrologii. Coś całkiem nowego i oryginalnego. Bardzo podobała mi się klamra spinająca wszystkie postaci, są one ze sobą powiązane wydarzeniami z przeszłości. Niesamowity klimat, jestem zachwycona.

Książka jest tak pięknie wydana, że kupiłabym ją nawet gdyby fabuła mi się nie spodobała. Tylko po to żeby na nią patrzeć. Na szczęście tekst również przypadł mi do gustu. Niezwykła kawiarnia, pojawiająca się tylko podczas pełni księżyca. Prowadzące ją koty, które wyjaśniają życie za pomocą astrologii. Coś całkiem nowego i oryginalnego. Bardzo podobała mi się klamra...

Balsam dla duszy. Historia kojąca i miła dla psychiki. Chciałabym kiedyś znaleźć się w Kawiarni pod Pełnym Księżycem, gdzie ktoś wskazałby mi moje mocne strony i dał wskazówki jak uniknąć pułapek powodowanych moimi wadami.

Balsam dla duszy. Historia kojąca i miła dla psychiki. Chciałabym kiedyś znaleźć się w Kawiarni pod Pełnym Księżycem, gdzie ktoś wskazałby mi moje mocne strony i dał wskazówki jak uniknąć pułapek powodowanych moimi wadami.

Bardzo prosty język, nie klei się fabuła, wątki astrologiczne nudne.

Bardzo prosty język, nie klei się fabuła, wątki astrologiczne nudne.

Tak, to jest literatura japońska (jakiś tam nurt),ale nic szczególnego. Może to wina tłumaczenia, ale język prosty. Treść naiwna i dla mnie nie ma w niej nic głębszego.

Tak, to jest literatura japońska (jakiś tam nurt),ale nic szczególnego. Może to wina tłumaczenia, ale język prosty. Treść naiwna i dla mnie nie ma w niej nic głębszego.

Kolejna japońska książka z ciekawym pomysłem, która jest inna od pozycji na naszym rodzimym rynku, ALE znowu chyba za sprawą tłumaczenia, dialogi były nieznośnie nienaturalne. Wciągnęłam się w fabułę, ale ciągle coś zgrzytało...

Kolejna japońska książka z ciekawym pomysłem, która jest inna od pozycji na naszym rodzimym rynku, ALE znowu chyba za sprawą tłumaczenia, dialogi były nieznośnie nienaturalne. Wciągnęłam się w fabułę, ale ciągle coś zgrzytało...