Książka "Taką jaka jestem" jest debiutancką powieścią autorki, a jak już wiecie bardzo lubię poznawać nowych pisarzy, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok tego tytułu. Do sięgnięcia po tą książkę w głównej mierze zachęcił mnie interesujący opis oraz piękna, klimatyczna okładka. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się w zawrotnym tempie. Ja pochłonęłam ją w jedno popołudnie i nie odłożyłam póki nie przeczytałam ostatniego zdania! Ciężko mi uwierzyć, że to debiut, naprawdę! Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Bohaterowie, zarówno pierwszo jak i drugoplanowi, zostali świetnie wykreowani. To postaci niezwykle autentyczne, które tak jak my popełniają błędy, mają swoje tajemnice, wady i zalety, borykają się z różnymi problemami dnia codziennego, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Jestem również pewna, że z powodzeniem moglibyśmy ich spotkać w rzeczywistości. Historia została przedstawiona z perspektywy Michaliny, co pozwoliło mi lepiej ją poznać, dowiedzieć się co czuje, myśli, z czym się mierzy każdego dnia, mogłam dowiedzieć się jakie wydarzenia odcisnęły piętno na jej obecnym życiu, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć jej postępowanie oraz decyzję. Bardzo ważną rolę odgrywają tutaj także postaci drugoplanowe - Kuba i jego syn Maks, ojciec Michaliny, jej macocha i brat, a także jej przyjaciele - Krzysiek i Janek, nie brakuje także czarnych charakterów, które dostarczają Czytelnikowi wiele emocji i wrażeń. Michalina od pierwszych chwil zaskarbiła sobie moją sympatię, podziwiałam ja za to, że do wszystkiego pragnęła dojść sama, współczułam jej sytuacji w jakiej się znalazła i jednocześnie z całych sił jej kibicowałam. Jeśli chodzi o Kubę, to również zyskał moją sympatię, mało jaki mężczyzna stanąłby zadania i podjął opieki nad synkiem wymagającym zdecydowanie więcej zaangażowania, ze względu na zdiagnozowany autyzm. Jeśli już mowa o Maksie, to ten całkowicie skradł moje serce! Odnalazłam w nim wiele wspólnych cech i zachowań z moim sześcioletnim synem Jankiem, który również jest w spektrum autyzmu. To z czym zmagał się Kuba oraz Michalina pomagając w opiece nad swoim bratem ja przeżywam każdego dnia, dlatego tak dobrze rozumiałam wszystkie emocje targające bohaterami - strach, czasami bezsilność i bezradność, ale również radość z tych lepszych chwil oraz duma z małych, wiele znaczących sukcesów. Nie ukrywam, że w niektórych momentach poleciały łzy! Jeśli chodzi o relację głównych bohaterów, to ta została w rewelacyjny sposób poprowadzona - dwie skrzywdzone duszę, które stopniowo się przed sobą otwierają, coś pięknego! Wszystko toczyło się tutaj swoim rytmem, pozwalając Czytelnikowi skupić się na gestach, słowach i odczuciach towarzyszących głównym postaciom. Nie brakuje tutaj oczywiście tajemnic, kłamstw, manipulacji oraz demonów przeszłości, które bardzo mieszają w życiu bohaterów i wystawiają ich uczucia na próbę. Autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów, które tak naprawdę mogą spotkać każdego z nas czy naszych bliskich. Mowa o trudnych relacjach rodzinnych i międzyludzkich, poszukaniu siebie i swojego miejsca w życiu, samotnym rodzicielstwie, wychowywaniu dziecka w spektrum autyzmu czy zdradzie. Asia na kartach swojej powieści pokazuje potęgę prawdziwej przyjaźni oraz udowadnia jak ważna jest w związku szczerość i wsparcie. "Taką jaka jestem" to historia napisana przez życie! To opowieść pełna życiowych mądrości, doświadczeń i uniwersalnych prawd, która z pewnością nie jednego Czytelnika zmusi do refleksji! Cudownie spędziłam czas z tą książką i nie mogę się już doczekać kolejnej powieści spod pióra autorki! Polecam!

Książka "Taką jaka jestem" jest debiutancką powieścią autorki, a jak już wiecie bardzo lubię poznawać nowych pisarzy, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok tego tytułu. Do sięgnięcia po tą książkę w głównej mierze zachęcił mnie interesujący opis oraz piękna, klimatyczna okładka. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze...

"Kiedyś Michalina wierzyła, że czas leczy rany - mało tego, często powtarzała to innym, traktując jak prawdę objawioną i najlepszą radę w cierpieniu. Teraz wiedziała, że to gówno prawda - czas nie leczy ran, najwyżej powoli przyzwyczaja do życia z nimi. Bardzo powoli."

Ta książka z piękną fioletową okładką, na której widzimy zakochaną parę i Gdańsk to świetny debiut tczewskiej autorki Joanny Szczybury. Główną bohaterką książki jest Michalina. Dziewczyna wiedzie szczęśliwe życie w Krakowie, u boku Marka, miłości swojego życia. Jest córką sławnego aktora, ale stara się ukryć swoją tożsamość. Robi to dlatego aby uniknąć fałszywych przyjaźni. Większość ludzi próbuje się do niej zbliżyć tylko ze względu na ojca. Kilka miesięcy przed ślubem Marek porzuca Michalinę. Zraniona dziewczyna opuszcza Kraków i wyprowadza się do Gdańska. Wspierana przez przyjaciół ze studiów, próbuje rozpocząć nowe życie. Pewnego dnia spotyka na swojej drodze Jakuba. Mężczyzna samotnie wychowuje synka Maksa ze spektrum autyzmu. Pani Joanna na przykładzie tego małego bohatera i jego ojca pokazała z jak wielkimi trudnościami muszą mierzyć się rodzice dzieci z autyzmem. Ile barier muszą pokonać i jakimi pokładami cierpliwości muszą dysponować aby mierzyć się z codziennymi problemami i walczyć o dobro swoich dzieci. Czy tych dwoje zranionych życiowo ludzi zazna kiedyś szczęścia? Czy duchy przeszłości pozwolą im zacząć nowe, lepsze życie?

Ależ to się świetnie czytało. Bardzo zaskoczyła mnie ta wzruszająca, mądra i pełna emocji historia, która skłania czytelnika do wielu przemyśleń. To opowieść o zwyczajnym życiu, o miłości i odwadze. Pani Joanna Szczybura ma bardzo lekki sposób pisania, który powoduje, że książkę czyta się szybko i z ogromną przyjemnością. Bardzo ciężko było mi się rozstać z bohaterami, szczególnie z małym Maksem. Czekam na kolejną książkę autorki i bardzo mocno jej kibicuję.

"Kiedyś Michalina wierzyła, że czas leczy rany - mało tego, często powtarzała to innym, traktując jak prawdę objawioną i najlepszą radę w cierpieniu. Teraz wiedziała, że to gówno prawda - czas nie leczy ran, najwyżej powoli przyzwyczaja do życia z nimi. Bardzo powoli."

Ta książka z piękną fioletową okładką, na której widzimy zakochaną parę i Gdańsk to świetny debiut...

Książka splata ze sobą losy trzech bohaterów:
Michaliny, kobiety z dnia na dzień porzuconej przez narzeczonego bez słowa wyjaśnienia, która pewnego dnia postanawia zmienić swoje dotychczasowe życie i przenieść się do Gdańska.
Kuba, mężczyzna, który pewnego dnia musiał samodzielnie zająć się opieką cierpiącego na spektrum autyzmu chłopca.
Maks, chłopiec zmagający się z chorobą aspergera, pragnący jedynie ciepła i zrozumienia.

Michalina po rozstaniu ze swoim partnerem wprowadza się do gdańskiej kamienicy, dając w ten sposób sobie szansę na nowy początek.
Los sprawia, że spotyka na swej drodze Kubę i Maksa, którzy mają zbawienny wpływ na jej dotychczasowe życie.
Gdy wszystko zaczyna się układać, wracają, niedające o sobie zapomnieć, duchy przeszłości, z którymi kobieta ponownie musi się zmagać.
Autorka pokazuje czytelnikowi, z jakimi trudnościami muszą mierzyć się zwykli ludzie, a także ich zaradność, wytrwałość i chęć do życia i czerpania z niego pełnymi garściami.
Debiut autorki uważam za udany.
Książka spełniła swoją rolę powieści obyczajowej poruszającej życiowe tematy, uświadamiając czytelnika, że zawsze znajdzie się sposób, aby znaleźć wyjście z każdej sytuacji.

Książka splata ze sobą losy trzech bohaterów:
Michaliny, kobiety z dnia na dzień porzuconej przez narzeczonego bez słowa wyjaśnienia, która pewnego dnia postanawia zmienić swoje dotychczasowe życie i przenieść się do Gdańska.
Kuba, mężczyzna, który pewnego dnia musiał samodzielnie zająć się opieką cierpiącego na spektrum autyzmu chłopca.
Maks, chłopiec zmagający się z...

"Taką jaka jestem" to udany debiut autorki. Poznajcie Michalinę, córkę sławnego ojca, która zamierza zmienić swoje życie po rozstaniu z narzeczonym.

Autorka wnikliwie nakreśliła portret bohaterki, która chce samodzielnie decydować o sobie.

To wzruszająca, pełna emocji historia. Autorka porusza tutaj trudny temat autyzmu. Po wyprowadzce do Gdańska, Michalina poznaje Kubę, ojca samotnie wychowujacego autystycznego Maksa. Jak rozwinie się ta znajomość?

To książka warta przeczytania. Jeśli lubisz powieści obyczajowe to zachęcam do lektury.

"Taką jaka jestem" to udany debiut autorki. Poznajcie Michalinę, córkę sławnego ojca, która zamierza zmienić swoje życie po rozstaniu z narzeczonym.

Autorka wnikliwie nakreśliła portret bohaterki, która chce samodzielnie decydować o sobie.

To wzruszająca, pełna emocji historia. Autorka porusza tutaj trudny temat autyzmu. Po wyprowadzce do Gdańska, Michalina poznaje...

"Taką jaka jestem" to poruszająca powieść obyczajowa, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i trzyma go w napięciu aż do ostatniej kropki. Joanna Szczybura stworzyła niezwykle realistyczne i głęboko wykreowane postacie, których losy poruszają i inspirują.

Główni bohaterowie, Michalina, Kuba i Maks, są ludźmi zmagającymi się z trudnościami życiowymi, ale także poszukującymi miłości i akceptacji. Autorka w sposób subtelny, ale zarazem głęboki, ukazuje ich walkę z własnymi demonami i dążenie do szczęścia.

Historia, która rozgrywa się w gdańskiej kamienicy, pełnej tajemnic i historii, dodaje powieści niepowtarzalnego klimatu i dodatkowej głębi. Wątek romansowy między Michaliną a Kubą rozwija się stopniowo i naturalnie, co sprawia, że czytelnik nie może się oderwać od lektury.

Jednym z największych atutów tej książki jest sposób, w jaki autorka porusza trudne tematy, takie jak autyzm czy radzenie sobie z przeszłością. Z delikatnością i empatią przedstawia codzienne wyzwania, z którymi borykają się bohaterowie, co sprawia, że czytelnik może z nimi łatwo utożsamić się.

Podsumowując, "Taką jaka jestem" to niezwykle poruszająca i inspirująca powieść, która pozostaje w pamięci czytelnika na długo po zakończeniu lektury. Joanna Szczybura udowadnia swoim debiutem, że jest nie tylko utalentowaną pisarką, ale także obserwatorką ludzkich serc i umysłów. Gorąco polecam tę książkę wszystkim miłośnikom literatury obyczajowej.

"Taką jaka jestem" to poruszająca powieść obyczajowa, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i trzyma go w napięciu aż do ostatniej kropki. Joanna Szczybura stworzyła niezwykle realistyczne i głęboko wykreowane postacie, których losy poruszają i inspirują.

Główni bohaterowie, Michalina, Kuba i Maks, są ludźmi zmagającymi się z trudnościami życiowymi, ale także...

Przeczytałam prawdziwy kąsek dla fanów powieści obyczajowych. Historia, która gwarantuje nam szeroką gamę emocji, porusza trudne tematy, ukazuje prawdziwe życie i problemy, z jakimi borykają się normalni ludzie. Nie jest koloryzowana, bo życie też czasami nie jest do końca kolorowe. Jednak warto mimo wszystko tych kolorów szukać. Idealnym tego przykładem są bohaterowie książki ,,Taką, jaka jestem" Joanny Szczybury, gdyż mimo iż wiatr im w oczy, to te kolory w ich życiu ostatecznie gościły.
Jest to debiut autorki, który bardzo mocno zakotwicza się w czytelniku. Ukazuje ona realia wychowania dziecka ze spectrum autyzmu okiem ojca. Zazwyczaj czyta się o problemach samotnych kobiet, a ojców pomija się. Jednak oni również bywają obarczeni ciężarem wychowania dziecka w samotności. Jeśli dochodzi do tego dziecko, wyjątkowe, to dla nich naprawdę szkoła życia, gdyż takie dzieci potrzebują dwa razy więcej cierpliwości, dwa razy więcej zrozumienia i 10 razy więcej spokoju i dużo miłości.
Dlatego bardzo się cieszę, że autorka poruszyła wątek samotnego ojcostwa w książce. Ojcowie to też bohaterowie. 💪
Do teamu Kuby i Maksa dołącza Michalina. Kobieta, która została zraniona, porzucona i żyje w cieniu sławy ojca. Do czasu, gdyż pewnego dnia w końcu chce zawalczyć o swoją przyszłość i zostawić za sobą wszystko, co sprawia, że czuje się nieszczęśliwa. Wyjeżdża do Gdańska, gdzie drogi tej właśnie trójki przecinają się.
Michalina jest idealnym przykładem tego, jak niesprawiedliwie można oberwać rykoszetem. Ludzie wykorzystują sławę członków rodziny, nie uwzględniając w ogóle uczuć osób trzecich. Michalina tego doświadczyła. Z wielką przyjemnością zmieniłaby nazwisko, aby nie być kojarzona ze sławnym ojcem, bo to sprawiało wyłącznie ból, niepewność i lęk.

Nie spodziewałam się tego, że ta książka tak mi się spodoba. Chociaż ostatnio trafiają mi się same bardzo dobre debiuty to i tak bardzo miłe zaskoczyło mnie to, że pod osłoną delikatnej okładki kryją się takie wartości. Aż mam dreszcze, jak pomyślę, jaka może być kolejna pozycja tej autorki. Solidne pióro naprawdę polecam Wam gorąco.

Przeczytałam prawdziwy kąsek dla fanów powieści obyczajowych. Historia, która gwarantuje nam szeroką gamę emocji, porusza trudne tematy, ukazuje prawdziwe życie i problemy, z jakimi borykają się normalni ludzie. Nie jest koloryzowana, bo życie też czasami nie jest do końca kolorowe. Jednak warto mimo wszystko tych kolorów szukać. Idealnym tego przykładem są bohaterowie...

Michalina wydaje się być szczęśliwą i spełnioną kobietą. Ma narzeczonego, dobrą pracę, znanego ojca, grono przyjaciół. Jednak pewnego dnia narzeczony porzuca ją, kontakt z ojcem się urywa a ona wyrusza do Gdańska, aby ułożyć swoje życie na nowo. Poznaje tam Kubę oraz jego syna Maksa. Postanawia odejść z pracy i pomóc Kubie przy autystycznym chłopcu. Niestety nie jest to najłatwiejsze zadanie, ale Michalina staje się jedną z ważniejszych osób w życiu chłopca, ale też i Kuby.

Ja tej książki nie przeczytałam, ja ją pochłonęłam. Michalina to dziewczyna, która ciągle ucieka przed problemami. Nie potrafi stawić im czoła. Jednak gra w zielone i pomoc wróżki skłania ją często do refleksji i zaczyna walczyć o siebie i swoje marzenia. Kuba jest samotnym ojcem, który marzy o tym, żeby Maks w końcu powiedział do niego „tato"... Obydwoje mają trudną przeszłość, ale próbują stawić jej czoło.

W książce mamy poruszonych wiele ciekawych tematów - autystyczny chłopiec - Maks niesamowicie mnie do siebie przyciągał, mimo choroby jest bardzo zaradnym i mądrym chłopcem. Prześladowanie - narzeczony Michasi oraz była Kuby, trudne relacje z ojcem... Są jednak też piękne relacje jak ta z macochą Michaliny - pokazuje, że nie zawsze muszą być to relacje pełne kłótni i zawiści. Przyjaźń z Krzysztofem i Jaśkiem ukazuje, że może istnieć przyjaźń damsko-męska. Autorka skradła moje serce wspominkami na temat Harry'ego Pottera oraz Marvela :)

Michalina wydaje się być szczęśliwą i spełnioną kobietą. Ma narzeczonego, dobrą pracę, znanego ojca, grono przyjaciół. Jednak pewnego dnia narzeczony porzuca ją, kontakt z ojcem się urywa a ona wyrusza do Gdańska, aby ułożyć swoje życie na nowo. Poznaje tam Kubę oraz jego syna Maksa. Postanawia odejść z pracy i pomóc Kubie przy autystycznym chłopcu. Niestety nie jest to...

TAKĄ JAKA JESTEM
@zycia_skrawki
@proszynski.emocje

„Miłość jest taka krótka, zapominanie takie długie – Pablo Neruda”.

Poraz kolejny trafiłam na bardzo dobry debiut autorki. Historia którą stworzyła porwała mnie całkowicie. Joanna porusza w niej temat, który jest bardzo bliski mojemu sercu. Chodzi tutaj o spectrum autyzmu , aspargera. Ale oprócz tego ukazuje życie w "cieniu" popularnej osoby oraz, jak może takie życie wyglądać. Dowiadujemy się również jak wygląda samotne tacierzyństwo, jego uroki oraz cienie. Poznajemy cudowną grupę przyjaciół oraz obserwujemy rodzące się uczucie.
Taką jaka jestem- to przepiękna historia pełna wzruszeń, ale również i uśmiechu. Niedopowiedzeń oraz kłamstw, a nawet i zdrady.
Życiowa, poruszająca, wciągająca historia dającą nadzieję na lepsze jutro.
A dodatkowym atutem tej historii jest to że autorka pokazuje jak postępować z osobami w spectrum.
Ja jestem zachwycona oraz oczarowana.
Gratuluję autorce tak świetnego debiutu.
Z ogromną przyjemnością sięgnę po kolejną książkę spod jej pióra.

TAKĄ JAKA JESTEM
@zycia_skrawki
@proszynski.emocje

„Miłość jest taka krótka, zapominanie takie długie – Pablo Neruda”.

Poraz kolejny trafiłam na bardzo dobry debiut autorki. Historia którą stworzyła porwała mnie całkowicie. Joanna porusza w niej temat, który jest bardzo bliski mojemu sercu. Chodzi tutaj o spectrum autyzmu , aspargera. Ale oprócz tego ukazuje życie w...

Wracam do Was z recenzją poruszającego romansu „Taką, jaką jestem” @zycia_skrawki, którą jestem poruszona. Autorka w dość przystępny i prawdziwy sposób przedstawiła trudności, z jakimi borykają się bohaterowie, ale również piękno, które tkwi relacjach, przyjaźni i … miłości.

Książka porusza bardzo ważne tematy, takie jak akceptacja osób z niepełnosprawnościami czy budowanie prawdziwie rodzinnych więzi.

„Taką, jaką jestem” poruszyła moje czytelnicze serce do tego stopnia, że potrzebowałam kilku dni, żeby emocje ze mnie zeszły :)


Michalina, którą porzucił narzeczony postanawia za namową przyjaciół przenieść się do Gdańska. Kuba, samotny ojciec Maksa, chorego na autyzm, musi nauczyć byc tatą wyjątkowego chłopca. Spotkanie w windzie Michaliny, Kuby i Maksa sprawia ze los zawiązuje ich losy, dzięki czemu mogą rozwijać nową relację.

Wracam do Was z recenzją poruszającego romansu „Taką, jaką jestem” @zycia_skrawki, którą jestem poruszona. Autorka w dość przystępny i prawdziwy sposób przedstawiła trudności, z jakimi borykają się bohaterowie, ale również piękno, które tkwi relacjach, przyjaźni i … miłości.

Książka porusza bardzo ważne tematy, takie jak akceptacja osób z niepełnosprawnościami czy...

"Taką jaka jestem" to udany debiut pisarki Joanny Szczybury. Ta książka na pewno spełni oczekiwania fanów literatury obyczajowej. Mamy w niej poruszany temat zdrady, miłości, przyjaźni, choroby dziecka, samotnego tacierzyństwa, szantażu i intryg.
Główna bohaterka Michalina, porzucona przez narzeczonego, wyprowadza się do Gdańska. W windzie kamienicy poznaje Kubę - ojca samotnie wychowującego Maksa, chłopca z autyzmem.
Jest to wspaniale napisana historia osób z trudną przeszłością, ale dająca nadzieję na lepsze jutro. Lektura jest pełna wzruszeń, opowiada o odwadze, cierpieniu i miłości. Właściwie mamy tu cały wachlarz emocji.
Dodatkowym atutem jest pozyskiwana wiedza na temat postępowania z dziećmi dotkniętymi autyzmem.
"Taką jaka jestem" to bardzo życiowa historia.
Podoba mi się styl pisania autorki, dzięki temu pochłonęłam książkę w dwa wieczory.
Dla mnie- to jest rewelacyjny debiut. Gratuluję autorce tej perełki. Na pewno w przyszłości sięgnę po kolejne książki Joanny Szczybury.
Dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka za egzemplarz do recenzji

"Taką jaka jestem" to udany debiut pisarki Joanny Szczybury. Ta książka na pewno spełni oczekiwania fanów literatury obyczajowej. Mamy w niej poruszany temat zdrady, miłości, przyjaźni, choroby dziecka, samotnego tacierzyństwa, szantażu i intryg.
Główna bohaterka Michalina, porzucona przez narzeczonego, wyprowadza się do Gdańska. W windzie kamienicy poznaje Kubę - ojca...