"Natręctwo" kontynuacja historii Tomka - chłopca z autyzmem, którego los okrutnie doświadczył, źli ludzie podeptali jego kruchą psychikę, a najbliżsi pogruchotali serce. Czy może być jeszcze gorzej?
Tomek po traumatycznych przeżyciach zostaje odtrącony, jest sponiewierany i przeraźliwie samotny. Aby w końcu nie być sam w tym ciągle dla niego niezrozumiałym świecie, chłopiec zaczyna imaginować towarzysza niedoli. Początkowo jest przyjaźnie nastawiony, chłopcy wspierają się wzajemnie, ale z tym drugim zaczyna być coś nie tak. Wrażliwy i dobry Tomek przestaje czuć się komfortowo w jego towarzystwie, zaczyna podejmować próby powrotu do przeszłości, tej szczęśliwej sprzed wydarzeń w białym domku... Czy chłopiec w końcu zazna prawdziwej miłości? Bo przecież kocha się mimo wszystko a nie z jakiegoś powodu!

Ale nie tylko Tomek chce być kochany. Jest też Kuba, chłopiec, który przeżył ogromną tragedię, chłopiec, który przekonany jest, że aby obronić tych których się kocha, można nawet zabić... A Ci, którzy krzywdzą, poniosą karę, którą on sam wymierzy...

Co się stanie, gdy historie tych dwojga chłopców się ze sobą splotą?

"Natręctwo" @jolanta_zuber to #thrillerpsychologiczny, który chwyta za serce, niepokoi i skłania do refleksji.
Wyraźnie widać w książce obraz rodziny, która na pozór działa prawidłowo, natomiast relacje międzyludzkie są niezdrowe, wyniszczające.

Książkę czytało mi się bardzo dobrze, w zasadzie była nieodkładalna, natomiast tok myślenia i relacje chociażby między Joanna i Adamem powodowały mój duży niesmak. Mamy tutaj kilkoro dorosłych, a ja miałam wrażenie, że najrozsądniej myślącą osobą była nastolatka Olga. I chyba w sumie prócz Tomka to tylko ją zdołałam polubić....

Zachęcam! Przeczytajcie! Ale ostrzegam - jest tam dużo smutku i cierpienia...

Dziękuję autorce za ebooka

"Natręctwo" kontynuacja historii Tomka - chłopca z autyzmem, którego los okrutnie doświadczył, źli ludzie podeptali jego kruchą psychikę, a najbliżsi pogruchotali serce. Czy może być jeszcze gorzej?
Tomek po traumatycznych przeżyciach zostaje odtrącony, jest sponiewierany i przeraźliwie samotny. Aby w końcu nie być sam w tym ciągle dla niego niezrozumiałym świecie, chłopiec...

„Natręctwo” to drugi tom cyklu o Tomku Sosnowskim, którego losy mogliśmy poznać wcześniej w „Impulsie”. Książkę da się przeczytać jako odrębną, ale znajomość wcześniejszych losów Tomka z pewnością pomoże w jeszcze lepszym odbiorze drugiego tomu.

Gdybym miała opisać książkę jednym słowem, powiedziałabym, że była ona smutna. Smutna i poruszająca, pełna emocji. Rzadko podczas czytania książki odczuwam taki wachlarz emocji, jak podczas czytania „Natręctwa”. Było we mnie mnóstwo niezrozumienia dla adopcyjnych rodziców Tomka, którzy postanowili oddać go z powrotem do domu dziecka. Zagłębiając się coraz bardziej w fabułę miałam ochotę wejść do książki i porządnie potrząsnąć kilkoma osobami. To chyba najlepiej potwierdza, że książka nie była mi obojętna.
Zakończenie, podobnie jak cała książka, okazało się smutne i przytłaczające. Cały czas miałam nadzieję na inne rozwiązanie problemów głównego bohatera.
Nie chcę zdradzać zbyt wielu szczegółów, bo uważam, że każdy powinien sięgnąć po tę książkę, przeczytać ją i przeżyć na swój sposób. Uważam, że szczególnie dla rodziców będzie ona bardzo poruszająca i zapadająca w pamięć.
Podczas czytania miałam też refleksję, że byłoby fajnie, gdyby społeczeństwo było bardziej wyedukowane w temacie autyzmu. Dla wielu osób dziecko z autyzmem to wciąż „odmieniec”, „niegrzeczny gówniarz” i „chory psychicznie”, którego trzeba unikać za wszelką cenę.

„Natręctwo” to drugi tom cyklu o Tomku Sosnowskim, którego losy mogliśmy poznać wcześniej w „Impulsie”. Książkę da się przeczytać jako odrębną, ale znajomość wcześniejszych losów Tomka z pewnością pomoże w jeszcze lepszym odbiorze drugiego tomu.

Gdybym miała opisać książkę jednym słowem, powiedziałabym, że była ona smutna. Smutna i poruszająca, pełna emocji. Rzadko...

Jak wiele tragedii może spotkać jednego, młodego chłopca?

Tomek Sosnowski po wydarzeniach w Białym Domu, zostaje oddany spowrotem do domu dziecka. Chłopiec z autyzmem, okaleczona twarzą, musi zrozumieć nową sytuację, choć wcale nie jest w stanie. Nie potrafi zrozumieć, dlaczego kochana mama, tata i siostra oddali go.. Ponadto musi się mierzyć z natrętnymi myślami i głosem Damiana w swojej głowie..

Kamil i Alicja, są rodzicami adoptowanego w wieku 5 lat Kuby, który był świadkiem śmierci swojej mamy. Chłopak ma problem z agresją, usilnie także pragnie by jego adopcyjna matka była bezpieczna. Do czego jest w stanie posunąć się chłopak w swoim działaniu?

Adam i Joanna to nowi sąsiedzi Kamila i Alicji. W trakcie podróży poznają Tomka, który potem będzie ich sąsiadem wraz z Kamilem, Alicja oraz Kuba. Co skrywa ta para?

Ileż tu było emocji w trakcie czytania tej książki. Przede wszystkim niezrozumienie do podejścia Ewy po tym jak oddała Tomka spowrotem do domu dziecka. Kochała go, a mimo wszystko, nie potrafiła by był z nimi. Piętrzące się tajemnice, które wypływają na wierzch. Choroby psychiczne, które doprowadzają do tragicznych wydarzeń .Bardzo dobra pozycja! Wciąga od samego początku, chociaż uważam, że trzeba poznać pierwszy tom, by w pełni wczuć się w historię z Natręctwa!

(Współpraca recenzencka)

Jak wiele tragedii może spotkać jednego, młodego chłopca?

Tomek Sosnowski po wydarzeniach w Białym Domu, zostaje oddany spowrotem do domu dziecka. Chłopiec z autyzmem, okaleczona twarzą, musi zrozumieć nową sytuację, choć wcale nie jest w stanie. Nie potrafi zrozumieć, dlaczego kochana mama, tata i siostra oddali go.. Ponadto musi się mierzyć z natrętnymi myślami i głosem...