Na brzegu jeziora odnaleziono ciało nastolatki. Podejrzany Piotr Janik natychmiast trafia do aresztu. Czy wykluczony ze społeczności przez swoją odmienność chłopak jest winny? Czy może jest tylko kozłem ofiarnym? Czy historia zaginięcia jego ciotki przed wielu laty, ma coś wspólnego z morderstwem dziewczyny?

Interesująca i pochłąniająca fabuła.

Złożone i barwne postaci, każda ze swoją własną historią są przedstawione z niezwykłą przenikliwością.

Szczególną sympatią obdarzyłam kapłana Wierzbickiego i młodszą inspektor Sajnę. Ich historia idealnie scala tę opowieść.

W tym kryminale znalazłam coś dość rzadkiego w tym gatunku, mianowicie niesamowitą wrażliwość i empatię. Tutaj jest bardzo wyraźna i wyczuwalna, co potęguje emocje przeżywane podczas lektury i skłania do przemyśleń, a nie tylko biernego śledzenia historii.

Historia toczy się bardzo płynnie i w idealnym tempie. Narracja oparta jest na dwóch osiach czasowych. Jest odpowiednio zbalansowana i wyważona. Za tą historią podąża się bezproblemowo nie tracąc wątku, co się czasami zdarza w tym rodzaju narracji.

Wielką zaletą tej książki jest też jej zakończenie, miałam ciarki, czułam współczucie i żal.

Rewelacyjnie skonstruowany i poprowadzony kryminał, który dostaje ode mnie najwyższe noty!

Z niecierpliwością będę czekać na kolejne pozycje spod pióra Pani Weroniki.

Na brzegu jeziora odnaleziono ciało nastolatki. Podejrzany Piotr Janik natychmiast trafia do aresztu. Czy wykluczony ze społeczności przez swoją odmienność chłopak jest winny? Czy może jest tylko kozłem ofiarnym? Czy historia zaginięcia jego ciotki przed wielu laty, ma coś wspólnego z morderstwem dziewczyny?

Interesująca i pochłąniająca fabuła.

Złożone i barwne postaci,...

Druga przeczytana książka autorki. Jak dla mnie nie jest lepsza niż pierwsza jest taka sama. Są emocje, jest zagadka, jest akcja wszystko czego potrzeba w dobrej lekturze.

Druga przeczytana książka autorki. Jak dla mnie nie jest lepsza niż pierwsza jest taka sama. Są emocje, jest zagadka, jest akcja wszystko czego potrzeba w dobrej lekturze.

W „Żarze” były rozmowy z wronami i lisem, tu rozmowy z sowami. Ta sama formuła, zagmatwana i pełna niedomówień. Mimo że byłam niezmiernie zainteresowana rozwojem akcji i stopniowo odsłanianymi tajemnicami, to przytłaczał mnie chaos i nienaturalność. Audiobook godny polecenia za sprawą znakomitych lektorów: Janusza Zadury i Ewy Abart.

W „Żarze” były rozmowy z wronami i lisem, tu rozmowy z sowami. Ta sama formuła, zagmatwana i pełna niedomówień. Mimo że byłam niezmiernie zainteresowana rozwojem akcji i stopniowo odsłanianymi tajemnicami, to przytłaczał mnie chaos i nienaturalność. Audiobook godny polecenia za sprawą znakomitych lektorów: Janusza Zadury i Ewy Abart.

Iława. Na brzegu jeziora znaleziono martwą nastolatkę, Kaję Dolną. Policja zatrzymuje Piotra Janika, ale więzienny kapelan ma wątpliwości co do winy chłopaka.

Sprawą morderstwa Kai ma zamiar zająć się młodsza inspektor Dominika Sajna, która po trzech latach przerwy ma nadzieję powrócić do wydziału kryminalnego. Niestety, zostaje przeniesiona do wydziału gospodarczego – czy to jednak sprawi, że ma się poddać?
Piotr Janik to wyobcowany, żyjący w swoim świecie chłopak. Ale czy to oznacza, że jest zabójcą? Jedno jest pewne: on i jego rodzina mają wiele tajemnic. Jesienią 1973 roku zaginęła ciotka Piotra, osiemnastoletnia wówczas Anna Janik. Do tej pory los dziewczyny pozostaje nieznany.

Ania i Piotr byli jacyś inni. Ania to ta dziewczyna w sukience w maki. Piotr to milczący chłopak z bliznami na dłoniach. Wytykani. Nielubiani. Samotni. Czy dlatego musieli zapłacić tak wysoką cenę?
Ileż w tej książce jest zawiści i rywalizacji, zwłaszcza między siostrami. Ileż niedopowiedzianych spraw, niewybaczonych win i trudnych relacji. Ta książka wciąga jak wodorosty, zanurzasz się w nią jak w zimne wody jeziora, aż przechodzi cię dreszcz. Śledzisz dwie osie czasowe i zmieniającą się narrację. Współczujesz niektórym bohaterom, innym kibicujesz, jeszcze innych nienawidzisz. Emocje aż buzują.

Czy zatajone, ukrywane przez lata okrutne czyny mogą doprowadzić do kolejnej tragedii?
Autorka głośnego „Żaru”, który rozpalał emocje ubiegłego lata, znowu nie rozczarowuje, nie daje czytelnikowi chwili wytchnienia, a tytułowy szept ma moc krzyku. Do tego piękny język i zachwycający styl. Wszystko to sprawia, że tej książki nie da się zapomnieć.

Niezwykle polecam i z niecierpliwością czekam na kolejne książki autorki.

Iława. Na brzegu jeziora znaleziono martwą nastolatkę, Kaję Dolną. Policja zatrzymuje Piotra Janika, ale więzienny kapelan ma wątpliwości co do winy chłopaka.

Sprawą morderstwa Kai ma zamiar zająć się młodsza inspektor Dominika Sajna, która po trzech latach przerwy ma nadzieję powrócić do wydziału kryminalnego. Niestety, zostaje przeniesiona do wydziału gospodarczego – czy...

Myślałem, że będzie to lepsza pozycja. Mamy tu częste przeskoki miejsca, czasu i nawet narracji. Dosyć często nie jest to właściwie zaakcentowane. Powodowało to, że sprawdzałem czy mój egzemplarz posiada wszystkie kartki. Dialogi są dosyć wulgarne i skonstruowane w błędny sposób. Niekiedy można się pogubić w tym co, kto mówi i do kogo. Drażniła mnie też szablonowość nadawania pseudonimów poszczególnym postaciom. Dominika to Doma, Ostrowski to zaś Ostry, z kolei Wierzbicki to Wierzba itd. Ponadto dana osoba występuje niekiedy pod pseudonimem, czasem zaś pod własnym imieniem. Łatwo się w tym pogubić. Dobrze zatem, że nie ma tu zbyt wiele postaci.

Plusem powieści jest jedynie w pewnym stopniu zajmująca fabuła i nieoczekiwane zakończenie. Autorka ma pewien literacki potencjał, ale powinna w kolejnej książce dopracować wskazane błędy. Jednak dla mnie to i tak "autorka jednej książki". Zatem już więcej nie skuszę się na pozycję Pani Mathii.

Myślałem, że będzie to lepsza pozycja. Mamy tu częste przeskoki miejsca, czasu i nawet narracji. Dosyć często nie jest to właściwie zaakcentowane. Powodowało to, że sprawdzałem czy mój egzemplarz posiada wszystkie kartki. Dialogi są dosyć wulgarne i skonstruowane w błędny sposób. Niekiedy można się pogubić w tym co, kto mówi i do kogo. Drażniła mnie też szablonowość...

Jezioro, wyspa, różne przestrzenie czasowe i tajemnica, która niczym gęsta mgła od lat spowija okolicę i tłumi głosy w gardłach tych, którzy byli świadkami zła i tych, którzy się go dopuścili.

Młodsza inspektor Dominika Sajna wraca do pracy po urodzeniu dziecka. Niestety zostaje przeniesiona do innego działu. Mimo to, kobieta postanawia na własną rękę rozwikłać sprawę odnalezionego nad jeziorem ciała nastolatki. Przeszukując dowody i przesłuchując świadków odnajduje powiązania ze sprawą sprzed kilkudziesięciu lat.

Idealnie powiązane i przeplecione w czasie wydarzenia. Ciąg przyczynowo skutkowy wręcz zapiera dech ukazując spaczenia ludzkiej natury. Bohaterowie są mocno zróżnicowani, jednocześnie wyraziści i charakterystyczni w swych rolach, a na pierwszy plan wychodzą kobiety. Autorka szczególną uwagę zwróciła na problem piętnowania i wyobcowanie z racji psychicznych ułomności. Ukazała z jaką łatwością niektórzy ferują wyroki. Nie brakuje plot twistów, choć największym jest samo zakończenie.

Znakomita historia. Czytajcie koniecznie!

Jezioro, wyspa, różne przestrzenie czasowe i tajemnica, która niczym gęsta mgła od lat spowija okolicę i tłumi głosy w gardłach tych, którzy byli świadkami zła i tych, którzy się go dopuścili.

Młodsza inspektor Dominika Sajna wraca do pracy po urodzeniu dziecka. Niestety zostaje przeniesiona do innego działu. Mimo to, kobieta postanawia na własną rękę rozwikłać sprawę...

"Zło coraz czę­ściej sta­no­wi­ło temat roz­wa­żań (...)
Czy to moż­li­we, że po­ja­wia­ło się i zni­ka­ło?
Że do­brzy lu­dzie cza­sa­mi ro­bi­li złe rze­czy?"

Młodszy inspektor Dominika Sajna wraca do pracy po trzyletniej przerwie, spowodowanej urodzeniem dziecka. Zostaje przeniesiona z kryminalnego do przestępstw gospodarczych. Ginie nastolatka, a sprawę dostają jej koledzy. Nie może się z tym pogodzić. "To ona chcia­ła pro­wa­dzić śledz­two. Ona miała po­my­sły, jak to robić,
i nie za­mie­rza­ła usu­nąć się w cień. Jasne, że w szer­szej per­spek­ty­wie cho­dzi­ło o praw­dę, roz­wią­za­nie spra­wy i uka­ra­nie win­ne­go. Ale dla­cze­go jej kosz­tem?" Obeszło ją morderstwo młodej dziewczyny, którą znała, dlatego zaczyna badać sprawę na własną rękę. Odkrywa zaginięcie, do którego doszło w 1973 roku. Czy to możliwe, że sprawy są powiązane? Początkowo błądzi po omacku, ale nie brak jej determinacji. Dokąd zaprowadzi ją prywatne dochodzenie? Jakie tajemnice odkryje? Czy wyjaśni kto stoi za śmiercią nastolatki? I co stało się zaginioną dziewczyną?

"Szept" to niezwykle klimatyczna historia, która budzi skrajne emocje. Weronika Mathia wykreowała przejmująco smutny obraz rzeczywistości. Dotknęła wielu trudnych wątków, które poruszyły we mnie najczulsze struny, a utkana z różnych perspektyw opowieść swoją głębią, wciągnęła mnie niczym bezdenna otchłań.

Zanurzyłam się w Jezioraku i wsłuchałam w jego szum. Zewsząd pobrzmiewały echa historii. Słyszałam głosy bohaterów tego dramatu, ale też niemy szept. Poznałam los, jaki ich spotkał. Odsłaniali przede mną skrywane tajemnice. A ja, zasłuchana w ich słowa, podziwiałam ich wyjątkową inność, niejednowymiarowość i zatopiona w myślach, dumałam nad niesprawiedliwością świata.

Świetnym debiutem Autorka ustawiła sobie poprzeczkę wysoko. Drugą książką ją podnosi. Dla mnie "Żar" płonął mocno, ale "Szept" wybrzmiał głośniej.

"Zło coraz czę­ściej sta­no­wi­ło temat roz­wa­żań (...)
Czy to moż­li­we, że po­ja­wia­ło się i zni­ka­ło?
Że do­brzy lu­dzie cza­sa­mi ro­bi­li złe rze­czy?"

Młodszy inspektor Dominika Sajna wraca do pracy po trzyletniej przerwie, spowodowanej urodzeniem dziecka. Zostaje przeniesiona z kryminalnego do przestępstw gospodarczych. Ginie nastolatka, a sprawę dostają jej...

Akcja rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych i dwoje lektorów czytających każdy swoją, pozwalają wyśmienicie koncentrować się na treści, która zabiera nas w urocze miejsca. Ciekawie napisanych historii towarzyszy wnikliwe przenikanie wnętrza głównych bohaterów.Gorąco polecam.

Akcja rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych i dwoje lektorów czytających każdy swoją, pozwalają wyśmienicie koncentrować się na treści, która zabiera nas w urocze miejsca. Ciekawie napisanych historii towarzyszy wnikliwe przenikanie wnętrza głównych bohaterów.Gorąco polecam.

Dobrze uszyta intryga zawsze sprawia, że książka przyciąga do siebie i nie puszcza. Autorka wymyśliła zgrabną historię, odpowiednio ją zamieszała i pozwoliła czytelnikowi się w niej zgubić. Było ciekawie od początku do końca, wręcz magnetycznie, a kolejne zdarzenia tylko coraz bardziej przekonywały, że to będzie coś wielkiego. Świetnie wykreowała bohaterów, małą społeczność. Pozwoliła na wiele połączeń między wszystkimi i wszystkim, tkając sieć intryg i kłamstw. Pokazała bardzo różne oblicza tych samych osób. Zakończenie wydało mi się nieco pospieszne, jakby już był przymus zakończenia, ale mimo to jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki.

Dobrze uszyta intryga zawsze sprawia, że książka przyciąga do siebie i nie puszcza. Autorka wymyśliła zgrabną historię, odpowiednio ją zamieszała i pozwoliła czytelnikowi się w niej zgubić. Było ciekawie od początku do końca, wręcz magnetycznie, a kolejne zdarzenia tylko coraz bardziej przekonywały, że to będzie coś wielkiego. Świetnie wykreowała bohaterów, małą...

Swietna książka

Swietna książka