Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oto ostatni tom przygód Rudej i Nicka i ich dystopijnego sajfaj świata.

Początkowo nie mogłam wczuć się w powieść. To najdłuższa część z Trylogii. Przez ilość stron założyłam, że będzie to przegadana przygoda. Oh, na szczęście mocno się pomyliłam. W pierwszej fazie książki czułam, że gubię się w wątkach. Humory głównych bohaterów irytowały. No nie mogłam się wgryźć. Za to w połowie książki przepadłam. Nie mogłam się od niej odciągnąć. Wraz z nadejściem nowej-starej postaci, tom ten zyskał w akcji oraz intrygach.

„Czas decyzji” obfituje w niespodziewane zwroty akcji. Gdy już wciągnęłam się w fabułę, wielokrotnie przeżywałam ogromne „wtf, co tutaj się dzieje?!”. W powieści mamy Utalentowanych, dwa światy, Kapłankę i tajemniczą Trójcę. Pojawia się wiele postaci, są też nowi bardzo ważni bohaterowie, którzy dopełniają cały cykl. Finał całej Trylogii mocny emocjonalnie. Osoby, które są fanami po prostu płaczą na końcówce. Ale tak musiało być i cieszę się, że takie zakończenie nastąpiło. Po tylu trudach nadszedł dla niektórych upragniony spokój.

Reasumując, cała seria „Sieci” to istny rollercoaster jeśli chodzi o akcje. Tutaj sporo się dzieje. Jest szybko, dynamicznie, mrocznie, może czasem zbyt chaotycznie. Każdy tom stopniowo przygotowuje Czytelnika do wielkiego finału, którego nie można było sobie tak wyobrazić, za co należy się wielka pochwała Autorce. Jest wręcz dramatycznie. Finalny tom „Sieci” choć początkowo irytujący, okazał się mocny. To najbardziej mroczna część historii.

„Sieć” to dystopijna wizja dwóch światów. To nowa wiara. To Utalentowani z supermocami. To gratka dla osób lubiących SF oraz otoczkę superbohaterów walczących ze złoczyńcami. Ja jestem na tak. Dawno nie czytałam tak dobrej Trylogii. I czekam na kolejne książki Autorki.

Oto ostatni tom przygód Rudej i Nicka i ich dystopijnego sajfaj świata.

Początkowo nie mogłam wczuć się w powieść. To najdłuższa część z Trylogii. Przez ilość stron założyłam, że będzie to przegadana przygoda. Oh, na szczęście mocno się pomyliłam. W pierwszej fazie książki czułam, że gubi...

Rozwiń

Zwiń

Wejdź w fantastyczny świat Awandii. Krainy, w której ślad po Starym Ludzie zaciera się przez nową wiarę. Ale jest ona, nadzieja Starego Ludu, Bora.

„Jeleni sztylet” to niewątpliwie najlepszy słowiański debiut początku tego roku, na którego kontynuację będę wyczekiwać z rumieńcami na twarzy. To jest słowiańska fantastyka na wysokim poziomie, taka która uwielbiam czytać. Tym samym Autorka ustawiła sobie wysoko poprzeczkę, czy cały cykl będzie na tak wysokim poziomie jak pierwszy tom? Zobaczymy, a teraz skupmy się na „Jelenim sztylecie”.

Awandia to kraina, do której powoli wkracza nowa wiara. Tym samym wierzenia w Stary Lud wymiera. Ale czy na pewno? Wszebora to młoda kobieta, która mieszka wraz z bratem i ciotką. Z całych sił pragnie zostać najemniczka Włóczni jak jej ojciec. Jest to odważna dziewczyna, która nie boi się walczyć o swoje. Nie wie tylko, że jest naznaczona przez jednego z bogów, a w jej żyłach płynie krew czarownic. Mało tego, jako jedna z niewielu widzi stare demony, które do niej przemawiają, a ona z kolei potrafi nimi kierować. I są też pewne przepowiednie, które mówią o życiu Bory. Teraz tylko trzeba je poprawnie odczytać.

W powieści tej podobał mi się świat stworzony przez Autorkę. Dzięki opisom można sobie dobrze go wyobrazić. Do tego mamy jego mapę, za co należy się ogromny plus, bo w książkach fantastycznych zawsze powinna znaleźć się mapa krainy. Mamy genialną bohaterkę. Z jajami. Bora jest dzielna, odważna, nie boi się pyskować, czasem wulgarna. Może dlatego tak ją polubiłam? ;) co z akcją? Jest dynamiczna, trzymająca w napięciu, tutaj stale coś się dzieje i nie ma czasu na nudę.

„Jeleni sztylet” to powieść o pamięci, trudnym dzieciństwie, ciężkim dorastaniu, samotności, o wyborach, życiu w okresie wojny i wreszcie o rodzinnych tajemnicach. A wokół tego wszystkiego latają strzygi, Leszy, brzeginie i inne upiory. A samo zakończenie! Jedno z gorszych jakie może być w książce, która sama się czyta ;)

Polecam całym sercem!🖤

Wejdź w fantastyczny świat Awandii. Krainy, w której ślad po Starym Ludzie zaciera się przez nową wiarę. Ale jest ona, nadzieja Starego Ludu, Bora.

„Jeleni sztylet” to niewątpliwie najlepszy słowiański debiut początku tego roku, na którego kontynuację będę wyczekiwać z rumieńcami na twarz...

Rozwiń

Zwiń

„Szczypta magii” to fantastyczna przygodówka dla młodszych Czytelników. Owiana mroczną tajemnicą rodzinną i drzemiącą magią. To baśń, która pozostanie z Czytelnikiem na długo. Mądra, przejmująca, po prostu znakomita!

Miejscem akcji jest wyspa Wronoskał, w której na codzień żyją trzy siostry Wspaczne. Nad ich rodziną ciąży klątwa, o której dowiadują się w dość dziwnych okolicznościach. Nieokiełznana i odważna Betty za wszelką cenę pragnie ją złamać. Podczas swojej przygody poznaje ciekawą przeszłość swojej rodziny. Jak potoczą się losy sióstr i co wspólnego z ich rodziną ma Sławna Sorsha Ciernioczar? O tym musicie przekonać się sami! A warto!

Książka ta jest wspaniała pod każdym względem, czyta się ją szybko z wielkim zainteresowaniem. Powieść od samego początku intryguje tajemnicą i magią. Wątek tajemniczej Sorshy Ciernioczar jest wisienką na torcie, nadając powieści pazur mroku. Autorka świetnie wplotła w swoją opowieść wątki magiczne. Wykreowała silne młode bohaterki, które są bardzo dojrzałe emocjonalnie jak na swój wiek. Zwłaszcza Betty, która przez całą powieść wykazała się wielką odwagą i otwartym umysłem, za co bardzo mi się spodobała i stała się moją ulubienica.

„Szczypta magii” to nie tylko opowieść o klątwie czy magicznych przedmiotach. To przede wszystkim powieść o odwadze, przyjaźni i lojalności. To książka, która swoją historią uczy młodego Czytelnika.

„Szczypta magii” to fantastyczna przygodówka dla młodszych Czytelników. Owiana mroczną tajemnicą rodzinną i drzemiącą magią. To baśń, która pozostanie z Czytelnikiem na długo. Mądra, przejmująca, po prostu znakomita!

Miejscem akcji jest wyspa Wronoskał, w której na codzień żyją trzy siost...

Rozwiń

Zwiń