Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia człowieka, który idzie w ślady swojego mistrza-dziadka, który również był policjantem. Młody chłopak, po anglistyce postanawia związać swoje życie ze służbą w policji. Ambitny, pragnie działać na rzecz społeczeństwa, ale ostatecznie odchodzi, bo go firma "zgnoiła". Mówi się czasem: nie masz ambicji, idziesz do policji albo do wojska też. Coś w tym jest. Podobają mi się poglądy autora w odmianie alkoholizmu, używek.
Krótka książka, ale przyjemna na niedzielne popołudnie.
Cieszę się, że przeczytałem. Przy czytaniu o jego wzorcach, przypomniał się mój, aż łezka kręci się w oku... Też był nim dziadek.

Historia człowieka, który idzie w ślady swojego mistrza-dziadka, który również był policjantem. Młody chłopak, po anglistyce postanawia związać swoje życie ze służbą w policji. Ambitny, pragnie działać na rzecz społeczeństwa, ale ostatecznie odchodzi, bo go firma "zgnoiła". Mówi się czasem: nie masz ambicji, idziesz do policji albo do wojska też. Coś w tym jest. Podobają mi...

Kolega kiedyś powiedział mi, nieważne co przeczytasz od Cartera, wszystkie książki są dobre. Miał rację. Jednak nie ukrywam, że w jednej chwili zgubiłem się, bo historia biegła w innym kierunku. Jakiś psychopata zabija niewinne kobiety i porywa niewinnego chłopca, który jest ofiarą innych dzieci.
Podoba mi się w tej książce to, że przedstawia, do czego prowadzi nienawiść, brak miłości i przemoc. Choćby taki ojciec Ricky-ego, nie kochał syna i za jego sprawą zafundowano mu piekło.

Sam złoczyńca mistrz potrafił udawać wielu, zupełnie jak demon z kilkoma twarzami. Fani kryminałów nie będą rozczarowani.

Kolega kiedyś powiedział mi, nieważne co przeczytasz od Cartera, wszystkie książki są dobre. Miał rację. Jednak nie ukrywam, że w jednej chwili zgubiłem się, bo historia biegła w innym kierunku. Jakiś psychopata zabija niewinne kobiety i porywa niewinnego chłopca, który jest ofiarą innych dzieci.
Podoba mi się w tej książce to, że przedstawia, do czego prowadzi nienawiść,...

,,Każde przestępstwo jest owocem danego ustroju politycznego”.

,,Przez usta Stalina kraj nasz został przywołany do porządku: trzeba raz na zawsze wyplenić beztroską dobroduszność!(…)
Dobrodusznością zaś nazywa: poczciwość, pobłażliwość, wyrozumiałość, skłonność do miłosierdzia, tolerancji, czułość na dobro innych. Otóż tego wszystkiego kazano nam się wyrzec, a my skwapliwie wyzbyliśmy się wszelkich względów na dobro ogółu. Własny żłób – to dla nas wszystko”.

Koniec mojej przygody z Archipelagiem. Książka trudna. Przykre, że nie można powiedzieć, że to fikcja, że wymyślono straszną historię, aby sprzedawała się w milionach egzemplarzy. Jak dla mnie kawał dobrej literatury, lekcja historii, trudnej historii, którą każdy powinien znać. Uważam, że do dziś, niektóre praktyki z kraju Rad, mają swoją powtarzalność. Szacunek dla Sołżenicyna, że wskazał wszystkich ludzi, którzy byli odpowiedzialni za wybuch drugiej wojny światowej. Hitler, Chamberlain i Stalin.

Rosja i ZSRR to dziwny naród. Dali i dają sobą kierować przez człowieka chorego. Stalin nienawidził ludzi. Każdemu można było zarzucić paragraf 58 i zamknąć. Cała prawda o Gułagu polega na tym, że wbrew pozorom nie zamykano tam białogwardzistów. Można było zamknąć każdego, nawet towarzysza.

Łagier to antonim wszystkich cech, które definiują nas, jako ludzi. Dobroć, uprzejmość, miłość, łagodność. W sowieckim obozie, nie ma miejsca dla takich wartości.

Każdy powinien przeczytać. Komunizm to była utopijna wizja przyszłości dla Rosji, która w istocie przemieniła ten kraj całkowicie w lud barbarzyński.

Myślę też, że pan Aleksander przewidział przyszłość. Uważał, że w trakcie istnienia ZSRR republiki, choć są wspólnotą, to nigdy nie znajdą wspólnego języka. Tu od razu wyjaśnia konflikt ukraińsko-rosyjski. No i jak się okazuje (niestety) to nieporozumienie wciąż ma się dobrze, skutkiem, czego doprowadziło do nieszczęścia, który odczuwa już cały świat.

Nigdy więcej wojen! Krytycy, którzy uważali Archipelag za paszkwil na ZSRR mówili:, po co gmerać w przyszłości? Nie ma dla niej miejsca w socjalistycznej ojczyźnie.

Finalnie dodaję, że właśnie szacunek do przeszłości i pamięć o niej, wnioski wyciągnięte, mogą nas uchronić przed powtarzalnością błędów naszych poprzedników. Zaznaczam! Jeśli naród i jego przywódca jest mądry, zdrowy na umyśle…

Książka warta przeczytania. O akurat na dzień zwycięstwa... informacja o zakończeniu wojny dotarła do Moskwy z 8 na 9 maja. Jakie to smutne, dzień, który powinien być wspólnym świętem, jest obchodzone z osobna.

,,Każde przestępstwo jest owocem danego ustroju politycznego”.

,,Przez usta Stalina kraj nasz został przywołany do porządku: trzeba raz na zawsze wyplenić beztroską dobroduszność!(…)
Dobrodusznością zaś nazywa: poczciwość, pobłażliwość, wyrozumiałość, skłonność do miłosierdzia, tolerancji, czułość na dobro innych. Otóż tego wszystkiego kazano nam się wyrzec, a my...