Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia ameykańskich pięknoduchów z lat trzydziestych XX wieku i ich rodzin, którzy uwiedzeni pięknie brzmiącymi komunistycznym komunałami, zdecydowali się na emigrację do Rosji. Oczywiście, komunizm pokazał im swoją prawdziwą twarz, przeorał ich życie, zafundował pobyt w GuŁagu, a mimo wszystko slabo odmienił postrzeganie świata. Bardzo ciekawa i prawdziwa opowieść, która niech będzie przestrogą bo co pewien czas pożyteczni idioci Rosji, są w stanie zniszczyć swoje kraje (w tym ten ad Wisłą) w imię utopijnych mrzonek.

Historia ameykańskich pięknoduchów z lat trzydziestych XX wieku i ich rodzin, którzy uwiedzeni pięknie brzmiącymi komunistycznym komunałami, zdecydowali się na emigrację do Rosji. Oczywiście, komunizm pokazał im swoją prawdziwą twarz, przeorał ich życie, zafundował pobyt w GuŁagu, a mimo wszystko slabo odmienił postrzeganie świata. Bardzo ciekawa i prawdziwa opowieść, która...

Kolejna odsłona historii Ingrid i Adama najbardziej antypatycznej i niedobranej pary w Göteborgu. Sama intryga kryminalna całkiem ciekawa. Z ekoterroryzmem mamy już do czynienia na co dzień, nie tylko w szwedzkich kryminałach. Z organizacjami działającym jak sekty również. Tu Autorka bardzo zgrabnie połączyła te dwa elementy. Minus za fatalne tłumaczenie. Policjanci w rozmowach między sobą brzmią jakby czytali policyjny biuletyn wydany na chwilę obecną. Dla miłośników gatunku.

Kolejna odsłona historii Ingrid i Adama najbardziej antypatycznej i niedobranej pary w Göteborgu. Sama intryga kryminalna całkiem ciekawa. Z ekoterroryzmem mamy już do czynienia na co dzień, nie tylko w szwedzkich kryminałach. Z organizacjami działającym jak sekty również. Tu Autorka bardzo zgrabnie połączyła te dwa elementy. Minus za fatalne tłumaczenie. Policjanci w...

Bardzo lubię koreańskie książki, ale ta powieść zupełnie do mnie nie trafiła. Chaotyczna narracja, całkiem zacne przesłanie, że jak jesteś podły za życia to i po śmierci los ugryzie Cię w tyłek, tyle że na pierwszy plan wysuwa się złośliwa biżuteria i mokre nogi głównego bohatera. Zdecydowanie strata czasu.

Bardzo lubię koreańskie książki, ale ta powieść zupełnie do mnie nie trafiła. Chaotyczna narracja, całkiem zacne przesłanie, że jak jesteś podły za życia to i po śmierci los ugryzie Cię w tyłek, tyle że na pierwszy plan wysuwa się złośliwa biżuteria i mokre nogi głównego bohatera. Zdecydowanie strata czasu.

Kolejny skandynawski kryminał w którym nie sposób znaleźć sympatycznego bohatera. Wielość wątków mnie zdecydowanie utrudniała podążanie za akcją, na dodatek specyficzny sposób ich zmiany był denerwujący. Na koniec ujawnienie mordercy w sumie przez przypadek. Nie jestem usatysfakcjonowany.

Kolejny skandynawski kryminał w którym nie sposób znaleźć sympatycznego bohatera. Wielość wątków mnie zdecydowanie utrudniała podążanie za akcją, na dodatek specyficzny sposób ich zmiany był denerwujący. Na koniec ujawnienie mordercy w sumie przez przypadek. Nie jestem usatysfakcjonowany.

Sympatyczna, odrobinę naiwna powieść obyczajowa z uroczym bzykankiem w Kabulu, Nowym Jorku czy na Fidżi. Autorka jako żona wojskowego, nieźle ogarnia stosunki w armii (amerykańskiej) i żołnierską mentalność, zwykle ją jednak poprawnie politycznie idealizując. Niestety okoliczności dramatycznej ewakuacji z Afganistanu po zwycięstwie talibów w 2021, pokazane zostały wyłącznie jako tło scen obyczajowych. Co prawda Autorka uniknęła rażących błędów, ale niewiele nowego nam o tej wtopie amerykańskiego wojska powiedziała.

Sympatyczna, odrobinę naiwna powieść obyczajowa z uroczym bzykankiem w Kabulu, Nowym Jorku czy na Fidżi. Autorka jako żona wojskowego, nieźle ogarnia stosunki w armii (amerykańskiej) i żołnierską mentalność, zwykle ją jednak poprawnie politycznie idealizując. Niestety okoliczności dramatycznej ewakuacji z Afganistanu po zwycięstwie talibów w 2021, pokazane zostały wyłącznie...

Niezła historia w konwencji political -fiction. Autor doskonale porusza się w realiach pogranicza afgańsko tadżyckiego i systemach wojskowych zarówno armii amerykańskiej jak i polskiej. Doskonale również zna (w odróżnieniu choćby od autorki popularnego "Gdyby jednak"), okoliczności największej wtopy amerykańskiej armii od czasu ewakuacji Sajgonu jakim było zakończenie interwencji w Afganistanie. Natomiast średnio radzi sobie z wątkami obyczajowymi, których opisy kojarzą mi się z wojskowymi meldunkami. Dobrze, że są tu potraktowane marginalnie nie psując emocji.

Niezła historia w konwencji political -fiction. Autor doskonale porusza się w realiach pogranicza afgańsko tadżyckiego i systemach wojskowych zarówno armii amerykańskiej jak i polskiej. Doskonale również zna (w odróżnieniu choćby od autorki popularnego "Gdyby jednak"), okoliczności największej wtopy amerykańskiej armii od czasu ewakuacji Sajgonu jakim było zakończenie...

Reacher - idealne lekarstwo na czytelniczy kryzys. Facet bezkompromisowy, z powodzeniem u kobiet, na koniec zawsze zwycięski. Nie jest to co prawda, najlepsza z Childowych książek, ale czyta się łatwo, szybko i przyjemnie. Ciekawe odniesienie do tragedii w Bhopalu., no i Reacher znowu w wojsku, gdzie zdecydowanie najlepiej się czuje.

Reacher - idealne lekarstwo na czytelniczy kryzys. Facet bezkompromisowy, z powodzeniem u kobiet, na koniec zawsze zwycięski. Nie jest to co prawda, najlepsza z Childowych książek, ale czyta się łatwo, szybko i przyjemnie. Ciekawe odniesienie do tragedii w Bhopalu., no i Reacher znowu w wojsku, gdzie zdecydowanie najlepiej się czuje.

O ile zwykle prozą Autora jestem zauroczony, to ta książka mnie nie zachwyciła. Horror to dosyć "oblegany" gatunek literacki, mistrz Stephen trochę już namieszał., a wIelkopłytowy blok z warszawskiego Bródna, jest horrorem sam w sobie i przydawanie mu nadprzyrodzonych strachów jest trochę drugim grzybkiem... . Całe szczęście, że trójka głównych bohaterów jakaś taka swojska i sympatyczna.

O ile zwykle prozą Autora jestem zauroczony, to ta książka mnie nie zachwyciła. Horror to dosyć "oblegany" gatunek literacki, mistrz Stephen trochę już namieszał., a wIelkopłytowy blok z warszawskiego Bródna, jest horrorem sam w sobie i przydawanie mu nadprzyrodzonych strachów jest trochę drugim grzybkiem... . Całe szczęście, że trójka głównych bohaterów jakaś taka swojska...

Kolejny doskonały zestaw austriackich dramatów. Dla mnie genialne: Jedermann, gdzie trzy Osoby Boskie zderzają się z bardzo ludzkimi prawami ekonomii i socjologii, a czort karty rozdaje oraz Boski Spór gdzie potencjalny Sąd Ostateczny zamienia się w ostateczny spór, a na koniec rację ma Matka Boska. Tom uzupełniają: Dzika kobieta czyli alpejska Baza ludzi umarłych, Stygmat - historia umocowana w realiach dziewiętnastowiecznego Tyrolu, mówiąca o prymitywizmie przesądów, Syberia - monolog pensjonariusza domu starców, który wcześniej w syberyjskim obozie jenieckim podobnych odczuć zaznał i wreszcie Abraham, historia nietolerancji dotykająca homoseksualistów i chorych na AIDS. Tematyka różnorodna, czasem prześmiewcza warta poświęconego czasu.

Kolejny doskonały zestaw austriackich dramatów. Dla mnie genialne: Jedermann, gdzie trzy Osoby Boskie zderzają się z bardzo ludzkimi prawami ekonomii i socjologii, a czort karty rozdaje oraz Boski Spór gdzie potencjalny Sąd Ostateczny zamienia się w ostateczny spór, a na koniec rację ma Matka Boska. Tom uzupełniają: Dzika kobieta czyli alpejska Baza ludzi umarłych, Stygmat...

Kolejna po "Wcale nie jestem taka" książka Autorki, której bohaterami są wzajemnie toksyczni członkowie jednej rodziny. Do kompletu Marie dorzuca nam różne spojrzenia na macierzyństwo potencjalnych: matki, ciotki czy ojca. Wyjątkowo zdenerwowało mnie pominięcie konsekwencji obciążenia genetycznego matki. Autorka obdarzyła jedną z głównych bohaterek chorobą Leśniewskiego- Crohna, nie zająknąwszy się później o potencjalnej kilkudziesięcioprocentowej szansie na odziedziczenie tej nieuleczalnej choroby. Książka, która szkodzi.

Kolejna po "Wcale nie jestem taka" książka Autorki, której bohaterami są wzajemnie toksyczni członkowie jednej rodziny. Do kompletu Marie dorzuca nam różne spojrzenia na macierzyństwo potencjalnych: matki, ciotki czy ojca. Wyjątkowo zdenerwowało mnie pominięcie konsekwencji obciążenia genetycznego matki. Autorka obdarzyła jedną z głównych bohaterek chorobą Leśniewskiego-...

Na tematy handlu ludźmi i przemocy domowej, bardzo często ostatnio podejmowanych przez wielu autorów, trudno napisać coś nowego i ekscytującego. Tu mimo starań Autorka nieco poległa, mnożąc coraz mniej prawdopodobne zwroty akcji. Autorka chwaląc się różnorodnym researchem, zapomniała o Home Office. Jedni z głównych bohaterów powieści imigranci z Wietnamu, inaczej niż w książce, są doskonale zorganizowani i nie ma możliwości, żeby kilkunastu z nich "zgubiło się" na szlaku. Warto popatrzeć na rodzimą historię Wólki Kosowskiej.

Na tematy handlu ludźmi i przemocy domowej, bardzo często ostatnio podejmowanych przez wielu autorów, trudno napisać coś nowego i ekscytującego. Tu mimo starań Autorka nieco poległa, mnożąc coraz mniej prawdopodobne zwroty akcji. Autorka chwaląc się różnorodnym researchem, zapomniała o Home Office. Jedni z głównych bohaterów powieści imigranci z Wietnamu, inaczej niż w...

Bernard wrócił do swoich ulubionych tematów. Tajemnicze zdarzenia w szpitalu psychiatrycznym, zamczysko w którym mieszka reżyser horrorów i Servaz wyjątkowo tym razem poobijany. W sumie wszystko to co lubię (lubimy) u tego Autora.

Bernard wrócił do swoich ulubionych tematów. Tajemnicze zdarzenia w szpitalu psychiatrycznym, zamczysko w którym mieszka reżyser horrorów i Servaz wyjątkowo tym razem poobijany. W sumie wszystko to co lubię (lubimy) u tego Autora.

Temida Stankiewicz-Podhorecka pierwsza dama teatralnego pisowsko-kościelnego betonu, jak zwykle niezawodna. Gdy opluje jakiś spektakl, czym prędzej należy kupować bilety. Tak było i tym razem z Komediantem Thomasa Bernharda granym na warszawskiej Scenie przy Wierzbowej z fantastyczną rolą Jerzego Radziwiłowicza. Jako, że Autor średnio mi znany z przyjemnością uzupełniłem biblioteczkę o jego dwa opowiadania. I tak Chodzenie to jak mówi Oehler studium "obłędu Karrera [które] pozostaje w związku przyczynowo- skutkowym z samobójstwem Hollensteinera, które nie ma nic wspólnego z obłędem". Amras to historia dwóch wyjątkowo wrażliwych braci, doświadczonych przez los. W obu opowiadaniach Autor stosuje wyjątkowo skomplikowaną składnię i stylistykę, dające niesamowite efekty. Na mnie zrobiły spore wrażenie.

Temida Stankiewicz-Podhorecka pierwsza dama teatralnego pisowsko-kościelnego betonu, jak zwykle niezawodna. Gdy opluje jakiś spektakl, czym prędzej należy kupować bilety. Tak było i tym razem z Komediantem Thomasa Bernharda granym na warszawskiej Scenie przy Wierzbowej z fantastyczną rolą Jerzego Radziwiłowicza. Jako, że Autor średnio mi znany z przyjemnością uzupełniłem...

Bardzo dobra postapokaliptyczna opowieść. Historia nadziei, samotności i zwątpienia. Być może inspirowana Drogą Cormaca McCarthy'ego. Warta przeczytania.

Bardzo dobra postapokaliptyczna opowieść. Historia nadziei, samotności i zwątpienia. Być może inspirowana Drogą Cormaca McCarthy'ego. Warta przeczytania.

Najprostszym sposobem stworzenia społeczeństwa uzależnionego od informacji obrazkowej, jest wyeliminowanie papierowych książek. Ten sposób analizuje Autor we właściwy sobie utopijny sposób. Zważywszy. że książce (nomen omen) stuknęła siedemdziesiątka opis całkiem zacny i momentami proroczy. Jeżeli komuś podobały się Kroniki marsjańskie, to ta powieść też się spodoba.

Najprostszym sposobem stworzenia społeczeństwa uzależnionego od informacji obrazkowej, jest wyeliminowanie papierowych książek. Ten sposób analizuje Autor we właściwy sobie utopijny sposób. Zważywszy. że książce (nomen omen) stuknęła siedemdziesiątka opis całkiem zacny i momentami proroczy. Jeżeli komuś podobały się Kroniki marsjańskie, to ta powieść też się spodoba.

Urokliwa, choć trochę infantylna opowieść o kilkorgu ludziach związanych z tytułowym antykwariatem. Zdziwienie budzi odmienna niż w Europie naiwność i nieśmiałość (nie mylić z obojętnością) dwudziestokilkuletnich ludzi, podziw poziom bezpieczeństwa na ulicach metropolii i fakt, że w jednej, choć wyjątkowej dzielnicy utrzymuje się 170 księgarń i antykwariatów.

Urokliwa, choć trochę infantylna opowieść o kilkorgu ludziach związanych z tytułowym antykwariatem. Zdziwienie budzi odmienna niż w Europie naiwność i nieśmiałość (nie mylić z obojętnością) dwudziestokilkuletnich ludzi, podziw poziom bezpieczeństwa na ulicach metropolii i fakt, że w jednej, choć wyjątkowej dzielnicy utrzymuje się 170 księgarń i antykwariatów.

Austriacy bardzo lubią przytulać pisarzy internacjonałów, a to Canettiego (hiszpańskiego Żyda urodzonego w Bułgarii), a to Turiniego (Włocha chociaż wychowanego w Karyntii), tym razem w antologii dramatu austriackiego cały tom oddany został węgierskiemu Żydowi piszącemu po angielsku. I bardzo dobrze, bo było co czytać. Przede wszystkim genialne Wariacje Goldbergowskie – czarna, obrazoburcza komedia o teatralnych przygotowaniach do wystawienia Księgi
Rodzaju i Pasji. W Polsce ostatni raz wystawiana w 1994 w warszawskim Teatrze Powszechnym z triem Mariusz Benoit, Władysław Kowalski, Daria Trafankowska, chyba czas byłby odkurzyć ten dramat nawet marzy mi się łódzki zestaw aktorów Siudziński/Staszczak/Gryczewska czy wrocławski Mrozek/Lulek /Kwietniewska. Nie mniej ciekawa rzecz to Courage mojej matki gorzko śmieszna opowieść o ucieczce z transportu do Auschwitz, Kanibale umiejscowieni w obozie koncentracyjnym budzą przerażenie, obrzydzenie, a w końcu śmiech przez łzy. Interesujący Jubileusz inspirowany Dostojewskim (Bobek) czy w końcu Ballada o sznyclu wiedeńskim rzecz o niekończącej się traumie tych co uniknęli Holocaustu i Przedwczesna śmierć odnosząca doświadczenia II wojny światowej do postapokaliptycznego świata roku 2066. Tabori jako jeden z nielicznych znanych mi pisarzy, potrafi pisać bez martyrologicznego zadęcia z piekielnie parszywą złośliwością w stosunku do siebie i swoich bohaterów. Polecam.

Austriacy bardzo lubią przytulać pisarzy internacjonałów, a to Canettiego (hiszpańskiego Żyda urodzonego w Bułgarii), a to Turiniego (Włocha chociaż wychowanego w Karyntii), tym razem w antologii dramatu austriackiego cały tom oddany został węgierskiemu Żydowi piszącemu po angielsku. I bardzo dobrze, bo było co czytać. Przede wszystkim genialne Wariacje Goldbergowskie –...

Legimi rozpieszcza nas ostatnio wczesnymi powieściami Autora. Tym razem to kompilacja europejskich osiemnastowiecznych rewolucji. Opowieść z kluczem, tyle że zamki spalone. Autor wykazuje wspaniałe wyczucie historii (później potwierdzone choćby w Wiecznym Grunwaldzie), dając nam piękną intelektualną rozrywkę.

Legimi rozpieszcza nas ostatnio wczesnymi powieściami Autora. Tym razem to kompilacja europejskich osiemnastowiecznych rewolucji. Opowieść z kluczem, tyle że zamki spalone. Autor wykazuje wspaniałe wyczucie historii (później potwierdzone choćby w Wiecznym Grunwaldzie), dając nam piękną intelektualną rozrywkę.

Ciekawa historia kilkorga emerytowanych szpiegów, których przeszłość postanowiła ugryźć w tyłek. Jedyne co mi przeszkadzało w tej typowej powieści szpiegowskiej, jak zwykle bardzo dobrze napisanej, to cukierkowy wątek uczuciowy. Taki facetów i takich miłości już nie ma, przynajmniej w realnym świecie.

Ciekawa historia kilkorga emerytowanych szpiegów, których przeszłość postanowiła ugryźć w tyłek. Jedyne co mi przeszkadzało w tej typowej powieści szpiegowskiej, jak zwykle bardzo dobrze napisanej, to cukierkowy wątek uczuciowy. Taki facetów i takich miłości już nie ma, przynajmniej w realnym świecie.

Zestaw dramatów kontrowersyjnego austriackiego Autora (syna Włocha). Nie wyobrażam sobie ze względów obyczajowych, najlepszej ze zbioru sztuki Szatan i śmierć, historii księdza tracącego wiarę, zagranej zgodnie ze wszystkimi didaskaliami. Próbował to wystawić w Teatrze Studio - Zbigniew Brzoza pod tytułem Pasja, ale poległ okrutnie. Ciekawy Nareszcie koniec (o przygotowaniach do samobójstwa), jakby stworzony dla Jana Peszka, dla odmiany z tym samym reżyserem i w tym samy teatrze wystawiony ze sporym sukcesem. Antologię uzupełniają Zorze Alpejskie (Historia ślepca spotykającego kobietę), Bitwa o Wiedeń ( przeniesione do Austrii motywy z wojny na Bałkanach), czy w końcu Miłość na Madagaskarze, rzecz o właścicielu podupadającego kina , którego złośliwy los postanowił zrobić producentem filmu z Klausem Kinskim. Całość różnorodna i bardzo ciekawa.

Zestaw dramatów kontrowersyjnego austriackiego Autora (syna Włocha). Nie wyobrażam sobie ze względów obyczajowych, najlepszej ze zbioru sztuki Szatan i śmierć, historii księdza tracącego wiarę, zagranej zgodnie ze wszystkimi didaskaliami. Próbował to wystawić w Teatrze Studio - Zbigniew Brzoza pod tytułem Pasja, ale poległ okrutnie. Ciekawy Nareszcie koniec (o...