Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bohaterami powieści jest austriacka rodzina Elderów. To rodzina o tradycyjnych wartościach, która nie godzi się na politykę Hitlera i jego poczynania względem Austrii. W rodzinie wychowują się trzy córki, każda o innym temperamencie i to z ich perspektywy obserwujemy i przeżywamy kolejne wydarzenia w coraz bardziej brunatnej Austrii. Doświadczamy pogromu Żydów dokonanych w tzw. „kryształową noc”. Trzy siostry prowadzą nas przez szereg trudnych doświadczeń od momentu pojawienia się w ich domu tajemniczego gościa, aż po koniec wojny. Widzimy w powieści wewnętrzną przemianę każdej z nich, której celem jest przeciwstawianie się złu, nawet w najtrudniejszych momentach życia. Życie sióstr jest odzwierciedleniem cnót, dlatego polecam tym, którzy gotowi są pochylić się nad kondycją ludzkiej natury.

Bohaterami powieści jest austriacka rodzina Elderów. To rodzina o tradycyjnych wartościach, która nie godzi się na politykę Hitlera i jego poczynania względem Austrii. W rodzinie wychowują się trzy córki, każda o innym temperamencie i to z ich perspektywy obserwujemy i przeżywamy kolejne wydarzenia w coraz bardziej brunatnej Austrii. Doświadczamy pogromu Żydów dokonanych w...

Otrzymałam książkę z całkiem przyzwoitym wątkiem, lecz napisaną w sposób, która nie zatrzymywała czytelniczego wzroku na dłużej. Przeczytałam ją bardzo szybko, wręcz jakby przeskakując wzrokiem po literach. Bohaterowie powierzchowni, mało interesujący. Sceny erotyczne owszem były, ale nie miały w sobie nic z gorącej pożądliwości. Dla mnie był to spektakl uprzedmiotowienia kobiety i traktowania jej dość zuchwale. A liczyłam na dobry erotyk...

Otrzymałam książkę z całkiem przyzwoitym wątkiem, lecz napisaną w sposób, która nie zatrzymywała czytelniczego wzroku na dłużej. Przeczytałam ją bardzo szybko, wręcz jakby przeskakując wzrokiem po literach. Bohaterowie powierzchowni, mało interesujący. Sceny erotyczne owszem były, ale nie miały w sobie nic z gorącej pożądliwości. Dla mnie był to spektakl uprzedmiotowienia...

Mogę pochwalić się osobistą znajomością młodej autorki, ale nie dlatego postanowiłam wysoko ocenić Miśkę. Pola napisała to opowiadanie mając lat 13 i uczyniła to z właściwą sobie wrażliwością. Porusza w nim tematy trudne i bolesne. Bohaterka opowiadania jest nastolatką, która zmaga się z osobistą stratą. Autorka przeprowadza ją sprawnie przez kalejdoskop wszystkich uczuć: żalu, złości, lęku, smutku. Znajduje się jednak ktoś, kto pomoże nastolatce nie tyle zapomnieć, co poradzić sobie z bólem. To naprawdę mądra historia. Mnie do jej przeczytania zachęciła siostrzenica. I to był dobry wybór.

Mogę pochwalić się osobistą znajomością młodej autorki, ale nie dlatego postanowiłam wysoko ocenić Miśkę. Pola napisała to opowiadanie mając lat 13 i uczyniła to z właściwą sobie wrażliwością. Porusza w nim tematy trudne i bolesne. Bohaterka opowiadania jest nastolatką, która zmaga się z osobistą stratą. Autorka przeprowadza ją sprawnie przez kalejdoskop wszystkich uczuć:...

Jest coś takiego w tej książce, że chwyta za serce. Historia wojenna, ale tym razem z dalekiej Syberii. Apolonia miała zapewnione spokojne życie, wszak to panna z dobrego domu. Tymczasem wojna zmienia nie tylko jej codzienność, ale i ją samą. Walka o przetrwanie stała się jej orężem. W tej walce wspiera ją Andriej. Wróg, z którym zaczyna łączyć ją silna więź…
To wzruszająca historia, która pokazuje oblicze wojny i ludzi, mających ciągle nadzieję na lepsze czasy.

Jest coś takiego w tej książce, że chwyta za serce. Historia wojenna, ale tym razem z dalekiej Syberii. Apolonia miała zapewnione spokojne życie, wszak to panna z dobrego domu. Tymczasem wojna zmienia nie tylko jej codzienność, ale i ją samą. Walka o przetrwanie stała się jej orężem. W tej walce wspiera ją Andriej. Wróg, z którym zaczyna łączyć ją silna więź…
To...

Powieść, która dotyka tematu kobiet będących i walczących w podziemu. Kobiet, których bronią była uroda, wdzięk, spryt i inteligencja. Kobiet, które po wojnie zostały jednoznacznie ocenione, a których historia nie docenia. Bohaterki podziemia. Autorka wykreowała tutaj postać młodziutkiej Marianny Jurasz – miłośniczki matematyki i gry szachowej, która dzięki swoim zdolnościom została wciągnięta w samotna walkę, której stawką było jej życie. Miłość, samotność i rozczarowanie – to jej doświadczenia.
Książka poruszająca i zachęcająca do sięgnięcia po udokumentowane historie agentek AK.
Inspiracją do napisania powieści były prawdziwe bohaterki walczące w AK – kochanki nazistów – agentki wywiadu.

Powieść, która dotyka tematu kobiet będących i walczących w podziemu. Kobiet, których bronią była uroda, wdzięk, spryt i inteligencja. Kobiet, które po wojnie zostały jednoznacznie ocenione, a których historia nie docenia. Bohaterki podziemia. Autorka wykreowała tutaj postać młodziutkiej Marianny Jurasz – miłośniczki matematyki i gry szachowej, która dzięki swoim...

Często powracam do współczesnej literatury wojennej z różnym zaangażowaniem i odbiorem. I na pewno wśród autorów znajdzie się jeszcze Anna Rybakiewicz. Po Lekarce nazistów sięgnęłam po Agentkę wroga i nie było rozczarowania. Książka z dość dobrze zarysowanym tematem. Niezwykle ciekawie przedstawiony obraz wojny i to wszystko, co się na nią składa: niebezpieczne sytuacje, wojenne intrygi, poświęcenie i odwaga, a nawet brawura. A w tym wszystkim kobieta, będąca podwójną agentką, która na oczach wrogów toczy psychologiczną grę. Grę również o swoje życie. Jeśli chcecie wiedzieć, jak poradziła sobie ze zdemaskowaniem i pobytem w więzieniu, to sięgnijcie po tę pozycję.

Często powracam do współczesnej literatury wojennej z różnym zaangażowaniem i odbiorem. I na pewno wśród autorów znajdzie się jeszcze Anna Rybakiewicz. Po Lekarce nazistów sięgnęłam po Agentkę wroga i nie było rozczarowania. Książka z dość dobrze zarysowanym tematem. Niezwykle ciekawie przedstawiony obraz wojny i to wszystko, co się na nią składa: niebezpieczne sytuacje,...

Wiersze Krzysztofa Kamila Baczyńskiego należą do moich ulubionych tomików poezji niezmiennie od czasów szkoły średniej. W tomiku oczywiście subiektywny wybór „najpiękniejszych”, ale w każdym z nich odnajdziemy to, co niewątpliwie charakteryzuje poezję autora. Jaki jest mój ulubiony? Oczywiście Ballada o trzech królach. Wiersze warte przypomnienia.

Wiersze Krzysztofa Kamila Baczyńskiego należą do moich ulubionych tomików poezji niezmiennie od czasów szkoły średniej. W tomiku oczywiście subiektywny wybór „najpiękniejszych”, ale w każdym z nich odnajdziemy to, co niewątpliwie charakteryzuje poezję autora. Jaki jest mój ulubiony? Oczywiście Ballada o trzech królach. Wiersze warte przypomnienia.

To moja pierwsza książka tej autorki. Subtelna, emocjonująca.
Zachęcona recenzjami - przeczytałam i polecam lubiącym literaturę wojenną. Można się zatracić w takich historiach.

To moja pierwsza książka tej autorki. Subtelna, emocjonująca.
Zachęcona recenzjami - przeczytałam i polecam lubiącym literaturę wojenną. Można się zatracić w takich historiach.

Książka porusza problematykę równouprawnienia kobiet. Z tym problemem mierzą się w niej trzy bohaterki: Karolina – córka adwokata, Paulina – żona zachłannego na pieniądze łowcy dam oraz Lucyna – wykorzystana przez panicza służąca. Niewiele trzeba, by upokorzyć kobietę – także dzisiaj, choć to dzisiaj przybiera także inne formy. Kobieca solidarność i upór tu zwyciężają. Może warto zatem dzisiaj nie skakać sobie nawzajem do oczu? Niestety temat powinien nieść, a ja oceniam tę pozycję niezbyt wysoko. Według mnie jedna ze słabszych książek autorki.

Książka porusza problematykę równouprawnienia kobiet. Z tym problemem mierzą się w niej trzy bohaterki: Karolina – córka adwokata, Paulina – żona zachłannego na pieniądze łowcy dam oraz Lucyna – wykorzystana przez panicza służąca. Niewiele trzeba, by upokorzyć kobietę – także dzisiaj, choć to dzisiaj przybiera także inne formy. Kobieca solidarność i upór tu zwyciężają. Może...

Jeśli lubicie spacery, a przy tym ktoś jeszcze opowiada, to Odrzania będzie dobrym wyborem. Może nie aż tak fascynującym, ale dobrym. Jak trafnie napisał Wojciech Szot, który na swoim blogu zawarł recenzję Odrzanii, pobudza ona wyobraźnię i uruchamia dyskusję, czym ona jest, albo czym nie jest.
Mieszkam w Kostrzynie nad Odrą, w samym centrum Ziem Odzyskanych (miejscowości wspomnianej, choć ubolewam, że tak mało czasu jej poświęcono) i wydaje mi się, że my tu ciągle poszukujemy „naszego”. Bo to bez wątpienia jest proces. Bo czy możemy powiedzieć, że my jesteśmy już stąd, kiedy ciągle jeszcze ktoś jest stamtąd, albo ma kogoś stamtąd, albo ciągle drzemie w nim historia stamtąd? Albo był tu, ale pamięta niemieckie i poniemieckie. Wiele historii, wiele legend, ale i dużo prawdy. Coś musiało ulec zniszczeniu, by coś powstało. I to wcale nie musiało być przyjemne.
Ciekawym było w Odrzanii poszukiwanie osób i opowieści, które złożyły się w jednaą całość. Szczególnie opowieść znanego nam Zbigniewa Czarnucha oddała istotę Odrzanii, naszej ojczyzny… - „istotą ojczyzny małej jest nakładanie się na siebie przez wieki kolejnych warstw. Tutaj bardziej liczy się to, co zrobiłeś dla tego miejsca, a mniej to, kim byłeś (…)”
Tak, siła „Odrzanii” tkwi w odkrywaniu szczegółów. To odkrywanie nie kończy się na jej kartach. To dopiero początek.

Jeśli lubicie spacery, a przy tym ktoś jeszcze opowiada, to Odrzania będzie dobrym wyborem. Może nie aż tak fascynującym, ale dobrym. Jak trafnie napisał Wojciech Szot, który na swoim blogu zawarł recenzję Odrzanii, pobudza ona wyobraźnię i uruchamia dyskusję, czym ona jest, albo czym nie jest.
Mieszkam w Kostrzynie nad Odrą, w samym centrum Ziem Odzyskanych (miejscowości...

To książka przeczytana w ramach wyzwania czytelniczego LC na styczeń.
Orhan Pamuk zabiera nas w tej powieści do Karsu, tureckiego miasta, które dzięki polityce i religii stało się scenerią ciekawych wydarzeń. I w centrum tych wszystkich wydarzeń jest Ka – polityczny uchodźca, poeta, który z Niemiec przyjeżdża do Karsu na pogrzeb matki. Padający i wszechobecny śnieg odcina Kars od reszty świata. I w tym „zamkniętym” mieście czytelnik doświadcza przewrotów, czuje niemalże pogrążoną w mroku atmosferę miasta. Dzieją się tam rzeczy, które nas mogą zastanowić, których możemy nie zrozumieć - to realia Turcji z wątkami islamu i muzułmanów – polityki i religii właśnie. Jedno miasto staje się miniaturą Turcji, a w nim Ka próbuje odnaleźć samego siebie, ocalić miłość i odkryć na nowo własną twórczość. Bardzo długo czytałam tę książkę, bo to książka wielu symboli i trochę abstrakcyjna przez odmienność kulturową. Nie wiem, czy warto było się męczyć. Nie mniej jednak nie odłożyłam jej na półkę i przeczytałam do końca. Próbujcie.

To książka przeczytana w ramach wyzwania czytelniczego LC na styczeń.
Orhan Pamuk zabiera nas w tej powieści do Karsu, tureckiego miasta, które dzięki polityce i religii stało się scenerią ciekawych wydarzeń. I w centrum tych wszystkich wydarzeń jest Ka – polityczny uchodźca, poeta, który z Niemiec przyjeżdża do Karsu na pogrzeb matki. Padający i wszechobecny śnieg odcina...

Opowieść dla wszystkich, no może nie dla tych najmłodszych. Opowieść o toksycznych relacjach pomiędzy dziećmi, a rodzicami (tu matką). Powieść o pokonywaniu trudności i ograniczeń, o mierzeniu się z lękiem. Powieść o akceptacji i miłości, nawet jeśli zaczyna się przypadkiem. Akcja toczy się w Londynie i małej miejscowości w hrabstwie Kentu w czasie II wojny światowej, ale wojna jest tylko tłem rozgrywającego się dramatu. Przemoc fizyczna i słowna, której doświadcza główna bohaterka powoduje rany, które mogą krwawić przez lata. Ta wojna, może być równie niszczycielska, jak ta, w której padają strzały. Ale to historyczna wojna przynosi dziewczynce ocalenie...
Poruszająca.

Opowieść dla wszystkich, no może nie dla tych najmłodszych. Opowieść o toksycznych relacjach pomiędzy dziećmi, a rodzicami (tu matką). Powieść o pokonywaniu trudności i ograniczeń, o mierzeniu się z lękiem. Powieść o akceptacji i miłości, nawet jeśli zaczyna się przypadkiem. Akcja toczy się w Londynie i małej miejscowości w hrabstwie Kentu w czasie II wojny światowej, ale...