Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przychodzę do was z recenzja książki, o której ostatnio nieco głośno. „Night Shift” opowiada historię pracownicy biblioteki, która żyje fabułą przeczytanych przez nią książek oraz kapitana uczelnianej drużyny koszykówki. Połączył ich jeden intensywny wieczór w bibliotece. I tutaj się zatrzymam, bo w momencie ich pierwszego mocniejszego starcia, mój zapał do tej pozycji spadł o kilka stopni. Byłam naprawdę zainteresowana tą książką. Historia zapowiadała się obiecująco, jednak tylko na zapowiedziach pozostało. Męczyłam się z nią dość mocno i czytałam rozdziały byle dojść do końca. Nie było w niej za wiele akcji. Może to dlatego, że książka liczy jakieś trzysta stron, a jak na jednotomowke, to moim okiem dość mało. Myślałam, że w tym przypadku, bohaterowie uratują ten tytuł, ale niestety tak się nie stało. Są oni mało interesujący i nijacy, czuję jakbym ich wcale nie poznała. Zamysł był ciekawy, ale wykonanie niekoniecznie.

Przychodzę do was z recenzja książki, o której ostatnio nieco głośno. „Night Shift” opowiada historię pracownicy biblioteki, która żyje fabułą przeczytanych przez nią książek oraz kapitana uczelnianej drużyny koszykówki. Połączył ich jeden intensywny wieczór w bibliotece. I tutaj się zatrz...

Rozwiń

Zwiń

Dziś przychodzę do was z drugim tomem braci Weston, czyli z książką zatytułowaną „Black Lies”. Historia Setha była dla mnie najbardziej tajemnicza i interesująca. Nie mogłam się jej doczekać. Mogę przyznać, że z całej trójki, to on jest moim ulubieńcem. Podobało mi się to jak został on przedstawiony i jak pokazano jego charakter na większym polu manewru. Poznajemy w tym tomie słodką trzpiotkę - Beverly Heart. Ubóstwiam ją! Ta dwójka to połączenie tak skrajne, że aż idealne. Słodka landrynka i gorzka lukrecja? Przecież to nie może się udać. Czyżby?

Mimo, iż czuję lekki niedosyt po tej historii, gdyż niektóre wątki mogłyby zostać bardziej rozwinięte. „Black Lies” to fajna książka, po którą zachęcam sięgnąć dla samego rozluźnienia i pośmiania się na wielu momentach. Czy była ona zachwycająca? Nie. Czy była wciągająca? Tak. Czy się na niej dobrze bawiłam? Zdecydowanie. Chyba już nic więcej nie muszę dodawać. Moja ocena to 3.5/5

Dziś przychodzę do was z drugim tomem braci Weston, czyli z książką zatytułowaną „Black Lies”. Historia Setha była dla mnie najbardziej tajemnicza i interesująca. Nie mogłam się jej doczekać. Mogę przyznać, że z całej trójki, to on jest moim ulubieńcem. Podobało mi się to jak został on prz...

Rozwiń

Zwiń

„Władca gniewu” to książka, która od pierwszych stron tak mnie wciągnęła i zaaferowała, że nie byłam w stanie się od niej oderwać. To moje pierwsze spotkanie z czymś od tej autorki i czuję, że nie ostatnie. Vivian to postać, którą polubiłam od pierwszego rozdziału. Jest to silny charakter, który swoją samą prezencją jest w stanie zainteresować każdego czytelnika. Uwielbiam ją! Za to Dante Russo tak często zachodził mi za skórę, że nie potrafię tego zliczyć na palcach jednej dłoni. Byłam bliska włożenia go do przysłowiowego worka i wyrzucenia za okno. Ale kochani… Co się działo potem! Dawno tak szybko nie zmieniłam zdania o bohaterze jak w przypadku Russo. Jest on naprawdę świetny! Mimo paru minusów i nieprzemyślanych decyzji to ta dwójka stała się na pewien moment jednym z moich ulubionych duo bohaterów.

Ana Huang ma fajne pióro, więc czytanie tej książki było wielką przyjemnością. Ogromnie czekam na drugi tom, gdyż bardzo wkręciłam się w to uniwersum i jestem ciekawa co się dalej
potoczy w świecie biznesmenów. Ocena to 9/10.

„Władca gniewu” to książka, która od pierwszych stron tak mnie wciągnęła i zaaferowała, że nie byłam w stanie się od niej oderwać. To moje pierwsze spotkanie z czymś od tej autorki i czuję, że nie ostatnie. Vivian to postać, którą polubiłam od pierwszego rozdziału. Jest to silny charakter,...

Rozwiń

Zwiń

„Bezsilna” to najlepsza książka tego miesiąca, jeśli nie roku. Skończyłam i nie potrafię się po niej pozbierać. Była ona zaskakująca, dopracowana, wzruszająca i pełna brutalności. Nie dało się od niej oderwać. Świat stworzony przez autorkę był wykreowany tak idealnie, że sama nie mogę wyjść z podziwu. Nie sądziłam, że ten tytuł tak mną zawładnie. Historia Kaia i Paedyn to coś zupełnie dla mnie nowego. Nie mogę przestać o nich myśleć. Oni mnie pochłonęli, zaczarowali i wprowadzili w tak dziwny stan, że naprawdę nie wiem co napisać. Nie będziecie w stanie się oderwać od tej książki. Nie będzie to możliwe.

Nie potrafię zebrać sensownych słów, aby opisać wam jak ta książka była wspaniała. „Bezsilna” bezlitośnie trzymała w napięciu. Emocje aż wrzały. Ja wrzałam. Bohaterowie totalnie mnie zauroczyli i rzucili na mnie jakiś urok, bo nadal siedzą mi w głowie. Wow. Lauren Roberts kłaniam się. Odwaliła kawał porządnej roboty. Czekam, ale to tak czekam na kolejny tom i pierwsze co zrobię, to rzucę wszystko i będę czytała bez przerw dalszą część tej wyjątkowej historii.

„Bezsilna” to najlepsza książka tego miesiąca, jeśli nie roku. Skończyłam i nie potrafię się po niej pozbierać. Była ona zaskakująca, dopracowana, wzruszająca i pełna brutalności. Nie dało się od niej oderwać. Świat stworzony przez autorkę był wykreowany tak idealnie, że sama nie mogę wyjś...

Rozwiń

Zwiń

Dzisiaj przychodzę do was z pierwszym tomem ”Czterech ojców River Conway”. Nie wiem co mogę napisać, gdyż aktualnie mam mętlik w głowie. Z jednej strony podobała mi się ta książka i czytałam ją z zapałem i wielką chęcią, lecz z drugiej strony czegoś mi w niej brakowało i po skończeniu czuję niedosyt.

Sięgając po tę książkę miałam duże oczekiwania, ponieważ opinie na jej temat były same pozytywne i bardzo zachwalające. Gdy już sama brnęłam przez ten tytuł, miałam z tyłu głowy myśli, że to nie jest to, czego oczekiwałam. Myślałam, że zostanie bardziej rozwinięty wątek rodzinny, bądź nawet ten romantyczny, ale jak już zaczęło coś się dziać, to nagle został tak szybko przyśpieszone, że sama się w tym pogubiłam. Nie wiem, może w kolejnym tomie będzie to lepiej opisane czy przedstawione, ale na ten moment mogę jedynie powiedzieć, że ta książka była w porządku. Bez fajerwerków, ale też bez wielkich emocji. Czy polecam? Raczej tak, ale może poczekajcie na kolejne części, aby ciągiem czytać tę historię i nie czuć niedosytu tak jak ja.

Z plusów, mogę wam tutaj powiedzieć, że autorka ma bardzo przyjemny styl. Książkę czytało się szybko i płynnie, za co pochwalę debiutantkę. Zamysł na historię uważam za oryginalny i niezwykle ciekawy, jednak czasem wykonanie nie było na tyle dobre na, ile mogłaby być. Czuję, że kolejny tom rozwikła moje wątpliwości co do opinii i będę mogła powiedzieć, że w stu procentach polecam ten tytuł. Na ten moment daje mu 3/5

Dzisiaj przychodzę do was z pierwszym tomem ”Czterech ojców River Conway”. Nie wiem co mogę napisać, gdyż aktualnie mam mętlik w głowie. Z jednej strony podobała mi się ta książka i czytałam ją z zapałem i wielką chęcią, lecz z drugiej strony czegoś mi w niej brakowało i po skończeniu czuj...

Rozwiń

Zwiń

„Sztuka pożądania” to książka przeplatana tajemnicami i siłą pożądania. Dwójka bohaterów, których zachowanie pozostawia wiele do życzenia w końcu dostała szansę na pełną konfrontację. Spotkanie Luca i Brooke było dynamiczne i pełne skrajnych emocji. Od nienawiści, aż do miłości?

Książka nie jest przewidywalna i ciągle zaskakuje. Nie spodziewasz się niczego. Każda strona zawiera coś nowego i ekscytującego. Ten romans z wątkiem sensacyjnym to must have każdego czytelnika. „Sztuka pożądania” to dopiero przedsmak akcji, która wydarzy się w ostatnim tomie. Poznajemy zaplecze umysłów naszych bohaterów. Konsekwencje każdej podjętej decyzji będą miały wpływ na to, jak potoczy się ich dalsze życie. Przyznam wam się, że czytając drugą część, miałam momentami ciarki na ciele. Zalecam czytać tę trylogię czytelnikom nieco starszym i z mocnymi nerwami.

Lucien i Brooklyn to postacie, o dość absurdalnych charakterach. Są jedyni w swoim rodzaju. Atypowi bohaterowie, którzy zaintrygują swoją osobowością nie jednego czytelnika. To wręcz idealne podsumowanie. W tej części bohaterowi nie spodziewali się, że ich historia potoczy się na takich warunkach i w takich okolicznościach. Oceniam ją na pełną dziesiątake. No cóż, pozostało nam czekać na Sztukę obłędu, bo czuję że ta dwójka jeszcze namiesza.

„Sztuka pożądania” to książka przeplatana tajemnicami i siłą pożądania. Dwójka bohaterów, których zachowanie pozostawia wiele do życzenia w końcu dostała szansę na pełną konfrontację. Spotkanie Luca i Brooke było dynamiczne i pełne skrajnych emocji. Od nienawiści, aż do miłości?

Książka...

Rozwiń

Zwiń

Piszę tę recenzję prosto po skończeniu TSOA i szarga mną wiele emocji. Zaczynając czytać dylogie o młodej studentce i starszym od niej profesorze, nie wiedziałam, że ta historia złapie mnie za serce i tak mocno przywiąże do bohaterów. Książka została napisana przez naprawdę utalentowaną osobę. Autorka odwaliła kawał dobrej roboty i ogrom włożonej pracy, jaki widać w tej pozycji, jest dla mnie niesamowicie satysfakcjonujący. „The Science of Affection” to kończący tom tej dylogii. Reed i Briana przeżyli masę wzlotów i upadków, ale w tym całym zamieszaniu nie zapomnieli o sobie nawzajem, po prostu byli dla siebie. Wsparcie, jakie posiadają, jest czymś magicznym. To jak Julia Popiel przedstawiła ich trudną relację jest dla mnie czymś nie do pobicia. Ta dwójka nie widziała, że jedno przypadkowe spotkanie w klubie rozpęta taką burzę w ich życiu, jak i sercach.

TSOA trzyma w ogromnym napięciu i sprawia, że mam ochotę dosłownie wejść w książkę. Intensywność, jaka od niej bije i to jak są opisane sceny, daje mi poczucie, jakbym oglądała bohaterów z boku i uczestniczyła w całej akcji. Nie każdy autor umie to przedstawiać. Julia postawiła sobie wysoką poprzeczkę patrząc na pierwszy tom. Zdecydowanie nie zawiodła. Drugi tom to idealne zakończenie przygody z Reedem Eastonem i Brianą Larsen. Jestem szczęśliwa, a zarazem smutna, bo musiałam pożegnać się z tą dwójką, ale wiem, że wracając do tej historii będę bawić się tak samo świetnie jak za pierwszym razem. Pełna 10 to zasłużona ocena.

Piszę tę recenzję prosto po skończeniu TSOA i szarga mną wiele emocji. Zaczynając czytać dylogie o młodej studentce i starszym od niej profesorze, nie wiedziałam, że ta historia złapie mnie za serce i tak mocno przywiąże do bohaterów. Książka została napisana przez naprawdę utalentowaną os...

Rozwiń

Zwiń

Ostatni tom serii Friends. Ostatnia historia opowiedziana na papierze z uniwersum brytyjskiej paczki. Jestem tak mocno do nich przywiązana, że nie wyobrażacie sobie, jak długo zwlekałam z kończeniem tej części. Aleksandra Negrońska podomykała wszystkie wątki i każdy aspekt zaczęty gdzieś na przestrzeni innych tomów został wyjaśniony i zamknięty. Gdy czytałam „Lost Friends 2” czułam się, jakbym sięgnęła po dziennik z zapiskami przygód młodych ludzi, którzy uczą się jak funkcjonować w dzisiejszym świecie i jak przechodzić przez życie z bagażem doświadczeń minionych lat. Przeszłość niektórych bohaterów pozostawiła na nich ślady, których nie da się tak łatwo wymazać.

Finałowa część, mimo iż nadal ma swój humor i podczas czytania nie objedzie się od śmiesznych momentów, które wycisną łzy z czytelnika, należy, patrząc na poprzednie tomy, do tych poważniejszych. Poznajemy okropne myśli bohaterów, sytuacje, które wywołują ciarki. Rzeczywiste spojrzenie na młodych ludzi i na to, z czym się borykają, jest tutaj pierwszoplanowym tematem.

Mamy również wątki, w których postacie muszą się zmagać z trudnościami życia w świetle reflektorów. Fajnie jest poczytać o czymś, o czym z pewnością większość z was marzyła. Ale nie zawsze zastanawialiśmy się, jak to naprawdę jest. Jak trudno mają osoby rozpoznawalne i z czym muszą się mierzyć w codziennym życiu. Czytając późniejsze tomy serii Friends, możemy ujrzeć inną stronę życia celebrytów. Jak to może wyglądać? Musicie przeczytać, aby sami się przekonać. Moja ocena to wielka 10 i z wielką nostalgią żegnam wszystkich bohaterów.

Ostatni tom serii Friends. Ostatnia historia opowiedziana na papierze z uniwersum brytyjskiej paczki. Jestem tak mocno do nich przywiązana, że nie wyobrażacie sobie, jak długo zwlekałam z kończeniem tej części. Aleksandra Negrońska podomykała wszystkie wątki i każdy aspekt zaczęty gdzieś n...

Rozwiń

Zwiń

Kolejna książka spod pióra Moniki Rutki, która mnie w sobie rozkochała. Ja już naprawdę mogę brać w ciemno tytuły od niej i z góry wiedzieć, że będę mieć zagwarantowane łzy, zarwane noce i kawałek serca oddany historii.

„Przystań lepszego jutra” to skrawek duszy oddany czytelnikom. To nie jest standardowa książka, którą przeczytacie, odłożycie i sięgnięcie po kolejną. To historia pełna emocji, realiów i smutku, który siedzi w niejednej znanej nam osobie. Jest ona bardzo poruszająca, piękna i prawdziwa. Autorka przekazała w nasze ręce Jane i Haydena, którzy mieli w swoim bagażu aż przesyt przygnębiających doświadczeń. Czy ich życie zmieni bieg? Będą w końcu mogli spojrzeć na świat tak, jak zawsze o tym marzyli?

Co ja mogę więcej mówić? Jestem poruszona. Nie mogę się doczekać drugiego tomu, bo jak każdy z nas wie, Monika nie potrafi kończyć książek spokojnie i pozostało nam tylko wypatrywać daty premiery. „Przystań lepszego jutra” to coś nieszablonowego i zaskakującego, więc jedyne co mogę wam tu jeszcze dodać, to tylko: czytajcie historię dziewczyny, która chce pamiętać i chłopaka, który nie chce zapomnieć.

Kolejna książka spod pióra Moniki Rutki, która mnie w sobie rozkochała. Ja już naprawdę mogę brać w ciemno tytuły od niej i z góry wiedzieć, że będę mieć zagwarantowane łzy, zarwane noce i kawałek serca oddany historii.

„Przystań lepszego jutra” to skrawek duszy oddany czytelnikom. To ...

Rozwiń

Zwiń

„Bloody Valentine” to kolejny tom z serii Kamienie Miami. Jako ogromna fanka tego uniwersum, wiedziałam, że sięgając po tę książkę nie będę zawiedziona. I tak się oto stało. Pozycja aż kipi od brutalności i momentów dark romansu. Życie Veiry Ventury nie było usłane różami (chyba, że tymi z kolcami). Dziewczyna musiała wiele przeżyć, a skutki jej dzieciństwa objawiają się w tym tomie. Nadchodzi era Kr₩awej Walentynki.

Akcja opiera się na aranżowanym małżeństwie dwóch, lekko mówiąc, niespełna poczytalnych w społeczeństwie ludzi. Ta dwójka to moi ulubieńcy. Nie spotkałam jeszcze tak abstrakcyjnych bohaterów, którzy posiadają tak „barwne” wnętrze. Mężczyzna likwidujący innych ludzi i anormalna kobieta, której zniszczona psychika zaburza racjonalne myślenie? Myślę, że to połączenie idealne.

Łącząca bohaterów chęć zemsty i władzy sprawiła, że stworzyła się między nimi specyficzna więź. Jak myślicie, do czego ona doprowadzi? Jakie będą jej konsekwencje? Pociągnie ich na dno, czy wybije na sam szczyt? Dowiecie się tego sięgając po czwarty tom Kamieni Miami, a ja narazie od siebie dodam, że FortunateEm dostaje solidną 10 i myślę, że na ten moment to się nie zmieni. Jej książki to odzwierciedlenie mojego gustu czytelniczego, więc czekam na kolejną pozycję spod jej pióra!

„Bloody Valentine” to kolejny tom z serii Kamienie Miami. Jako ogromna fanka tego uniwersum, wiedziałam, że sięgając po tę książkę nie będę zawiedziona. I tak się oto stało. Pozycja aż kipi od brutalności i momentów dark romansu. Życie Veiry Ventury nie było usłane różami (chyba, że tymi z...

Rozwiń

Zwiń