Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Twój na zawsze” to historia dwojga lekarzy medycyny ratunkowej, którzy nie mieli w życiu lekko. Briana niedawno przeżyła bolesny rozwód z mężczyzną, który ją zdradził, natomiast Jacob rozstał się z partnerką z powodu swoich zaburzeń lękowych. Główna bohaterka postanowiła, że już nigdy nie dopuści nikogo do swojego serca, jednak czy ostatecznie jej się to udało? Przekonajcie się sami! Mnie ta opowieść urzekła. To poziom Abby Jimenez, który uwielbiam. Poprzednia książka autorki mnie za mocno nie porwała i sprawiła, że na chwilę zwątpiłam w jej prawdziwie chwytającą za serce twórczość. Ta lektura na szczęście okazała się być w klimacie jej pierwszych, mocno emocjonalnych dzieł, poruszających trudną tematykę. Abby Jimenez już dawno udowodniła, że potrafi poruszyć najczulsze struny mojej duszy, ale to, co się działo z moimi emocjami, podczas czytania „Twój na zawsze”, to był inny wymiar. Niewiele książek ostatnio potrafi tak na mnie wpłynąć. Mogę się nawet pokusić o stwierdzenie, że - jak do tej pory - to najlepsza książka spod pióra Abby.

„Twój na zawsze” to historia dwojga lekarzy medycyny ratunkowej, którzy nie mieli w życiu lekko. Briana niedawno przeżyła bolesny rozwód z mężczyzną, który ją zdradził, natomiast Jacob rozstał się z partnerką z powodu swoich zaburzeń lękowych. Główna bohaterka postanowiła, że już nigdy nie dopuści nikogo do swojego serca, jednak czy ostatecznie jej się to udało?...

„Do końca moich dni” to piękna (choć smutna) i wzruszająca opowieść o pewnej młodej Łomżyniance, pochodzącej z zamożnej rodziny. Okrutny los zdecydował, że podczas wojny, Apolonia wraz ze swoimi bliskimi, została zesłana na Syberię i tym samym - zmuszona do pozostawienia całego swojego majątku i ukochanego Jerzego. Tam jej urokowi uległ pewien rosyjski żołnierz o imieniu Andriej. Czy Pola do końca pozostała wierna pozostawionemu w Polsce mężczyźnie? A może rozpoczęła nowy rozdział w swoim życiu na nieludzkiej ziemi? Przeczytajcie, a się dowiecie! Ja za obyczajówkami nie przepadam, więc bałam się, że ta historia może się dla mnie okazać zbyt nudna. Kusił mnie jednak ten wątek historyczny i romantyczny oraz fakt, że akcja toczy się momentami nawet w mojej rodzinnej miejscowości. Bardzo się cieszę, że w końcu uległam pokusie sięgnięcia po twórczość autorki. Ta powieść obudziła we mnie cały wachlarz emocji - od smutku, przez wzruszenie, aż po radość. Nie obyło się także bez elementu zaskoczenia. Świetnie spędziłam przy niej czas i bardzo polecam zapoznać się treścią tej książki. Ja na pewno zabiorę się niedługo za czytanie poprzednich dzieł Anny Rybakiewicz.

„Do końca moich dni” to piękna (choć smutna) i wzruszająca opowieść o pewnej młodej Łomżyniance, pochodzącej z zamożnej rodziny. Okrutny los zdecydował, że podczas wojny, Apolonia wraz ze swoimi bliskimi, została zesłana na Syberię i tym samym - zmuszona do pozostawienia całego swojego majątku i ukochanego Jerzego. Tam jej urokowi uległ pewien rosyjski żołnierz o imieniu...

Głównym czynnikiem decydującym o dość wysokiej nocie w tym przypadku była zaskakująca końcówka. Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się takiego rozwiązania zagadek śmierci i to dosłownie na ostatnich kartkach tego dzieła. Autorka fajnie poprowadziła fabułę, skutecznie utrudniając czytelnikowi możliwość domysłu, o co w tym wszystkim chodzi. Książkę czytało mi się bardzo szybko i dość przyjemnie, jednak przez większość czasu praktycznie nic się tam nie działo. Brakowało mi tego napięcia, jakie powinno towarzyszyć odbiorcy podczas czytania thrillera z prawdziwego zdarzenia oraz bardziej rozbudowanych wątków związanych ze śledztwem w sprawie zagadkowych śmierci. Taki zabieg mógłby rozbudzić w czytelniku nieco więcej ciekawości, a co za tym idzie - zbudować wyżej wspomniane napięcie. Powiem szczerze, że gdyby nie ten zaskakujący finał całej historii, moja ocena tego dzieła byłaby za pewne niższa.

Głównym czynnikiem decydującym o dość wysokiej nocie w tym przypadku była zaskakująca końcówka. Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się takiego rozwiązania zagadek śmierci i to dosłownie na ostatnich kartkach tego dzieła. Autorka fajnie poprowadziła fabułę, skutecznie utrudniając czytelnikowi możliwość domysłu, o co w tym wszystkim chodzi. Książkę czytało mi się bardzo...