Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mocno zaciekawiło mnie tutaj zapowiadane połączenie opowieści detektywistycznej w klimacie fantasy. Brzmiało to dość dobrze i intrygująco.

Niestety nie było to to na co miałam nadzieję. Niby o ten "detektywizm" zahaczało ale nie w sposób, który mógłby satysfakcjonować fana gatunku. Na szczęście oprócz tego lubię również fantastykę i pod tym kontem książka okazała się całkiem przyjemna. Choć z początku, i jeszcze nie raz w jej trakcie, zdarzało mi się trochę gubić i klasycznie nie ogarniać - zwalam to na fakt debiutu - finalnie spędziłam czas całkiem satysfakcjonująco i w pewnym momencie dałam się nawet dość wciągnąć. Do tego mam słabość do zadziornych staruszek , więc dialogi tropiciela z jego leciwą opiekunką sprawiały mi szczerą przyjemność i wywoływały uśmiechy.

Podobała mi się też koncepcja świata cieni, ale zabrakło mi jakiegoś głębszego jej rozwinięcia. Może w kolejnym tomie?

Na końcu najważniejsze - książkę przesłuchałam w audio gdzie lektorem jest Filip Kosior, a wiadomo jak on czyta to od razu kilka gwiazdek wyżej dla każdej opowieści ;)

Mocno zaciekawiło mnie tutaj zapowiadane połączenie opowieści detektywistycznej w klimacie fantasy. Brzmiało to dość dobrze i intrygująco.

Niestety nie było to to na co miałam nadzieję. Niby o ten "detektywizm" zahaczało ale nie w sposób, który mógłby satysfakcjonować fana gatunku. Na szc...

Rozwiń

Zwiń

Czasem nie potrzeba wiele treści by prawdziwie zachwycić zarówno młodszego jak i starszego czytelnika :). "Nocny rycerz" to właśnie taka nie pozorna, a wspaniała książeczka.

Coś co już na samym początku uderza w oczy, a raczej czule je pieści, to przepiękne duże ilustracje. Człowiek chce się w nie wpatrywać i oglądać każdy szczegół. Wspaniale pobudzają wyobraźnię, nic tylko czytać przed snem i śnić o zamkach i rycerzach :).

Treść jest tu skromna, działa jak wizualne uzupełnienie opowieści. Jest mądra i pouczająca w przesympatyczny sposób. Od samego początku nie da się nie kibicować małemu Sowiątku, podziwiając jego determinację i odwagę.

Ta książka z jednej strony uczy, delikatnie wskazując małemu czytelnikowi jak się nie poddawać, a z drugiej karmi głowę obrazami rozbudzając fantazję.

Osobiście jestem zachwycona, a i moja czterolatka również bardzo polubiła dzielnego Nocnego Rycerza ;)

Czasem nie potrzeba wiele treści by prawdziwie zachwycić zarówno młodszego jak i starszego czytelnika :). "Nocny rycerz" to właśnie taka nie pozorna, a wspaniała książeczka.

Coś co już na samym początku uderza w oczy, a raczej czule je pieści, to przepiękne duże ilustracje. Człowiek chce ...

Rozwiń

Zwiń

Nie wielka ale bardzo fajnie napisana i wydana książeczka :). Na wstępie dostajemy wyjaśnienie czym jest pojęcie "kawaii" po czym przechodzimy do instrukcji jak rysować urocze kociaki. Autorka bardzo fajnie krok po kroku przeprowadza nas przez każdy z proponowanych rysunków, które same w sobie są bardzo prościutkie i słodkie. Dowiemy się jak pokazać różne wyrazy twarzy oraz narysować koty w zależności od rasy. Całość podzielona jest na rozdzialiki takie jak "Miłość" czy "Jedzenie" (tu będziemy tworzyć np. koci naleśniki czy kottucion).

Spędziłam bardzo sympatycznie czas, a pomysłów jak wykorzystać kocie obrazki wciąż przybywa w mojej głowie :)

To idealna propozycja zarówno dla młodszych jak i starszych i każdy bez względu na poziom umiejętności odnajdzie się tu i będzie naprawdę przyjemnie bawił :)

Nie wielka ale bardzo fajnie napisana i wydana książeczka :). Na wstępie dostajemy wyjaśnienie czym jest pojęcie "kawaii" po czym przechodzimy do instrukcji jak rysować urocze kociaki. Autorka bardzo fajnie krok po kroku przeprowadza nas przez każdy z proponowanych rysunków, które same w s...

Rozwiń

Zwiń

Książka, która z jednej strony okazała się pewnym rozczarowaniem, z drugiej okazała się przyjemnie interesującym "czytadłem".

Rozczarowaniem było to, że spodziewałam się i nastawiłam na treść opartą i skupiającą się przede wszystkim na analizie stanów psychicznych morderców. Jakiś konkretnych przypadków, poddanym szczegółowej diagnozie, rozległemu opisowi co skłoniło ich do pewnych działań i ewentualnie u których z nich występowała choroba psychiczna. Błędnie myślałam, że książka będzie dotyczyć "zdrowych" przypadków i analizy ich wypaczeń. Tu natomiast mamy głównie opowieść o osobach chorych psychicznie oraz samą historię autora.

Dostaniemy tu przede wszystkim opowieść lekarza od jego początków, przez wszystkie etapy jakie musiał przejść do momentu, w którym jest obecnie. Wejdziemy na oddziały zamknięte i do więzień. Przyjrzymy się całkiem sporej ilości przypadków (niestety żadnemu z nich nie zostało poświęcone zbyt wiele miejsca) i dowiemy o całkiem sporym przekroju różnorakich zaburzeń.

Kiedy już zmieniłam nastawienie i przywykłam do tematu o jakim czytam, czytało mi się dobrze. Przystępny język, wtręty żartów (trochę czarny humor, który mnie akurat nie razi) sprawiał, że książka była przyjemną formą spędzenia czasu.

Książka, która z jednej strony okazała się pewnym rozczarowaniem, z drugiej okazała się przyjemnie interesującym "czytadłem".

Rozczarowaniem było to, że spodziewałam się i nastawiłam na treść opartą i skupiającą się przede wszystkim na analizie stanów psychicznych morderców. Jak...

Rozwiń

Zwiń

Moja ulubiona para, kontynuuje w tym tomie historie z poprzedniego. Tym razem dostajemy sporą dawkę bójek i krew trochę się tu poleje. Jak dla mnie nie obniża to jednak w żaden sposób jakości historii, a dodaje jedynie ostrości. Dostajemy tez kolejne zagadki i robi się coraz bardziej ciekawie bo zaczynamy wychodzić po za jedynie wzajemne relacje głównych bohaterów, a w tle zaczyna majaczyć jakaś głębsza intryga i niewiadoma.

Moja ulubiona para, kontynuuje w tym tomie historie z poprzedniego. Tym razem dostajemy sporą dawkę bójek i krew trochę się tu poleje. Jak dla mnie nie obniża to jednak w żaden sposób jakości historii, a dodaje jedynie ostrości. Dostajemy tez kolejne zagadki i robi się coraz bardziej cieka...

Rozwiń

Zwiń

Ciekawy zbiór polskiego true crime, dobrze nagrany i opowiedziany choć momentami zdarzyło mi się gubić w wydarzeniach i zmuszona byłam cofnąć się do już przesłuchanych fragmentów. Nie każda historia była też dla mnie interesująca choć zdarzyła się i taka, która mocno mną wstrząsnęła i w sumie podniosła punktację tego audiobooka.

Poznajemy historię i relacje świadków oraz funkcjonariuszy, a wszystko to podane świetnym głosem Mariusza Bonaszewskiego. Mimo to to takie bardziej do przesłuchania i zapomnienia bo zabrakło czegoś co mocniej by mnie tu wciągnęło.

Ciekawy zbiór polskiego true crime, dobrze nagrany i opowiedziany choć momentami zdarzyło mi się gubić w wydarzeniach i zmuszona byłam cofnąć się do już przesłuchanych fragmentów. Nie każda historia była też dla mnie interesująca choć zdarzyła się i taka, która mocno mną wstrząsnęła i w su...

Rozwiń

Zwiń

W małym miasteczku zalęgło się zło. A może było tam przez cały czas? Leżało uśpione pod wrakiem starej wołgi, zakopane, przykryte ziemią i pyłem zapomnienia... Przypadkowe zdarzenie sprawiło jednak, że zaczęło się budzić. Wygrzebywać na powierzchnię i sączyć ciemną mazią w głowach przypadkowych ofiar. O ile przypadki istnieją.
W pamięci dorosłych echo opowieści jakimi straszyli ich rodzice wywołuje uśmieszki. W głowach starszych majaczy pomruk dawnego strachu, który był czymś więcej niż wiarą i fantazją. Tymczasem dzieci znikają naprawdę. W środku dnia. Z tak znajomych ścieżek i lasu.

To było jak łyk wspomnień z papryczką chili. Historia, która z jednej strony sprawiła mi ogromną przyjemność pod względem sentymentalnym, poczułam się jak za młodu gdy z "gangiem" kuzynek i siostry odkrywałyśmy na wiosce różne dziwne miejsca i budowały domki na drzewach. Z drugiej wyzwoliła dreszcze i ponurą wyobraźnię otulając grozą, która sączy się z wolna z kolejnych, nie pozornych stron.

Szybko dałam się wciągnąć w opowieść. Czytałam z zainteresowaniem. Kiedy przekroczyłam połowę książki skończył mi się czas wolny... więc po prostu przeskoczyłam na audiobooka :D i resztę już przesłuchałam. Audiobook bardzo dobrze nagrany ale polecam słuchać tak by móc w pełni wczuć się w klimat i odczuć grozę - zakupy po drodze i prowadzenie auta odpadają;).

Z minusów, miałam momenty, że trochę gubiłam się w linii czasowej oraz przeskokach między postaciami i wydarzeniami. Dla niektórych może nim być też to, że akcja często płynie wolno ale dla mnie akurat to fajnie budowało klimat rozleniwienia wakacyjnego. I też na tą porę roku bardzo polecam ;) . Choć jesień pozwoli na intensywniejsze wczucie się w mrok ;).

W małym miasteczku zalęgło się zło. A może było tam przez cały czas? Leżało uśpione pod wrakiem starej wołgi, zakopane, przykryte ziemią i pyłem zapomnienia... Przypadkowe zdarzenie sprawiło jednak, że zaczęło się budzić. Wygrzebywać na powierzchnię i sączyć ciemną mazią w głowach przypadk...

Rozwiń

Zwiń

Długo wahałam się nad tym tytułem. Z jednej strony przyciągał mnie bo wyglądało na to, że będzie to jak manga tylko bez części komiksowej, czyli coś co lubię, z drugiej bałam się jej klasyfikacji jako "YOUNG ADULTS". Mam mieszane odczucia do tego gatunku czy nie będzie tam za wiele naiwności i oklepanej fabuły. Złamałam się jednak ze względu na zainteresowanie kulturą Japońską, którą lubię poznawać pod wieloma kontami.

I nie żaluję.

Przede wszystkim opis jest trochę mylący bo zapowiada, że będziemy śledzić losy i wzajemne relacje pary nastolatków, ich poznawanie się, wydarzenia ze wspólnie spędzonego czasu, pewnie dojdą i jacyś znajomi, a skoro ala Romeo i Julia to będą dramaty, intrygi itp. itd. No ogólnie wionie romansem. A nie o tym będzie ta historia.

Samej relacji między naszymi głównymi bohaterami mamy nie wiele. Dostaniemy za to ogromną dawkę świata w jakim przyszło żyć Japończykom Koreańskiego pochodzenia. W ten świat zabierze nas główny bohater opowiadając o swoim życiu poprzez wspomnienia i relacje z chwili obecnej. Sugihara jest świetną postacią, nie da się go nie lubić. Naprawdę nie jednokrotnie zaskoczył mnie dojrzałością i inteligencją. Z ogromny zaangażowaniem zaczytywałam się w jego historii niemogąc się oderwać. Choć akcja płynie raczej wolno, momentami wyskakując do przodu by znów skupić się na przemyśleniach i zobrazowaniu rzeczywistości Zainichi, to dla mnie ta książka była czymś naprawdę wartym by poświęcić jej czas. Czytanie było przyjemnością.

Choć wydawca ostrzega przed występująca tu przemocą i wulgaryzmami, spokojnie poleciłabym ją starszym nastolatkom. Nie ma tu tego w brew pozorom tak wiele i jest podane w formie, która nie boli ani w oczy ani w uczucia. Można tu za to odnaleźć bohatera, który choć nie idealny jest dobrym przykładem jak nie tylko można ale powinno się postępować. Popełnia błędy, a jakże, ale kto ich nie popełnia ;)

Długo wahałam się nad tym tytułem. Z jednej strony przyciągał mnie bo wyglądało na to, że będzie to jak manga tylko bez części komiksowej, czyli coś co lubię, z drugiej bałam się jej klasyfikacji jako "YOUNG ADULTS". Mam mieszane odczucia do tego gatunku czy nie będzie tam za wiele naiwnoś...

Rozwiń

Zwiń

Ojeju jakie to było dziwne... jakie to było wytrawne i nietypowe!

Decydując się na przeczytanie "Alraune" nastawiłam się na gęsty i lepki mrok. Obawiałam się erotyzmu ale przyciągał mnie motyw Mandragory. Po wewnętrznej walce z samą sobą rozpoczęłam lekturę.

Ku mojemu zdziwieniu początek szedł dość dziwnie, niemal pokracznie, momentami mało zrozumiale i nużąco... Jedynie chęć dotarcia nareszcie do historii tytułowej postaci pozwoliła mi nie porzucić lektury. I jak bardzo cieszę się teraz z tamtego samozaparcia. Bo choć zajęło mi 1/4 książki by móc nareszcie się wciągnąć, kiedy to nastąpiło nie mogłam wyrzucić z głowy postaci Alraune.

Jej historia obnaża pierwotne instynkty, pokazuje jak jednostki pełne charyzmy potrafią mieć ogromny wpływ na innych. Erotyzm, którego się obawiałam choć towarzyszy niemal przez cały czas, jest duszny i wygłodniały, to podany został w sposób niemal wykwintny - czyli można tak o tym pisać! Obserwujemy dorastanie i dojrzewanie dziewczynki potem kobiety, o nie ujarzmionym charakterze, a jej postać i wydarzenia jakie prowokuje balansują na granicy okultyzmu, nauki i przypadku.

To byłam niesamowita opowieść, napisana eleganckim językiem, która gdy ruszyła z miejsca płynęła wartko i świeżo ledwo pozwalając oderwać się od siebie.

Choć spodziewałam się zupełnie czegoś innego, przez chwilę odczułam uczucie zawodu, ostatecznie jestem oczarowana tą niesamowitą książką.

To było jak kolacja z potraw smakujących dzikością w towarzystwie lampki czerwonego wina.

Ojeju jakie to było dziwne... jakie to było wytrawne i nietypowe!

Decydując się na przeczytanie "Alraune" nastawiłam się na gęsty i lepki mrok. Obawiałam się erotyzmu ale przyciągał mnie motyw Mandragory. Po wewnętrznej walce z samą sobą rozpoczęłam lekturę.

Ku mojemu zdziwieniu początek...

Rozwiń

Zwiń

Podsumowując całość, to seria wypadła bardzo sympatycznie. Fajnie było oglądać zmieniające się relacje wśród głównych bohaterów, kibicować im i podpatrywać wpadki. Postacie dojrzewają, mierzą się z nowo odkrytymi emocjami by dotrzeć do finału. Choć bez wielkiego łał to można spokojnie sięgnąć po ten trochę specyficzny i wyróżniający się na tle szkolnych romansów tytuł.

Polecam na rozluźnienie zwłaszcza, że całość jest zamyka się w pięciu tomach. Spokojnie mogłaby w czterech ale ten jeden (już nie pamiętam 3 czy 4) nie potrzebnie rozwleczony można jakoś wybaczyć :D.

Podsumowując całość, to seria wypadła bardzo sympatycznie. Fajnie było oglądać zmieniające się relacje wśród głównych bohaterów, kibicować im i podpatrywać wpadki. Postacie dojrzewają, mierzą się z nowo odkrytymi emocjami by dotrzeć do finału. Choć bez wielkiego łał to można spokojnie sięg...

Rozwiń

Zwiń