Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Napisana pięknym językiem właściwie banalna opowieść o wyimkach z życia pewnej Irlandki, która wzięła się za wspomnienia po śmierci swojego wnuka. Z początku bardzo chaotyczna (choć to może celowy zabieg, bo w końcu po śmierci bliskiej osoby nie ma czasu na zbieranie myśli, gdy chce się przelać na papier jak najwięcej wspomnień), później trochę spokojniejsza (z biegiem dni żałoba odrobinę przygasa a chaos uczuć się porządkuje).
Przez opowieść się płynie i choć treść jest czysto obyczajowa, to pozostawia same pozytywne wrażenia (a do tego jest dość krótka).
Warta polecenia.

Napisana pięknym językiem właściwie banalna opowieść o wyimkach z życia pewnej Irlandki, która wzięła się za wspomnienia po śmierci swojego wnuka. Z początku bardzo chaotyczna (choć to może celowy zabieg, bo w końcu po śmierci bliskiej osoby nie ma czasu na zbieranie myśli, gdy chce się pr...

Rozwiń Zwiń

Absolutnie fenomenalna historia współczesnej (tak od początków niepodległości w latach 50-tych do mniej więcej połowy lat 2000) Afryki.

Opowieść o wpływie kresek/granic stawianych bez większego pomyślunku przez władców europejskich w XIX w. na mapie Afryki, skrajnym wyzysku, nadziei po odzyskaniu niepodległości, pierwszych latach prosperity, obejmowaniu władzy przez coraz gorszych autokratów, szaleńców, ludobójców, idiotów (czasem jedna osoba miała większość lub wszystkie te cechy), skrajnym trybalizmie, wyniszczaniu całych narodów, klęskach żywiołowych i ludnościowych, wreszcie upadku całych społeczeństw i próbach podnoszenia się z upadku

Opowieść o nieprzebranych bogactwach poszczególnych krajów (ropa, diamenty, metale ziem rzadkich, miedź, kobalt, kawa, kakao, orzeszki itd.), nieprzebranej chciwości zachodnich koncernów i krajów, działających w celu maksymalnego wyzysku (przy czym po odzyskaniu niepodległości przez poszczególne kraje zmieniło się jedynie to, że koncerny musiały płacić łapówki na miejscu a nie w Europie), nieprzebranej chciwości rządzących poszczególnymi krajami autokratów, co prowadziło do biedy, klęsk, morderstw, ludobójstwa zwykłych mieszkańców.

Opowieść o hipokryzji świata zachodniego, który w imię walki ze Związkiem Radzieckim i w imię mamony popierał przez lata najgorsze szumowiny (ale NASZE szumowiny), organizował lub pomagał w przewrotach politycznych i wojskowych, dostarczał pomoc ludobójcom (ale NASZYM ludobójcom), nie zważając na biedę i cierpienia ludzi obok.

Wreszcie opowieść o tym, że nie tylko świat zachodni wyzyskał lub doprowadził do upadku świat afrykański, ale w niezwykle istotnym stopniu przyczynili się do tego sami Afrykanie, piorąc się, wyrzynając, mordując na setki różnych sposobów między sobą bez opamiętania.

Autor opisuje historię niemal wszystkich krajów całej Afryki na przestrzeni lat, przy czym opowieść jest niezwykle płynna, wciągająca, nienafaszerowana zbędnymi datami i nazwiskami, co powoduje że płynie się przez książkę z przyjemnością (choć treść jest niesłychanie mało przyjemna w poznawaniu).

Polecam czytać na czytniku, bo notatek zrobiłem z niej około 800, więc przepisując je do zeszytu może odpaść ręka (a tak tylko zakreślam na ekranie i eksportuję do pliku).

Z chęcią poczytałbym coś w tym stylu o Azji, Europie, Amerykach Bliskim Wschodzie itd.

Absolutnie fenomenalna historia współczesnej (tak od początków niepodległości w latach 50-tych do mniej więcej połowy lat 2000) Afryki.

Opowieść o wpływie kresek/granic stawianych bez większego pomyślunku przez władców europejskich w XIX w. na mapie Afryki, skrajnym wyzysku, nadziei po o...

Rozwiń Zwiń

Poddałem się po około 50 stronach. Ciekawy pomysł i pewnie mógłby być doskonale zrealizowany (a być może jest), ale autor w ogóle mnie nie potrafił przekonać, żeby się w lekturę zagłębić a wręcz takim spokojnym, rozlazłym początkiem mnie skutecznie zniechęcił do dalszego czytania

Poddałem się po około 50 stronach. Ciekawy pomysł i pewnie mógłby być doskonale zrealizowany (a być może jest), ale autor w ogóle mnie nie potrafił przekonać, żeby się w lekturę zagłębić a wręcz takim spokojnym, rozlazłym początkiem mnie skutecznie zniechęcił do dalszego czytania

Kolejny tom przeczytany razem z dziećmi. Książka coraz bardziej poważna. W Hogwarcie odbywa się turniej trójmagiczny, w którym - ku zaskoczeniu (to chyba żaden spojler, jako że to główna postać, wokół której wszystko się kręci) - bierze też udział nasz główny bohater. Mamy zatem trzy zadania, a między nimi zacieśnianie relacji, wprowadzanie nowych postaci, zwodzenie na manowce. Sami Wiecie Kto też rozsnuwa swoje macki. A wszystko to prowadzi do ... Czyta się toto płynnie, dzieci wielce zainteresowane, ale i starszy czytelnik znajdzie tu coś dla siebie (ja przynajmniej czytam z przyjemnością). Z chęcią zabiorę się za kolejny tom (choć z przerwą na inne lektury).

Kolejny tom przeczytany razem z dziećmi. Książka coraz bardziej poważna. W Hogwarcie odbywa się turniej trójmagiczny, w którym - ku zaskoczeniu (to chyba żaden spojler, jako że to główna postać, wokół której wszystko się kręci) - bierze też udział nasz główny bohater. Mamy zatem trzy zadan...

Rozwiń Zwiń

Druga część Szóstki Wron. Niby dalej ciekawa akcja, ciekawi bohaterowie ze swoimi historiami i przeżyciami, porządnie zawiązana, przeprowadzona i rozwiązana intryga (z kilkoma twistami), ale strasznie mi się ta książka dłużyła. Przeczytałem pół rozdziału i odkładałem lub brałem się za inną lekturę. i tak aż do końca. Pierwszą część przeleciałem właściwie na dwa, trzy posiedzenia, a z tą się bardzo męczyłem. Może trzeba zrobić większą przerwę między tomami, bo oba tomy dość podobne w konstrukcji i może nastąpił jakiś przesyt.

Druga część Szóstki Wron. Niby dalej ciekawa akcja, ciekawi bohaterowie ze swoimi historiami i przeżyciami, porządnie zawiązana, przeprowadzona i rozwiązana intryga (z kilkoma twistami), ale strasznie mi się ta książka dłużyła. Przeczytałem pół rozdziału i odkładałem lub brałem się za inną...

Rozwiń Zwiń

Druga część cyklu Gorset i Szpada o przygodach hrabianki Julii Zasławskiej et consortes w Warszawie. Poszukiwania zgubionego majątku trwają (akcja zawiązana w pierwszym tomie), a tu dochodzi intryga turecko-austriacko-francusko-watykańska z aktywnym udziałem królowej Marysieńki i jej dzieci, co daje przyczynek do kilku poszukiwań/pościgów/bijatyk/zagadek. Czyta się toto szybko, postacie są odpowiednio zróżnicowane i każda ma swoje motywacje, niemniej jednak mam wrażenie, że to nie powinna być osobna część, a kilka rozdziałów większej całości. Właściwie wszystkie wątki są niedokończone (włącznie z głównym, który w sumie przez całą książkę posuwa się może o jeden krok), intrygi polityczne nierozstrzygnięte, czarne charaktery nieukarane. Mamy też na końcu zapowiedź "czy hrabiance uda się ... - o tym już w kolejnym tomie" - tak się nie robi Panie autorze...

Druga część cyklu Gorset i Szpada o przygodach hrabianki Julii Zasławskiej et consortes w Warszawie. Poszukiwania zgubionego majątku trwają (akcja zawiązana w pierwszym tomie), a tu dochodzi intryga turecko-austriacko-francusko-watykańska z aktywnym udziałem królowej Marysieńki i jej dziec...

Rozwiń Zwiń

Zbiorek historii o pracy w zespole ratunkowym, na SORze i w dyspozytorni medycznej. Trochę śmiesznie, trochę strasznie, ale w sumie nic nowego. Pacjenci nadużywają wezwań karetek i wizyt na SORach z powodu niewydolności ogólnej służby zdrowia, lekarze i ratownicy się denerwują, a wszyscy po prostu chcą, "żeby było dobrze". Kilka historii ciekawych, czyta się szybko (połknąłem w jeden dzień) i w sumie na żadnym etapie nie nuży, więc wychodzi na to, że to "dobra" książka.

Zbiorek historii o pracy w zespole ratunkowym, na SORze i w dyspozytorni medycznej. Trochę śmiesznie, trochę strasznie, ale w sumie nic nowego. Pacjenci nadużywają wezwań karetek i wizyt na SORach z powodu niewydolności ogólnej służby zdrowia, lekarze i ratownicy się denerwują, a wszyscy p...

Rozwiń Zwiń

Takie szybkie czytadło (przeleciałem w dwa dni), ani specjalnie ciekawe, ani nudne. Mamy w wydawnictwie literackim (to dość oryginalne miejsce jak na akcję kryminału) trupa i dwóch policjantów o ciekawych nazwiskach (Mogiła z Pozgonnym), co zresztą stanowi podstawę kilku żartów, próbuje rozwiązać zagadkę, przy okazji opanowując chaos, do którego doprowadzają pozostałe dramatis personae - zbiór ciekawych, różnorodnych postaci, ze swoimi historiami i tajemnicami. Wszystko to podane w humorystycznym sosie (choć jak dla mnie sporo tych śmieszności jest mocno wymuszonych). Przeczytać można jako odskocznia od poważniejszych tematów. Po drugi tom raczej nie sięgnę.

Takie szybkie czytadło (przeleciałem w dwa dni), ani specjalnie ciekawe, ani nudne. Mamy w wydawnictwie literackim (to dość oryginalne miejsce jak na akcję kryminału) trupa i dwóch policjantów o ciekawych nazwiskach (Mogiła z Pozgonnym), co zresztą stanowi podstawę kilku żartów, próbuje ro...

Rozwiń Zwiń

Zbiór reportaży polityczno-społeczno-gospodarczo-historycznych o terenach wzdłuż Nilu (wpierw Nilu Błękitnego i Białego, później już Nilu właściwego). Jest to trochę i o Ugandzie (źródła Nilu Białego) i Idi Aminie, jego rządach i rządach jego następców oraz wojnach o władzę, jest i o Etiopii za cesarza Sellasjego i późniejszych marksistowsko-leninowskich rządach Mengystu (źródła Nilu Błękitnego oraz znaczna część jego biegu są w Etiopii), które doprowadziły do wojen, wielkiego głodu i ogólnego dramatu, jest o tragedii Sudanu i Sudanu Południowego (oba Nile łączą się w Chartumie), wreszcie o życiu ludzi rzeki w Egipcie. Sporo historii i dramatów społecznych, wszystko napisane przystępnym językiem w formie podobnej do dziennika podróży. Czyta się tę książkę łatwo, choć przyjemna to lektura nie jest (jak i wszystkie książki o Afryce). Warto, ale bardziej jako uzupełnienie innych źródeł (historia współczesnej Afryki Mereditha czy Ziemia Dyktatorów Kenyona)

Zbiór reportaży polityczno-społeczno-gospodarczo-historycznych o terenach wzdłuż Nilu (wpierw Nilu Błękitnego i Białego, później już Nilu właściwego). Jest to trochę i o Ugandzie (źródła Nilu Białego) i Idi Aminie, jego rządach i rządach jego następców oraz wojnach o władzę, jest i o Etiop...

Rozwiń Zwiń

Książkę zacząłem jakiś rok temu i dopiero teraz, po kilku dłuższych przerwach, skończyłem. A to znaczy, że nie była tak rewelacyjna, jak się spodziewałem i jak pieją o niej w mediach. Ciekawa fantastyczna wizja kontaktu z obcą cywilizacją, chyba całkiem sprawnie uzasadniona (na rozwijaniu cząstek elementarnych w kilka wymiarów, na odwadnianiu ciał czy na super wytrzymałych nanomateriałach się nie znam, więc nie wiem czy to w ogóle możliwe:) (choć wizja przecinania niewidocznymi nićmi całych wielkich konstrukcji jest chyba dość fantastyczna:) i dobrze poprowadzona. To pierwszy tom trylogii, więc sporo tutaj wprowadzenia do historii, a te fragmenty niestety nie są zbyt zajmujące. Tak dopiero ostatnie 1/3 książki nabiera rumieńców, akcja przyspiesza, autor (swoją drogą myślałem, że to kobieta) wyjaśnia większość koncepcji i rozpędza historię, co jednak powoduje również, że książka kończy się w najlepszym momencie (a drugi tom dopiero zamówiłem). Na pewno dam szansę i drugi tom również przeczytam, ale jakiejś wielkiej fascynacji to nie widzę.

Książkę zacząłem jakiś rok temu i dopiero teraz, po kilku dłuższych przerwach, skończyłem. A to znaczy, że nie była tak rewelacyjna, jak się spodziewałem i jak pieją o niej w mediach. Ciekawa fantastyczna wizja kontaktu z obcą cywilizacją, chyba całkiem sprawnie uzasadniona (na rozwijaniu ...

Rozwiń Zwiń