Kamil Bałuk Reporter, absolwent MISH UWr. i Polskiej Szkoły Reportażu. Wrocławianin mieszkający w Warszawie. Reportaże publikował m.in. w „Dużym Formacie”, „Przekroju”, "Wysokich Obcasach" oraz w zbiorach książkowych „Grzech jest kobietą” i „Tutaj drzwi trzeba otwierać powoli”. Kilkukrotnie nominowany do Nagrody Newsweeka im. T. Torańskiej w kategorii Młody Talent. Laureat piątej edycji Konkursu Stypendialnego im. R. Kapuścińskiego za projekt zbioru reportaży o współczesnej Holandii, nad którym obecnie pracuje. Autor książki "Wszystkie dzieci Louisa" (wyd. Dowody na Istnienie). Strona www: www.kamilbaluk.pl
📺„Dawno temu w telewizji” to cykl wywiadów z osobami „po drugiej stronie telewizji”, począwszy od reżyserów, scenarzystów, przez aktorów, dziennikarzy telewizyjnych na podcasterach skończywszy.
🧏♂️Kamil Bałuk przeprowadza wywiady z nutką sentymentów, wspominając dawne lata telewizji, okraszając je swoimi przemyśleniami z danego okresu. Z mojej perspektywy jest to o tyle ciekawe, że o niektórych formatach wcześniej nie słyszałem (Piraci, Rower Błażeja). Te programy, na dzisiejsze realia, ciężko by nawet porównać do któregoś z aktualnie prowadzonych audycji.
🫤Mam jednak trochę mieszane uczucia do całości i parę zarzutów. Z mojej perspektywy te krótkie wywiady to swoista laurka dla zaproszonych gosci. Bywają momenty, w których autor odchodzi od słodzenia odbiorcom, albo przynajmniej próbuje, sprowadzić rozmowę na tory bardziej obiektywne. Mimo tego, po przeczytaniu mam wrażenie, że leitmotiv dla całej książki zawiera się w myśli: „dawniej to było, teraz to nie ma”.
👏Wielu interesujących rzeczy, takich jak: sposób kręcenia „Miodowych lat”, realia pracy dziennikarskiej lat dziewięćdziesiątych, sposoby kręcenia seriali i teleturniejów, są przedstawianie przez rozmówców w ciekawy sposób. Często rzucają zupełnie inne światło na niektóre tematy, tłumaczą uchybienia, rzeczywistość. Muszę przyznać, że zaskoczeniem było dla mnie w paru momentach, że początki niektórych wielkich formatów to czysty przypadek. Jednak w wielu sytuacjach telewizja kłamie, szok! (i niedowierzanie) 🤣
🎬 Książkę polecam. Szczególnie po nadrobieniu podcastu o tej samej nazwie. Mimo wszystko ciekawy powrót do przeszłości 😉
Całość dobra, ale nierówne te wywiady. Khamidov, Fajbusiewicz i Kawalec przypadli mi najbardziej, może jeszcze Mołek, a reszty to po prostu nie pamiętam. Łepkowska to mam wrażenie, że na solidnym kiju usiadła. Nie wiem, czy reportersko dobrze to wypada, bo wywiadów za bardzo nie lubię czytać, ale skoro skończyłem, to musi być przynajmniej przyzwoicie.