Drago Jančar urodził się 13 kwietnia 1948 roku w Mariborze. Po ukończeniu studiów prawniczych pracował jako dziennikarz w mariborskim dzienniku Večer i tygodniku 7 dni. W 1974 roku został skazany na rok więzienia za "wrogą propagandę". Po trzech miesiącach pobytu w więzieniu, ułaskawiony, odbył służbę wojskową we Vranju (południowa Serbia). W latach 1979-1980 był kierownikiem literackim wytwórni filmowej Viba film w Lublanie, od 1981 jest redaktorem i sekretarzem wydawnictwa Slovenska matica tamże. W latach 1987-1991 był prezesem słoweńskiego Pen Clubu.
Autor powieści: Petintrideset stopinj (Trzydzieści pięć stopni, 1974),Galjot (Galernik, 1978),Severni sij (Zorza polarna, 1984),Posmehljivo poželenje (Drwiące żądze, 1993),Zvenenje v glavi (Dźwięczenie w głowie, 1998),Katarina, pav in jezuit (Katarzyna, paw i jezuita, 2000) i zbiorów opowiadań: Romanje gospoda Houžvičke (Pielgrzymka pana Houžvički, 1971),O bledem hudodelcu (O bladym przestępcy, 1978),Smrt pri Mariji Snežni (Śmierć koło Matki Boskiej Śnieżnej, 1985),Pogled angela (Spojrzenie anioła, 1992),Augsburg in druge resnične zgodbe (Augsburg i inne prawdziwe historie, 1994),Prikazen iz Rovenske (Upiór z Rovenskiej, 1998).
W 1993 roku otrzymał Nagrodę im. France Preąerna (najwyższe słoweńskie odznaczenie w dziedzinie kultury),a w 1994 roku - Europejską Nagrodę za Krótką Prozę, przyznawaną w Arnsberg (Niemcy). Jego książka Katarzyna, paw i jezuita została wyróżniona nagrodą Kresnik za najlepszą słoweńską powieść w 2000 roku. Jest autorem nagradzanych sztuk teatralnych.
Nikt nie ceni tych, którzy chcieli tylko żyć, którzy kochali innych ludzi, naturę, zwierzęta, świat i czuli się z tym dobrze. W naszych czas...
Nikt nie ceni tych, którzy chcieli tylko żyć, którzy kochali innych ludzi, naturę, zwierzęta, świat i czuli się z tym dobrze. W naszych czasach to za mało.
"Widziałem ją tej nocy" to uderzająca, genialna w swej prostocie powieść o czasach drugiej wojny światowej. Pod płaszczykiem romansu otrzymujemy wielopłaszczyznową historię z pięciu kompletnie różniących się od siebie perspektyw. Poznajemy świat z tamtego okresu oczyma serbskiego oficera, matki głównej bohaterki, jej służącej, niemieckiego lekarza wermachtu oraz walczącego po stronie Tity chłopa. Dla jednych prosty język, rodem z reportażu, będzie minusem, dla mnie jedynie sprawia, że książka wybrzmiewa mocniej.
Książka przybliża perspektywę jugosłowiańską podczas drugiej wojny światowej, z pewnością nie jest to źródło, na którym można zbudować swoją wiedzę o wojnie, ale ukazuje ją od strony obcej dla Polaków.
e book
Tak wiele w ostatnim czasie pisze się o wojnie, o gettach, wojennych i obozowych miłościach... Tak wiele, że może, to właściwie czytelnika zmęczyć i zniechęcić. Na rynku mnóstwo jest podobnych do siebie pozycji napisanych według jedneko szablonu, a im dziwniejsza figura miłosna tym książka intensywniej jest reklamowana. Nie jest to zarzut, ale rynek jest nasycony tym tematem do granic możliwości.
Ta książka wyróżnia się na tle pozostałych. Moim zdaniem absolutnie nie wyróżna się językiem, ani na pewno nie wyróżnia się stylem bo ten (a właściwie te, bo i styl i język)jest bardziej niż prosty, nie wyróżnia się też orginalną treścią... Znamy temat wojennej zawieruchy, wiemy czego się spodziewać.
To co jest przewagą tej książki nad tonami podobnych jest konstrukcja bohatera, rozbudowany świat wewnętrzny kolejnych postaci tego swoistego trójkąta miłosnego. Jest to książka o fenomenalnej dynamice, zdarzenia następują po sobie bardzo szybko i tworzą akcje w którą łatwo wpaść i z którą czytelnik płynie, a jednoczeście w dużej mierze jest to dramat psychologiczny w którym życie wewnętrzne bohaterów i ich motywacje są nam doskonale znane. Często te motywacje są nam znane przed wydarzeniem wz z czym, to co się stanie nie jest dla nas niespodzianką, a widzimy tylko konsekwencje zła i słabości które narodziło się w ludzkiej głowie.
Ta kombinacja dynamicznej akcji i bardzo pogłęgionego życia duchowego bohaterów nie jest wcale zabiegiem częstym i oczywistym. Trzeba dużej sprawności warsztatowej by to uzyskać, bo dynamika jest przeciwieństwem do statyczności trwania i przemyśleń, które w tym trwaniu się rodzą.
To co jest tu wyjątkowe, to także fakt, że nie mamy tu postaci czarno białych, mimo, że wyraźnie zaznaczony jest i kat i ofiara, to ofiara nie jest miałką postacią o wszystkich domyślnie możliwych dobrych cechach jakie autorowi przyszły do głowy i to także sprawia, że temu autorowi wierzymy, a także, że widzimy realnych ludzi z którymi możemy się solidaryzować.
Ta książka na tle wielu innych romantyzujących czas wojny, nie spłaszcza tematu, jest autentyczna, jest wiarygodna, ale też jest książką, która znakomicie nada się do przeczytania jeśli lubi się historie miłosne i lubi czytać wojenne historie miłosne. Tu będzie mniej romantycznie, bardziej blisko skóry i bardziej zwyczajnie, ale w tej książce nie widzimy odległego świata, a kawałek zwykłego człowieczeństwa każdego z nas, który to możemy złapać i być w tej historii głębiej. Świetna kombinacja głębi literatury pięknej i dynamiki literatury rozrywkowej.
Bardzo dobra i ciekawa pozycja udowadniająca, że literatura piękna nie musi być pozbawiona akcji.
Pododna, a jednak zupełnie różna od reszy, odkrywająca temat na nowo i stąd tak wysoka ocena.
Warto!