Czytaliście jakaś książkę pióra Kerstin Gier?

🪦Kerstin Gier posiada niezwykłą umiejętność tworzenia książek osadzonych we współczesnym świecie, które o fantastykę zaledwie się ocierają, a mimo to, czytając je, człowiek czuje się, jakby wkraczał do kompletnie innego miejsca. Autorka tworzy świat, w którym magia czai się tuż za rogiem, ale zobaczyć ją mogą tylko wybrani lub ci, którym sprzyja szczęście, co sprawia, że w człowieku budzi się dziecięca nadzieja, że być może tym razem to właśnie jemu uda dostrzec się magiczne dziwy w szarej codzienność. ✨
🪦Niezapominajka to książka lekka, która daje człowiekowi szansę na wytchnienie i powrót do szkolnych lat. Autorka w piękny sposób opisała nastoletnią przyjaźń pełną marzeń i sekretów, oraz pierwszą miłość, której nigdy się nie zapomina, nawet jeśli by się chciało.♥️
🪦Najbardziej jednak spodobało mi się, że główna bohaterka Matilda wychowuje się w bardzo wierzącej rodzinie, która mimo, że przestrzega wszystkich reguł społecznych, robi to głównie w trosce o swój wizerunek, a nie z myślą o drugiej osobie. Matilda natomiast ma umysł otwarty, który nie daje się zamknąć w odgórnie narzuconych ramach, co wywołuje u dziewczyny uczucie bycia obcą, we wlasnym domu. Dziewczyna jest odważna, rządna przygód i nie wierzy ślepo we wszystko, co przekazują jej rodzice i moim zdaniem, jest niezwykle ciekawą postacią w tej książce.
I chociaż temat jest niezwykle trudny i poważny, bo umówmy się, taki jest, Kerstin Gier porusza go w sposób dosadny, ale dowcipny, czym sprawia, że łatwiej się nad nim pochylić i nie odsunąć na bok, jako nieprzyjemny czy przytłaczający.
🪦Ja jestem tą książką zachwycona! Jeśli jednak miałabym w niej znaleźć jedną wadę, końcówka była dla mnie trochę chaotyczna, a natłok nowych postaci delikatnie wybijał mnie z rytmu, jednak jest to drobny szczegół, a książka zdecydowanie trafia do moich ulubieńców!

Czytaliście jakaś książkę pióra Kerstin Gier?

🪦Kerstin Gier posiada niezwykłą umiejętność tworzenia książek osadzonych we współczesnym świecie, które o fantastykę zaledwie się ocierają, a mimo to, czytając je, człowiek czuje się, jakby wkraczał do kompletnie innego miejsca. Autorka tworzy świat, w którym magia czai się tuż za rogiem, ale zobaczyć ją mogą tylko wybrani lub...

Często sięgam po młodzieżówki, bo szukam tych uniwersalnych, które wciągną bez reszty również tych, którzy młodzieżą już się nazwać nie mogą. Niestety "Niezapominajka" tej uniwersalności nie posiada. I choć początek obiecywał coś naprawdę fajnego, z ciekawą koncepcją, to niestety fabuła okazała się bardzo schematyczna i pojawiło się dużo typowych dla literatury młodzieżowej stereotypów: popularny chłopak kontra cicha, nieśmiała dziewczyna. Rozwój relacji jest raczej przewidywalny, z drugiej strony ciężko znaleźć książkę, w której nie jest to oczywiste.

Narracja prowadzona jest z perspektywy dwóch postaci Quinn i Matildy, którzy są swoimi przeciwieństwami, pochodzącymi z dwóch różnych światów. On popularny, pewny siebie, ona nieśmiała, skryta i niezauważalna. Quinn ulega wypadkowi, a Matilda stara się mu pomóc przetrwać ten ciężki dla niego czas. Chłopak nagle zaczyna widzieć różne dziwaczne i niewytłumaczalne w normalnym świecie rzeczy, stwory i potwory. Jedynym jego wsparciem okazuje się Matilda, która z początku wydaje się być zupełnie nieodpowiednia dla tego zadania. Ich przygody stają się nie tylko walką o przetrwanie, ale także odkrywaniem własnych granic i uczuć, których raczej nie planowali doświadczyć.

Mogę ją polecić jako odskocznię od cięższych książek, bo czyta się bardzo szybko, jednak raczej dla osób między 13 a 25 rokiem życia, szczególnie lubiących urban fantasy w młodzieżowych klimatach.

Często sięgam po młodzieżówki, bo szukam tych uniwersalnych, które wciągną bez reszty również tych, którzy młodzieżą już się nazwać nie mogą. Niestety "Niezapominajka" tej uniwersalności nie posiada. I choć początek obiecywał coś naprawdę fajnego, z ciekawą koncepcją, to niestety fabuła okazała się bardzo schematyczna i pojawiło się dużo typowych dla literatury młodzieżowej...

Dziś słów kilka o książce, która wywołała we mnie tak mieszane uczucia jakich dawno nie miałam podczas lektury. „Niezapominajka” to zdecydowanie intrygująca pozycja.

Materiał powstał we współpracy barterowej dla wydawnictwa mustread

Akcja rozpoczyna się na imprezie – tam nasz główny bohater poznaje tajemniczą dziewczynę i chwilę potem jest zmuszony uciekać przed bandą zbirów. Niestety przy próbie oswobodzenia się z „ogona” łotrów depczących mu po piętach ulega bardzo poważnemu wypadkowi. Przy okazji dowiaduje się, że nie jest jedynie człowiekiem a w jego żyłach płynie magiczna krew. Na dodatek dziewczyna z sąsiedztwa (która od zawsze się w nim podkochuje) postanawia pomóc mu rozwikłać zagadkę i razem z nim wplątuje się w liczne intrygi, poznawanie magicznych stworzeń i przechodzenie do innych wymiarów).
Brzmi fajnie? I tak jest, ale uważam, że ciekawa akcja, która nie nuży i nie dłuży się zaczyna się ok. 100 stron przed końcem. Poprzednie 300 stron jakoś mocno mnie wymęczyły. Nie mogłam się wciągnąć – sama fabuła przebiegała interesująco, co chwilę dowiadywaliśmy się o nowych intrygach i plot twistach. Jednak był tam pierwiastek monotonności i powolności, co dało mi negatywne odczucia w ciągu czytania.

Sama nie wiem jak powinnam ocenić tę książkę – z jednej strony jestem ciekawa drugiego tomu bo faktycznie pod koniec akcja mnie wciągnęła i zaangażowała, ale przez ¾ książki nie byłam specjalnie zaciekawiona. Dodatkowo ogromnie denerwuje mnie motyw jaki pojawia się w tej książce – wybraniec, który nagle dowiaduje się o swojej niezwykłości i musi zbawić cały świat, wybierać między dobrem a złem i odnaleźć się w nowej rzeczywistości – okrutnie mi się ten motyw przejadł, nie jest ani odrobinę oryginalny, a wręcz tak przewidywalny i nudny, że aż odechciewa się czytać.

Styl pisania dawał mi trochę poczucie jakby autorka dopiero co się dowiedziała, że w książkach można wszystko. „O można przechodzić przez ściany, o wróżkowie pracują w sklepie, a czy tam stoi Joanna D’Arc? TA Joanna D’Arc?”. Całość prezentowała się jak coś pomiędzy niesamowicie niedorzecznym snem a „Jakie chcesz efekty? Wszystkie.”. Najpierw było to dla mnie frustrujące, ale z czasem, gdy już się przyzwyczaiłam do „zasad” tego świata, czerpałam przyjemność z poznawania jego nowych zakamarków.

Myślę, że finalnie sprawiedliwą oceną będzie 5/10, jest to średniak i na pewno gdyby nie była to trylogia ocena byłaby zdecydowanie niższa. Czekam jednak na kolejny tom z nadzieją, że będzie o wiele lepszy i da mi upragnioną wartką akcję i angażujące wydarzenia, które będą mnie „obchodzić”.

Dziś słów kilka o książce, która wywołała we mnie tak mieszane uczucia jakich dawno nie miałam podczas lektury. „Niezapominajka” to zdecydowanie intrygująca pozycja.

Materiał powstał we współpracy barterowej dla wydawnictwa mustread

Akcja rozpoczyna się na imprezie – tam nasz główny bohater poznaje tajemniczą dziewczynę i chwilę potem jest zmuszony uciekać przed bandą...

Quinn i Matilda to nastolatkowe, którzy mieszkają po sąsiedzku i nie darzą się szczególną sympatią. Są też zupełnymi przeciwieństwami, chłopak jest popularny i pewny siebie, natomiast dziewczyna to spokojna miłośniczka fantasy. Pewnego dnia żecie Quinna wywraca się do góry nogami. Chłopak uległ poważnemu wypadkowi po tym jak był ścigany przez przerażające stworzenia nie z tego świata. Po tamtym incydencie Quinn zaczyna widzieć dziwne rzeczy, których nie dostrzega nikt inny. Tak się składa, że jedyną osobą, której może się zwierzyć jest Matilda.

"Niezapominajka" to pierwszy tom trylogii fantasy o tym samym tytule. Jest to również moje pierwsze spotkanie z twórczością niemieckiej pisarki. Fantastyka młodzieżowa to jeden z moich ulubionych gatunków, więc sięgając po ten tytuł liczyłam na niezapomnianą przygodę. I tak jak jestem zachwycona oprawą graficzną to niestety treść okazała się raczej przeciętna i nie do końca spełniła moje oczekiwania. W moim odczuciu historia jest mało angażująca, a momentami przez natłok fantastycznych elementów i postaci wręcz chaotyczna. Natomiast najbardziej przeze mnie wyczekiwane wątki okazały się po prostu mało interesujące. Mam również problem z głównym bohaterem, którego nie do końca polubiłam m.in. przez jego początkowy stosunek do Matildy. Niemniej nie jest to również zła pozycja i z pewnością znajdzie swoich zwolenników. Myślę, że jak będę miała taką możliwość to sięgnę po kontynuację żeby przekonać się w jakim kierunku podąży ta historia.

Quinn i Matilda to nastolatkowe, którzy mieszkają po sąsiedzku i nie darzą się szczególną sympatią. Są też zupełnymi przeciwieństwami, chłopak jest popularny i pewny siebie, natomiast dziewczyna to spokojna miłośniczka fantasy. Pewnego dnia żecie Quinna wywraca się do góry nogami. Chłopak uległ poważnemu wypadkowi po tym jak był ścigany przez przerażające stworzenia nie z...

Uwielbiam Kerstin Gier od kiedy przeczytałam "Trylogię czasu" i właściwie mogłabym stwierdzić, że jej książki biorę już w ciemno. A kiedy zobaczyłam w księgarni jej najnowszą powieść byłam pewna, że muszę koniecznie ją przeczytać.

Nie zabrakło tu niczego, co najbardziej podoba mi się w książkach od tej autorki - humor, niezwykła wyobraźnia i doza romansu, która idealnie współgra z resztą. Zarówno Quinn jak i Matilda zostali dobrze wykreowani, zwłaszcza że historię mogliśmy poznać z obu perspektyw, co jest nowością w twórczości Gier.

Muszę jednak ostrzec, że niektórym lektura może się dłużyć. To zdecydowanie wstęp do dalszej części historii, trzeba przyznać, że akcja przez ok. 100 stron toczy się dosyć niespiesznie a fantastyczny świat jeszcze pokaże nam z pewnością w następnych tomach co ma do zaoferowania. Ja jednak z każdą stroną byłam coraz ciekawsza, co będzie dalej. Ponadto pojawił się smaczek dla tych, którzy czytali wspomnianą wcześniej "Trylogię czasu" ;)

Zdecydowanie nie zmarnowałam czasu na odkrywaniu historii Quinna i Matildy. Nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła już sięgnąć po kontynuację!

Uwielbiam Kerstin Gier od kiedy przeczytałam "Trylogię czasu" i właściwie mogłabym stwierdzić, że jej książki biorę już w ciemno. A kiedy zobaczyłam w księgarni jej najnowszą powieść byłam pewna, że muszę koniecznie ją przeczytać.

Nie zabrakło tu niczego, co najbardziej podoba mi się w książkach od tej autorki - humor, niezwykła wyobraźnia i doza romansu, która idealnie...

Skusiła mnie okładka tej książki i na tym się skończyło licząc na pozytywy. A! Przepraszam. Jeszcze plusem dla mnie było połączenie realnego świata ze światem fantasy.
Nie potrafiłam od początku się wciągnąć w tę historię.
Czytałam, bo nie mam w zwyczaju kończyć książek tak po prostu. Cały czas czekałam aż coś się wydarzy. Nie powiem żeby było smutno, bo kilka razy się uśmiechnęłam przy dialogach bądź komentarzach jednak cała reszta tu leży. Wszystkiego toczyło się mozolnie, nie było żadnego zwrotu akcji, nie czułam żadnych emocji tak naprawdę oprócz wspomnianych wyżej.
Na plus może być tutaj jeszcze wątek miłosny, bo dość realistycznie był przedstawiony u bohaterów w tym wieku. Niby młodzi, ale dość dojrzali. Potrafili swoje powiedzieć i tak naturalnie to u nich wyszło. Emocje między nimi też moim zdaniem były naturalne i realne.
Na końcu książki znajdziemy spis osób kto jest kim. To może znacznie ułatwić czytanie niektórym osobom, bo jest dość dużo postaci pobocznych.
Osobiście nie planuje czytać kolejnych części, a jest to trylogia.

Skusiła mnie okładka tej książki i na tym się skończyło licząc na pozytywy. A! Przepraszam. Jeszcze plusem dla mnie było połączenie realnego świata ze światem fantasy.
Nie potrafiłam od początku się wciągnąć w tę historię.
Czytałam, bo nie mam w zwyczaju kończyć książek tak po prostu. Cały czas czekałam aż coś się wydarzy. Nie powiem żeby było smutno, bo kilka razy się...

“𝙴𝚜 𝚐𝚒𝚋𝚝 𝚜𝚘𝚐𝚊𝚛 𝚎𝚒𝚗𝚎 𝙼𝚎𝚗𝚐𝚎 𝙳𝚒𝚗𝚐𝚎 𝚍𝚒𝚎 𝚖𝚊𝚗 ü𝚋𝚎𝚛𝚑𝚊𝚞𝚙𝚝 𝚎𝚛𝚜𝚝 𝚜𝚎𝚑𝚎𝚗 𝚔𝚊𝚗𝚗 𝚠𝚎𝚗𝚗 𝚎𝚜 𝚍𝚞𝚗𝚔𝚎𝚕 𝚒𝚜𝚝. 𝙰𝚕𝚕𝚎𝚜 𝚐𝚎𝚑𝚎𝚒𝚖𝚗𝚒𝚜𝚜𝚟𝚘𝚕𝚕𝚎 𝚣𝚞𝚖 𝙱𝚎𝚒𝚜𝚙𝚒𝚎𝚕. 𝚄𝚗𝚍 𝚂𝚝𝚎𝚛𝚗𝚎.”

🌸 Ta książka nie jest moim pierwszym spotkaniem z Kerstin Gier - Trylogię Czasu czytałam jeszcze w wydaniu Egmontu, więc mniej więcej wiedziałam, czego mogę się spodziewać.

🌸 Mam mieszane uczucia - jak na mój gust w tej historii działo się trochę za mało. Niby było to takie wprowadzenie do nowego świata, ale za dużo to się nie dowiedziałam😅 Nie potrafiłabym za dużo o nim powiedzieć. Zakończenie też mnie nie usatysfakcjonowało. Nawet wolałabym cliffhanger, a to było takie se. Do samego stylu autorki nie mogę się doczepić, ponieważ to naprawdę się dobrze czytało.

🌸 Plus za wykreowanie rodzinki Matildy - dawno nikt mnie tak nie irytował jak oni. Ciśnienie podniosło mi się kilkukrotnie🙈 Jestem też wdzięczna za spis postaci. Przynajmniej wiem, że nikt mi z pamięci nie uciekł😅

🌸 Co do wątku romantycznego, w całości bym go wywaliła. Nie był mi on potrzebny do szczęścia i w pewnym momentach miałam wrażenie, że jest trochę na siłę.

🌸 Czy będę czytała kontynuację? Jeszcze nie wiem, bo niby klimat jest fajny i zapowiada się nawet ciekawie, ale jakoś to idzie zbyt mozolnie.

“𝙴𝚜 𝚐𝚒𝚋𝚝 𝚜𝚘𝚐𝚊𝚛 𝚎𝚒𝚗𝚎 𝙼𝚎𝚗𝚐𝚎 𝙳𝚒𝚗𝚐𝚎 𝚍𝚒𝚎 𝚖𝚊𝚗 ü𝚋𝚎𝚛𝚑𝚊𝚞𝚙𝚝 𝚎𝚛𝚜𝚝 𝚜𝚎𝚑𝚎𝚗 𝚔𝚊𝚗𝚗 𝚠𝚎𝚗𝚗 𝚎𝚜 𝚍𝚞𝚗𝚔𝚎𝚕 𝚒𝚜𝚝. 𝙰𝚕𝚕𝚎𝚜 𝚐𝚎𝚑𝚎𝚒𝚖𝚗𝚒𝚜𝚜𝚟𝚘𝚕𝚕𝚎 𝚣𝚞𝚖 𝙱𝚎𝚒𝚜𝚙𝚒𝚎𝚕. 𝚄𝚗𝚍 𝚂𝚝𝚎𝚛𝚗𝚎.”

🌸 Ta książka nie jest moim pierwszym spotkaniem z Kerstin Gier - Trylogię Czasu czytałam jeszcze w wydaniu Egmontu, więc mniej więcej wiedziałam, czego mogę się spodziewać.

🌸 Mam mieszane uczucia - jak na mój gust w tej historii działo się...

Muszę przyznać, że niestety nie miałam okazji wcześniej okazji sięgnąć po twórczość autorki, więc książka była dla mnie jedną wielką niewiadomą. Początkowo miałam do niej mieszane uczucia, ale ze strony na stronę rozkręcała się coraz bardziej a magiczny świat, zwany „kręgiem”pochłonął mnie całkowicie.

Główny bohater na początku historii jest typowym popularnym licealistą, do czasu kiedy w wyniku ucieczki przed magicznymi stworzeniami ulega wypadkowi. Quinn ledwo uchodzi z życiem. Mogłoby się wydawać, że już po wszystkim. Tymczasem jest to dopiero początek przygód Quinna. Chłopak po wypadku nabrał nowych, bardzo dziwnych zdolności - widzi twarze w przedmiotach, ma wyostrzony słuch i wzrok. Wierzy, że ewidentnie jest z nim coś nie tak. Quinn boi się powiedzieć o swoich nowych zdolnościach bliskim. Na szczęście, niespodziewanie na jego drodze pojawia się Matilda, sąsiadka którą nigdy nie darzył wielką sympatią. O dziwo, to właśnie ona staje się jego największym wsparciem i wraz z nim odkrywa fantastyczny świat.

Lektura przenosi nas do fantastycznego świata który przeplata się z rzeczywistym. Znajdziemy w niej równoległy świat, nadludzkie stworzenia, tajemnice oraz intrygi. Quinn będzie musiał zdecydować kto jest dobry a kto zły i komu powinien zaufać. Wie tylko, że musi mieć koło siebie Matilde, ona jest dla niego najważniejsza a uczucie do niej sprawia, że jest w stanie stawić czoła magicznym tajemnicom które krok po kroku odkrywają.

Zdecydowanie mogę powiedzieć, że ta książka skończyła się za szybko. Ledwo zdążyłam łapać kto jest kim a tu już koniec. Wiem, że ta seria będzie miała jeszcze kilka części i bardzo jest mi źle z tym, że muszę na nie znowu czekać 🫣🥲 Magiczny świat w tej książce bardzo mnie wciągnął a bohaterowie zauroczyli. Uważam, że jest to lekkie fantasy, idealne dla tych którzy dopiero rozpoczynają przygodę z tym gatunkiem. Dzięki temu, że świat magiczny przeplata się z rzeczywistością, łatwiej jest się odnaleźć w tej książce. Dodatkowo zawiera motyw enemies to lovers, slow burn - co myślę, że wystarczająco was zachęci żeby ją przeczytać 😂🩷

Muszę przyznać, że niestety nie miałam okazji wcześniej okazji sięgnąć po twórczość autorki, więc książka była dla mnie jedną wielką niewiadomą. Początkowo miałam do niej mieszane uczucia, ale ze strony na stronę rozkręcała się coraz bardziej a magiczny świat, zwany „kręgiem”pochłonął mnie całkowicie.

Główny bohater na początku historii jest typowym popularnym licealistą,...

☆ Niezapominajka sprawiła mi wiele smutku. Głównie dlatego, że książki Kerstin Gier były moim gimnazjalnym zauroczeniem. Bardzo podobała mi się Trylogia Czasu, a Snów? Uwielbiam. Do dziś polecam ją przy każdej okazji jeśli chodzi o dobre pozycje dla młodzieży. Właśnie z tego powodu oczekiwania miłam konkretne: miało być tak dobrze jak wtedy. A niestety tak nie było.

☆ Nie była to szkodliwa pozycja. Jak najbardziej wierzę w potencjał tej historii i samego pomysłu na fabułę. Tyle, że wykonanie było słabe. Główni bohaterowie zachowywali się dosyć dziecinnie jak na swój wiek, a przez to czasami ciężko jest ich polubić tak jakbym chciała. Za to drugoplanowe postacie mnie załamały - praktycznie wszyscy irytujący i ciężcy do zniesienia (w czym u nikogo nie zauważyłam pozytywnego rozwoju).

☆ Mocno zdziwiło mnie, w jaki sposób Kerstin Gier zdecydowała się prowadzić fabułę. Nie mogłam się wczuć, ciężko mi było poczuć przy tej książce jakieś emocje. Miałam wrażenie, że pewne rzeczy dzieją się w niej od tak, przez co ciężko było doszukać się w nich sensu. Zdecydowanie ten fantastyczny świat ma potencjał. Bardzo bym chciała aby kontynuacja była klarowniejsza, lepiej dopracowana i zwyczajnie ciekawsza.

☆ Szczerze polecam Trylogię Snów i Czasu. I szczerze liczę, że kolejna część Niezapominajki dostarczy czytelnikom więcej emocji i uporządkuje ten świat. Oczywiście moja opinia jest subiektywna. Zachęcam do zapoznania się w związku z tym z recenzjami innych twórców.

[ współpraca Wydawnictwo Most Read ]

☆ Niezapominajka sprawiła mi wiele smutku. Głównie dlatego, że książki Kerstin Gier były moim gimnazjalnym zauroczeniem. Bardzo podobała mi się Trylogia Czasu, a Snów? Uwielbiam. Do dziś polecam ją przy każdej okazji jeśli chodzi o dobre pozycje dla młodzieży. Właśnie z tego powodu oczekiwania miłam konkretne: miało być tak dobrze jak wtedy. A niestety tak nie było.

☆ Nie...

⭐️⭐️⭐️⭐️/5
„Gdybyś była kwiatem, to na pewno niezapominajką. One też często są niezauważane.”

Odnośnie tej pozycji mam mieszane uczucia.
Zapowiadało się bardzo ciekawie, nawet sam opis jedynie zachęcał, budząc ciekawość i nie zdradzając wielu szczegółów. A prawdę mówiąc, wiele współczesnych książek posiada w opisach z tyłu okładki wiele spoilerów, co według mnie nie jest dużą wadą, lecz wielu czytelnikom przeszkadza. Ja z kolei zawsze czytam ostatnią stronę każdej pozycji jeszcze przed jej rozpoczęciem. That’s my guilty pleasure 🫡
Tutaj natomiast lekki zarys fabuły: na tyle mały, by okazał się intrygujący, pozostawiając dostatecznie dużo dla wyobraźni.

Początek książki również okazał się zagadkowy, a im dalej w las, tym więcej zagadek się pojawiało. Niestety nadal mam wrażenie, że nie wszystkie zostały wyjaśnione lub przynajmniej ja wyjaśnień tych nie przyswoiłam. Momentami im więcej czytałam, tym mniej rozumiałam 🙈
Zdaję sobie sprawę z tego, że autorka nie mogła odkryć wszystkich kart w pierwszym tomie, by zostawić coś na kolejne, dlatego ciekawi mnie jak finalnie wszystkie sprawy zostaną rozwiązane. Szczególnie relacja Quinna oraz Matildy, bo widzę tu naprawdę dobry motyw enemies to lovers, przynajmniej połowicznego. Może zostało to rozwinięte trochę za szybko, lecz zakończenie pozostawia spore pole manewru. Przywodzi mi to na myśl trochę Romeo i Julię - nielubiące się rodziny, uczucie rodzące się między ich dziećmi. Główną różnicą jest to, że póki co nikt nie umarł 🙈
Kolejna kwestia to sprawa ojca chłopaka. Liczę na to, że będzie to coś spektakularnego 🫡
Podsumowując: ciekawa historia z dużym potencjałem, szczególnie dla fanów enemies to lovers. Nie wciągnęła mnie od samego początku, lecz dałam się porwać gdzieś koło połowy - dalej popłynęło bardzo szybko. Czekam na kolejny tom!
*collab*

⭐️⭐️⭐️⭐️/5
„Gdybyś była kwiatem, to na pewno niezapominajką. One też często są niezauważane.”

Odnośnie tej pozycji mam mieszane uczucia.
Zapowiadało się bardzo ciekawie, nawet sam opis jedynie zachęcał, budząc ciekawość i nie zdradzając wielu szczegółów. A prawdę mówiąc, wiele współczesnych książek posiada w opisach z tyłu okładki wiele spoilerów, co według mnie nie jest...