Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aktorka, której chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Zdobywczyni Oscara, Pani Prezydent, łuczniczka. Kobieta petarda!
Umrzeć przez grzeczność to autobiografia Geeny Davis. Skromnej i grzecznej dziewczyny wychowanej w Wareham w stanie Massachusetts. Kobiety, która od dziecka miała cel i do niego dążyła. Kobiety niezwykłej, odważnej, silnej i działającej pomimo i wbrew. Bo skoro ktoś coś potrafi to ona też.
Przyznam, że Genna mocno mi zaimponowała. Opowieść o jej życiu jest brawurowa jak Thelma i Louise, zaskakująca jak Sok z żuka, pełna napięcia jak Długi pocałunek na dobranoc.
Davis pisze o swoich korzeniach, rodzinie, związkach, rolach, nieprzyjemnościach i działaniach, pasjach, fiksacjach.
Żeby nie zdradzać za dużo to napiszę, że książka jest fantastyczna, energetyczna, zaskakująca, pełna pasji i ma pozytywny vibe. Wciągnęła mnie i naprawdę ciężko było mi ją odłożyć. Geena Davis inspiruje, udowadnia kobietom, że można!
Bardzo Wam polecam!
Współpraca reklamowa

Aktorka, której chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Zdobywczyni Oscara, Pani Prezydent, łuczniczka. Kobieta petarda!
Umrzeć przez grzeczność to autobiografia Geeny Davis. Skromnej i grzecznej dziewczyny wychowanej w Wareham w stanie Massachusetts. Kobiety, która od dziecka miała cel i do...

Rozwiń

Zwiń

"Miasto pod jednym dachem" to książkowy debiut Iris Yamashita. Autorka zabiera nas na mroźną Alaskę, do miasteczka Point Mettier, do którego nie ma byt wiele dróg dostępu a cała społeczność żyje w jednym budynku.
Gdy nastolatka znajduje ludzkie szczątki do miasteczka trafia detektyw Cara Kennedy. Przyjeżdża i już nie może się wydostać ze względu na złe warunki pogodowe. Cara wraz z miejscowym policjantem dążą do poznania prawdy. Czy warto?

Cóż to za książka! Nie mogłam się oderwać. Autorka przedstawia historię z perspektywy trzech bardzo różnych kobiet. Amy - nastolatka azjatyckiego pochodzenia, która znalazła szczątki. Cara - detektyw, która straciła wszystko. Lonnie - łosiowa mama, kobieta z umysłem dziecka. Nie ma nic, co łączyłoby te postaci. Autorka w znakomity sposób wciela się w umysł i działanie każdej z nich.
Point Mettier to miejsce niezwykłe. Kryminalna historia stanowi punkt wyjścia do poznania jego bohaterów, sąsiedzkich konfliktów, dramatycznej przeszłości mieszkańców, zatajonych informacji. Point Mettier to półprawdy, jawne kłamstwa, mistyfikacja osadzone w klaustrofobicznym miejscu. Zagadka kryminalna nie gra tu głównej roli. Yamashita udowadnia, że można stworzyć fantastyczną powieść niewielkich gabarytów. Umie tworzyć atmosferę, budować napięcie, odkrywać karty i wodzić czytelnika za nos.
Polecam!
Współpraca reklamowa

"Miasto pod jednym dachem" to książkowy debiut Iris Yamashita. Autorka zabiera nas na mroźną Alaskę, do miasteczka Point Mettier, do którego nie ma byt wiele dróg dostępu a cała społeczność żyje w jednym budynku.
Gdy nastolatka znajduje ludzkie szczątki do miasteczka trafia detek...

Rozwiń

Zwiń

Mirosław Grocki przebywa na zwolnieniu po tym, gdy jego partner i najlepszy przyjaciel okazał się umoczonym gliną. Komisarz zostaje ściągnięty do pracy, gdy jednego dnia pojawiają się zwłoki dwóch osób. Pierwsze to spalone ciało młodej dziewczyny znalezione w lesie, drugie to zadźgany mężczyzna, którego brat dopiero co wyszedł na wolność po długoletniej odsiadce.

Marcin Silwanow pozwolił sobie wyjść poza strefę komfortu i przedstawić historię z punktu widzenia policjanta. I widać, że zrobił solidny reaserch. "Wiatr" to bardzo porządny kryminał, w którym obsesja i pragnienia zemsty przeplatają się z ogromnym strachem. Autor, podobnie jak w "Warstwach podskórnych" prowadzi mozolne śledztwo i skupia się na pracy policji. W konsekwencji akcja nie gna szaleńczo, a atmosfera gęstnieje i napięcie staje się coraz bardziej odczuwalne.
Należy zaznaczyć, że od początku znamy sprawcę! Nie znamy jednak jego motywów. W książce pojawia się wielu bohaterów, których autor wykreował w sposób detaliczny i ciekawy. Każda z postaci ma swoją historię, charakter, odczucia i motywację.
Autor porusza także sporo dość trudnych tematów, dzięki czemu warstwa psychologiczna także jest rozbudowana.
Fabuła jest bardzo przemyślana. Całość układa się w sensowną i niepokojącą historię. A wiatr tylko potęguje emocje bohaterów oraz te, które towarzyszą nam podczas czytania.
Marcin Silwanow swą drugą powieścią udowadnia, że potrafi tworzyć kryminalne historie. Daje też nadzieję, że jego książki będą jednymi z najchętniej wybieranych na polskim rynku.
Polecam!
Współpraca reklamowa

Mirosław Grocki przebywa na zwolnieniu po tym, gdy jego partner i najlepszy przyjaciel okazał się umoczonym gliną. Komisarz zostaje ściągnięty do pracy, gdy jednego dnia pojawiają się zwłoki dwóch osób. Pierwsze to spalone ciało młodej dziewczyny znalezione w lesie, drugie to zadźgany mężc...

Rozwiń

Zwiń

Nic się nie stało. Polacy, nic się nie stało. To hasło kojarzy się bez wątpienia z piłką nożną, jednak z powodzeniem możemy zastosować je także do historii Polski.

Jeśli wydaje Wam się, że historia to tylko daty i nudny przedmiot w szkole to spieszę z wyjaśnieniem, że to przekonanie da się odczarować. Historia to zwykle niesamowita... historia. A Krzysztof Pyzia przedstawia nam rozbrajającą historię Polski. W losach naszego kraju można znaleźć wiele tzw. przypałów. I to począwszy od pierwszych władców.
Pyzia pisze o królach, związkach, bitwach, relacjach, decyzjach, polskiej szlachcie, jedzeniu czy medalach. Pisze z humorem, anegdotycznie. Czasem czytając było go dla mnie za dużo. Czasem w ogóle do mnie nie trafiał, ale ja już jestem boomerem. Może do szkolnej młodzieży przemówi. Dawkowałam więc sobie rozdziały. Zupełnie inaczej miało się w przypadku audiobooka. Wchodził świetnie. Tej książki dobrze posłuchać.

Dla jednych ta książka może stanowić naprawdę ciekawą lekcję historii. Źródło informacji, o których nie dowiedzą się w szkole. Przegląd przeróżnych, często żenujących faktów, o których najlepiej byłoby zapomnieć. Dodam, że część z nich jest 18+.
Dla innych będzie humorystyczną porażką. A osoby podchodzące poważne do historii mogą nawet czuć się zbulwersowane. Humor jest bowiem dosadny, bywa wulgarny, momentami rubaszny. Z wieloma odniesieniami do współczesności. Widać, że to pozycja skierowana do młodzieży.
Nie można jednak odmówić autorowi potężnego reaserchu. Prześwietlenia naprawdę wielu wieków historii i wielu poważnych osobistości.
Książka zdecydowanie nie dla każdego. Ja polecę zwłaszcza młodym. Może dzięki niej zainteresują się czymś co na co dzień i wydaje im się śmiertelnie nudne.

Współpraca reklamowa

Nic się nie stało. Polacy, nic się nie stało. To hasło kojarzy się bez wątpienia z piłką nożną, jednak z powodzeniem możemy zastosować je także do historii Polski.

Jeśli wydaje Wam się, że historia to tylko daty i nudny przedmiot w szkole to spieszę z wyjaśnieniem, że to przekonanie da si...

Rozwiń

Zwiń

Przyznaję się Wam, że jestem totalnym laikiem w temacie szycia i haftu. Moje osiągnięcia kończą się na przyszyciu guzika. Skąd więc pomysł na recenzję tej książki?
Moja córka! To ona ostatnio w pasmanterii zrobiła pokaźne zakupy i chce się uczyć, a skoro ona to ja razem z nią.
"Haft Botaniczny" to przepiękny, nowoczesny podręcznik napisany przez Arounnę Khounnoraj znaną na Instagramie jako @bookhou. To kanadyjska rzemieślniczka, artyskta o laoskich korzeniach. Kobieta, która swą pasję i zainteresowania przekłada w zawód.
Podręcznik do polskiego czytelnika dotarł dzięki wydawnictwu Filo!

Książka jest absolutnie pięknie i porządnie wydana. Cieszy oczy dzięki szacie graficznej. Papier też jest fantastyczny.

Do meritum, książka ta nie nauczy Was na pewno wszystkich technik. Autorka skupia się na swoich ulubionych ścięgnach. Przedstawia jej ulubione projekty, które dla osób bardziej zaawansowanych mogą być inspiracją do tworzenia czegoś, co podpowiada intuicja i wyobraźnia. W książce znajdziemy głównie rzeczy użytkowe, praktyczne, ale i ozdoby. Wszystko jednak do codziennego użytku: portmonetka, bluzka, serwetki, broszki etc. We wprowadzaniu znajdziemy informacje o tym, co jest potrzebne. Szablony znajdują się na stronie autorki i można je pobrać.
Znajdziemy też informacje techniczne o igłach, niciach, materiałach i innych przyborach potrzebnych do tworzenia czy o projektowaniu a także podstawowe techniki.
Wszystko napisane jest w naprawdę przystępny sposób. Książka bez wątpienia inspiruje i zachęca do zaprzyjaźnienia się z tą dziedziną sztuki. Ja się skusiłam i Wam polecam. Nie sądziłam, że można się przy haftowaniu aż tak zrelaksować!
Współpraca reklamowa

Przyznaję się Wam, że jestem totalnym laikiem w temacie szycia i haftu. Moje osiągnięcia kończą się na przyszyciu guzika. Skąd więc pomysł na recenzję tej książki?
Moja córka! To ona ostatnio w pasmanterii zrobiła pokaźne zakupy i chce się uczyć, a skoro ona to ja razem z nią.
"Haft B...

Rozwiń

Zwiń

Yujin to młoda kobieta z Seulu. W wyniku wielu zdarzeń i decyzji postanawia przeprowadzić się do uroczej wsi Soyang-ri. W pięknych okolicznościach przyrody tworzy zupełnie nietypową księgarnię, która przyciąga wielu gości. Osoby te wyrywają się ze swego typowego, wielkomiejskiego życia do zupełnie nieznanego im miejsca, które ma nieść spokój.

Ta książka jest absolutnie magiczna. Urzeka pięknem pióra oraz historii. Każdy z siedmiu rozdziałów powiada o życiu innej osoby i o jej wizycie w Kuchni książek. Ta księgarnia jest jak ciepłe kakao z bitą śmietaną, jak dobra książka i miękki koc. Tu można odnaleźć spokój i sens oraz ukojenie. To azyl pośród drzew, z widokiem na góry.

To opowieść o zagubionych ludziach, o koreańskim kulcie pracy, dążeniu do osiągnięcia sukcesu, który większość z nas rozumie materialnie. To terapeutyczna historia o mocy książek, o ważnych spotkaniach, które zmieniają nas na lepsze, a czasem zmieniają całe nasze życie.
To też historia o książkach! Znaleźć w niej można wiele polecajek np. "Gdzie śpiewają raki".

"Kuchnia książek" będzie idealnym wyborem dla osób szukających comfort book. Wejdźcie i rozsiądźcie się wygodnie.
Współpraca reklamowa

Yujin to młoda kobieta z Seulu. W wyniku wielu zdarzeń i decyzji postanawia przeprowadzić się do uroczej wsi Soyang-ri. W pięknych okolicznościach przyrody tworzy zupełnie nietypową księgarnię, która przyciąga wielu gości. Osoby te wyrywają się ze swego typowego, wielkomiejskiego życia do ...

Rozwiń

Zwiń

Zdzisław Morkyna po wydarzeniach w Rykowie zaszywa się w Bieszczadach. Tam właśnie dopada go wiadomość o tragicznej śmierci wujenki Emilii. Były policjant wraca w rodzinne strony, by pochować ostatnią krewną i uporządkować sprawy spadkowe. Tam spotyka przyjaciela z dzieciństwa oraz dawną koleżankę. Śmierć wujenki to dopiero początek serii dramatycznych zdarzeń na Podlasiu. A Mokryna wkłada kij w mrowisko lokalnych układów...Kto komu rękę myje i co tak naprawdę się wydarzyło!?

Pierwszy tom serii zrobił na mnie ogromne wrażenie i nie mogłam doczekać się kontynuacji. "Nie zawiedź mnie, tato" I to tom 2.1, wiec nie stanowi kompletnej historii. Mam wrażenie, że ta ponad czterystu stronicowa powieść jest jedynie wstępem do kolejnej odsłony.

Można rzec, że Zdzisław Morkyna przyciąga śmierć. Na Podlasiu nie tylko ginie członek jego rodziny, lecz także inne osoby i to po przyjeździe emerytowanego funkcjonariusza BSW. Mężczyzna zna się z rodziną ofiary, więc co oczywiste angażuje się w śledztwo. Nie jest to jednak już ten sam pies, którego poznaliśmy w pierwszym tomie. Tam Mokryna drążył i węszył ile mógł. Tu lekceważy ślady, które mogłyby okazać się kluczowe dla sprawy. Niezmiernie mnie to irytowało. Czy to zabieg, który miał wydłużyć książkę? Ponadto czytając miałam wrażenie, że powieść ta zawiera lokowanie produktu. Jakiego? Dowiecie się na pewno podczas lektury. To z minusów!
Przejdźmy do pozytywów. Książka, podobnie jak poprzednia, wciągnęła mnie bez reszty. Przeczytałam ją praktycznie w jeden dzień. Nie mogłam oderwać się od tej historii. Darda po raz kolejny stworzył bardzo ciekawy kryminał obyczajowy. W tej części warstwa obyczajowa wysuwa się na pierwszy plan, stąd podejrzenia, że wszystko co najważniejsze dopiero przed nami. Autor porusza wiele trudnych tematów skłaniając czytelnika do refleksji, umiejętnie buduje napięcie, łączy wątki, podsyca ciekawości czytelnika. Tworzy także klimat pozwalając czytelnikowi znaleźć się pośrodku narracji. Pomimo niepokoju czujemy także przyjacielską atmosferę, gdyż Morkyna to facet, którego naprawdę da się lubić.
Jeśli nie znacie tej serii to bardzo Was zachęcam! Czekam z niecierpliwością na kolejny tom.
Na koniec mała uwaga do wydawnictwa. W książce jest ogrom literówek i drobnych pomyłek! Zdecydowanie za dużo, co wpływa na komfort czytania. Mam nadzieję, że w kolejnych tomach bardziej o to zadbacie.
Współpraca reklamowa

Zdzisław Morkyna po wydarzeniach w Rykowie zaszywa się w Bieszczadach. Tam właśnie dopada go wiadomość o tragicznej śmierci wujenki Emilii. Były policjant wraca w rodzinne strony, by pochować ostatnią krewną i uporządkować sprawy spadkowe. Tam spotyka przyjaciela z dzieciństwa oraz dawną k...

Rozwiń

Zwiń

Hannah wraz z grupą studentów jechała do azylu, gdy autobus uległ wypadkowi. Nie wszyscy pasażerowie przeżyli. Za oknem szaleje zima i mróz. Jednak poza autobusem grozi im niebezpieczeństwo.
Meg wraz z kilkoma osobami obudziła się w wagoniku kolejki linowej. Nikt nie pamięta jak się tam znalazł. Temperatura za oknem spada. Jak wydostać się z tej pułapki?
Carter od jakiegoś czasu przebywa w dawnym budynku schroniska górskiego. Wraz z innymi osobami żyją tam już jakiś czas. Problem stanowi generator prądu... Co się stanie, gdy go zabraknie?
Ta powieść od pierwszych stron przedstawia nam świat, jakiego nie znamy. Wizję upadku ludzkości, moralności. Człowieczeństwo, które zostaje wystawione na próbę, gdy na świecie wybucha pandemia.
Ta powieść od pierwszych stron wciąga w tę mroczną, niepokojącą, tłamsząca wizję i nie pozwala o sobie zapomnieć.
Ta powieść od pierwszych stron jest nieodkladalna!
Nie jestem fanką książek z motywem postapo, jednak C.J. Tudor stworzyła historię, która zafascynowała mnie od samego początku.
Książka podzielona jest na części, w każdej z nich widzimy trzy osoby i sytuację, w jakiej się znalazły. Narracja zmienia się w zależności od bohatera, a autorka znakomicie używa cliffhangerów.
Wątki łączą się, w głowie pojawia się coraz więcej pytań, coraz więcej wątpliwości i domysłów. Czytelnik pragnie poznać rozwiązanie, pomimo przejmującego zimna i niepokoju!
Na kartach "Debitu" czeka na Was trudny świat pełen grozy, dylematów moralnych, bólu, walki o przetrwanie, prób dominacji, ale także dobrego czarnego humoru.
Najlepszą rekomendacją pozostaje fakt, że nie odłożyłam książki dopóki jej nie skończyłam.
Współpraca reklamowa

Hannah wraz z grupą studentów jechała do azylu, gdy autobus uległ wypadkowi. Nie wszyscy pasażerowie przeżyli. Za oknem szaleje zima i mróz. Jednak poza autobusem grozi im niebezpieczeństwo.
Meg wraz z kilkoma osobami obudziła się w wagoniku kolejki linowej. Nikt nie pamięta jak się tam zn...

Rozwiń

Zwiń

"Przewodnik dla perfekcjonistów. Jak odpuścić kontrolę i zyskać luz" to książka - przyjaciółka. Pozycja skierowana jest głównie do kobiet. Cel autorki jest jasny - zrozumieć swój perfekcjonizm, zaakceptować go i przekłuć w coś dobrego.
Wewnętrzny krytyk, skrajny perfekcjonizm czy autosabotaż nie jest niczym dobrym i wiedzą o tym wszyscy perfekcjoniści, jednakże perfekcjonizm może być naszą tajną wewnętrzną mocą.
Na początku autorka proponuje nam quizz, który ma odpowiedzieć jakiego typu perfekcjonistą jesteś. Co zaskakujące, osoby którym wydaje się że nie są perfekcjonistami mogą dzieki tej książce zmienić o sobie zdanie!

Ten poradnik jest dokładnie taki, jak lubię - przystępnie napisany i bazujący na wielu przykładach. To książka, którą dobrze czytać na spokojnie, z przerwami, by przeanalizować w głowie nasze zachowania, a może nawet i zrobić notatki.

Poznanie typów perfekcjonizmu pozwoli nam dobrze pokierować swoim życiem, ale także i relacjami. Przecież nie tylko my możemy się z tym zmagać.
To potrzebna pozycja na rynku. Mądra książka otwierająca oczy. Jeśli tylko zechcesz poznać siebie lub zrozumieć bliskich może wiele zmienić w życiu. Oczywiście na plus. Tylko trzeba mieć odwagę, by zacząć.

Gorąco Was zachęcam.
Współpraca reklamowa

"Przewodnik dla perfekcjonistów. Jak odpuścić kontrolę i zyskać luz" to książka - przyjaciółka. Pozycja skierowana jest głównie do kobiet. Cel autorki jest jasny - zrozumieć swój perfekcjonizm, zaakceptować go i przekłuć w coś dobrego.
Wewnętrzny krytyk, skrajny perfekcjonizm cz...

Rozwiń

Zwiń

Darwin, by pomóc finansowo matce decyduje się pracować na najstarszym cmentarzu w Port Angeles. Na przekór, gdyż jako rastafarianin wychowany bardzo pobożnie nigdy nie zbliżał się do zwłok.
Yejide i kobiety z jej rodu od wiekow mieszkają w Morne Marie, na wzgórzu w pobliżu Port Angeles w starym domu...Yejide zmuszona jest pochować matkę, z którą nie miała najlepszych relacji...
"Kiedyś byliśmy ptakami" to debiutancka powieść pochodzącej z Trynidadu i Tobagu Ayanny Loyd Banwo.

To wyjątkowa powieść. Pod wieloma względami zachwycająca. To historia o pięknej miłości, potędze kobiet z elementami realizmu magicznego. To także opowieść o cmentarzu, który jest niemym acz znaczącym bohaterem.
Przez tę historię płynie się będąc urzeczonym stylem autorki. Słowa oddziałują na każdy z naszych zmysłów. Pełno tu kolorów, zapachów, faktur. Życie tętni pośród śmierci w dusznym, wilgotnym klimacie Karaibów. Zauroczyłam się magią, pogrążyłam w niepokoju, odpłynęłam do onirycznych zakątków...
Absolutnie niebanalna uczta dla zmysłów. Ogromnie polecam!
Współpraca reklamowa

Darwin, by pomóc finansowo matce decyduje się pracować na najstarszym cmentarzu w Port Angeles. Na przekór, gdyż jako rastafarianin wychowany bardzo pobożnie nigdy nie zbliżał się do zwłok.
Yejide i kobiety z jej rodu od wiekow mieszkają w Morne Marie, na wzgórzu w pobliżu Port Angeles w s...

Rozwiń

Zwiń