Po śmierci Juliana jego córki Róża i Urszula jednoczą się bardziej niż zwykle. Mimo ich różnych temperamentów i stosunku do macochy Zuzanny kobiety odnajdują w pewnym momencie swojego życia wspólny mianownik.

Po śmierci ojca dziewczyny zaczynają myszkować i odkrywać rodzinne sekrety. Pomaga im w tym Teresa Chęcińska, która w młodości była dość można związana z rodziną Bille do pewnego incydentu.

W tej części bliżej poznajemy Zuzannę, gosposię, która została żoną Juliana po śmierci jego pierwszej żony i matki jego córek. Poznajemy jej drogę życiową od dzieciństwa do miłości, którą darzyła Juliana. W tej części w odróżnieniu od pierwszej bardzo polubiłam postać Zuzanny.

Trochę liczyłam na jakieś porywające sekrety a były one takie dość pospolite i oklepane. Czytając tę powieść nie będziecie mieć rollercoastera uczuć. Fabuła jest raczej prostolinijna i spokojna. Historia ta jednak ma swój urok.

Książka idealna po ciężkim dniu, krótka, dość skompresowana (nie ma dużo stron) i niewymagająca zbyt dużo myślenia.

Po śmierci Juliana jego córki Róża i Urszula jednoczą się bardziej niż zwykle. Mimo ich różnych temperamentów i stosunku do macochy Zuzanny kobiety odnajdują w pewnym momencie swojego życia wspólny mianownik.

Po śmierci ojca dziewczyny zaczynają myszkować i odkrywać rodzinne sekrety. Pomaga im w tym Teresa Chęcińska, która w młodości była dość można związana z rodziną...

Drogi Czytelniku...

Strata? Niestety.
Pewna rodzina po przejściach? Tak.
Odkrywanie nieznanych dotąd faktów? Pewnie.
Realia sprzed lat? Będą.
Walka? Nieustanna.
Pomoc? Znajdzie się.
Kłopoty? Są.
Chęć zmian? Oczywiście.
Przybieranie maski na twarz? Pewnie.
Pewne ocieplenie relacji? Nie inaczej.
Nadrabianie straconego czasu? Nie obędzie się bez tego.
Sekrety? Niezmiennie.
Nadzieje? Jasne.
Między innymi właśnie to tym razem serwuje nam Agnieszka Janiszewska w swojej najnowszej książce pod tytułem „Sekrety domu Bille II”.
Jaki osiągnęła efekt? By poznać odpowiedź na to pytanie, standardowo odsyłam do lektury, książki oczywiście.
Jest to tom drugi i ostatni cyklu Sekrety domu Bille.

Miło było przenieść się po raz drugi do świata Róży, Urszuli, Zuzanny, Jacka, Adriana, Marcina, Teresy, Marianny, Alicji, Anny i innych.

Na pewno zastanawiacie się jakie są moje odczucia po lekturze.
Już odpowiadam.

Po pierwsze, bohaterowie. Są dobrze wykreowani i zróżnicowani. Muszę przyznać, że tym razem polubiłam tu Zuzannę, Ulę i Różę (jej rodzinę również). Jeśli chodzi o innych, cóż, przeważnie mieli coś na sumieniu, mniejsze lub większe przewinienia. Ja jestem w stanie wiele zrozumieć, lecz...
Dobra, już nie pisnę nic więcej. Nie chcę zdradzać za dużo.

Po drugie, fabuła. Nie chcę nikomu zdradzać tu szczegółów, jednak powiem, że nie jest to prawdziwy rollercoaster, przynajmniej dla mnie. Muszę przyznać, że akcja rozkręca się swoim tempem. Chwilami naprawdę nie było spokojnie. Autorka serwuje nam w pewnych momentach (tak, nie zdradzę jakich) emocje dużymi porcjami. Troszkę mniej niż poprzednio brakowało mi tu zaskakujących zwrotów akcji (nie były tu takie kluczowe),lecz nie wywoływania w nas skrajnych uczuć oraz problemów, którymi obarczone są na każdym kroku nasze persony, zwłaszcza Zuzanna, Ula i Róża.

Po trzecie, styl. Książka, tak jak tom pierwszy, napisana jest lekkim językiem, przystępnym dla każdego, więc szybko i łatwo się ją czyta. Lektura minęła mi dość fajnie. Daję za to plusika.

Po czwarte, zakończenie. Warto do niego dotrzeć, zdecydowanie. Mnie troszkę zaskoczyło (pozytywnie oczywiście),nawet tu pasowało. Cieszę się, że autorka zdecydowała się na pewne kroki dotyczące losów Zuzanny, Róży i Uli. Taki scenariusz mogłoby napisać samo życie... Leci za to plusik.

Powieść jest lekką lekturą do poduszki.

Opowieść pokazuje, że czasami potrzebny jest naprawdę silny wstrząs by zrozumieć pewne rzeczy i co nieco w życiu pozmieniać, choćby wydawałoby się już na to za późno.

Książka tym razem czytała się sama. Historia nawet mnie wciągnęła i sprawiła, że chciałam być częścią życia naszych bohaterów, nie chciałam też opuszczać go aż do samego zakończenia, przynajmniej w tym tomie.

Autorce dziękuję za to zakończenie tej przygody, to było naprawdę ciekawe doświadczenie, warto je przeżyć.

Ten tom podobał mi się bardziej niż pierwszy. Praktycznie tutaj dopiero ważą się losy naszych bohaterów. Poprzednia część jest, przynajmniej według mnie, takim wprowadzeniem. Radzę przeczytać oba tomy jeden po drugim bez robienia sobie zbyt długich przerw.

Myślę, że spokojnie można to było wydać jako jedną powieść.

Ogólna ocena - 8/10. :)
POLECAM, POLECAM, POLECAM.
Warto po nią sięgnąć.

Pozdrawiam, Iza.

Drogi Czytelniku...

Strata? Niestety.
Pewna rodzina po przejściach? Tak.
Odkrywanie nieznanych dotąd faktów? Pewnie.
Realia sprzed lat? Będą.
Walka? Nieustanna.
Pomoc? Znajdzie się.
Kłopoty? Są.
Chęć zmian? Oczywiście.
Przybieranie maski na twarz? Pewnie.
Pewne ocieplenie relacji? Nie inaczej.
Nadrabianie straconego czasu? Nie obędzie się bez tego.
Sekrety?...

Dziś przybywam z recenzją drugiego tomu powieści pt. " Sekrety domu Bille" i od razu Wam mówię, że jest równie rewelacyjny co pierwszy ❤️❤️❤️

Po śmierci Juliana, jego córki Róża i Urszula zaczynają bardzo za sobą tęsknić, i mimo różnicy w temperamencie i stosunku do macochy postanawiają zawalczyć o swoją siostrzaną relację. Gdy dowiadują się, że macocha nie chce spadku po Julianie i oddaje im sławny apartament zaczynają innym okiem na nią patrzeć. Zaczynają rozumieć, że kobieta naprawdę szczerze kochała ich ojca a nie jego pieniądze i próbują naprawić to co było spisane na stratę... Powoli powoli od nowa budują relację a na jaw wychodzą to coraz nowe sekrety i ten jeden najważniejszy, z nastoletniego życia Zuzanny... Ten który sprawia, że jej serce krwawi a ona sama pragnie, spotkać osobę z przeszłości, którą kiedyś jej odebrano.... Gdy macocha zapada na okurutną chorobę, Róża i Urszula postanawiają ją odnaleźć... Czy im się to uda? O kim mowa? I czy polepszenie stosunków między trójką jest szczere czy może pokazowe?

Zapraszam, ta cześć jeszcze bardziej trzymała w napięciu a ja przeczytałam ją w jeden wieczór gdyż nie mogłam się oderwać. Polecam szczerze... Dla mnie świetne powieści z doskonale wykrowanymi bohaterami ❤️❤️❤️ czytajcie, nie zawiedziecie się 🔥 🔥 🔥

Dziś przybywam z recenzją drugiego tomu powieści pt. " Sekrety domu Bille" i od razu Wam mówię, że jest równie rewelacyjny co pierwszy ❤️❤️❤️

Po śmierci Juliana, jego córki Róża i Urszula zaczynają bardzo za sobą tęsknić, i mimo różnicy w temperamencie i stosunku do macochy postanawiają zawalczyć o swoją siostrzaną relację. Gdy dowiadują się, że macocha nie chce spadku po...

Przeczytałam obie części tej rodzinnej historii. Moje skojarzenia? Taka nasza polska wersja Danielle Steell, tyle że uboższa. Brakowało mi kłębowiska emocji i napięcia towarzyszące fabule.
Ta powieść lekko infantylna, ale do przeczytania.
Historia obyczajowa, o rodzinnych animozjach i skrywanych sekretach. Jednak wolałabym aby te sekrety były takie bardziej woow, co to trampki z nóg ściągają, a nie takie… oklepane?
Co mnie irytowało? - Duża część rozmów wszystkich bohaterek działa się w ich głowach: powiedziała w myślach, dokończyła w głowie, dopowiedziała sobie w duchu, zatrzymała to dla siebie. I tak niemalże na każdej stronie, co zaczynało być irytujące.
To nie jest zła historia, ma swój urok, ale z butów was nie wyrwie.
Do tego młodsze pokolenie może nudzić wątek dawnego ustroju w Polsce.

Przeczytałam obie części tej rodzinnej historii. Moje skojarzenia? Taka nasza polska wersja Danielle Steell, tyle że uboższa. Brakowało mi kłębowiska emocji i napięcia towarzyszące fabule.
Ta powieść lekko infantylna, ale do przeczytania.
Historia obyczajowa, o rodzinnych animozjach i skrywanych sekretach. Jednak wolałabym aby te sekrety były takie bardziej woow, co to...

Część Moliki.

Dziś wpadam do Was z recenzją drugiego tomu „Sekrety domu Bille” Agnieszki Janiszewskiej, wydawnictwo Zaczytani.

Tak, więc jak pisałam w przypadku pierwsze tomu, zostałam ze sporą ilością pytań, na które nie miałam odpowiedzi. O tuż drugi tom powieści dał mi odpowiedzi na wszystkie pytania i zaciekawił moją ciekawość odnośnie sekretów, jakie skrywały ściany domu Bille, jak wpłynęła na ich życie przeszłość, i skrywane tajemnice.

W poprzedniej recenzji pisałam Wam, że pierwszy tom nie do końca przypadł mi do gustu, czegoś mi w nim brakowało. I gdyby to, że byłam ciekawa jakie sekrety skrywa rodzina możliwe, że bym po niego nie sięgnęła. Jednak bym popełniła błąd, ponieważ ten tom nie dość, że rozwiał moje wątpliwości to jeszcze zaciekawił moja ciekawość, to czytało mi się znacznie lepiej. W tym tomie również bardziej poznałam postać Zuzanny, której byłam bardzo ciekawa. w tej części wracamy do bohaterek w ich najgorszym momencie życia, a mianowicie żałoby po utracie ojca, męża. Autorka przedstawiła nam sporą część życia bohaterek, działo się dość sporo, a urwane w pierwszym tomie wątki powróciły i poukładały w całość całą historię jak brakujące puzzle.

Otrzymałam dość sporą dawkę emocji, które towarzyszy mi do ostatniej strony, nie zabrakło wzruszenia, smutku, żalu.

Książki polecałam czytać jednym ciągiem, wówczas „Sekrety domu Bille” bardzo zyskują w odbiorze.

Część Moliki.

Dziś wpadam do Was z recenzją drugiego tomu „Sekrety domu Bille” Agnieszki Janiszewskiej, wydawnictwo Zaczytani.

Tak, więc jak pisałam w przypadku pierwsze tomu, zostałam ze sporą ilością pytań, na które nie miałam odpowiedzi. O tuż drugi tom powieści dał mi odpowiedzi na wszystkie pytania i zaciekawił moją ciekawość odnośnie sekretów, jakie skrywały ściany...

Nie wszystko widać na pierwszy rzut oka

Róża i Urszula choć są siostrami są jak ogień i woda. Różni je absolutnie wszystko. Ale mimo to są rodziną i tęsknią za sobą.
Najpierw straciły matkę, potem ojca, a teraz odkrywają nieznane im wcześniej rodzinne sekrety.

Wraz ze znajomą ojca poruszają się po tajemnicach, nieznanych im faktach, i coraz to bardziej zaskakujących sekretach.

Życiowa historia, ukazująca siostrzaną relacje oraz liczne rodzinne sekrety. Ciekawa.

Nie wszystko widać na pierwszy rzut oka

Róża i Urszula choć są siostrami są jak ogień i woda. Różni je absolutnie wszystko. Ale mimo to są rodziną i tęsknią za sobą.
Najpierw straciły matkę, potem ojca, a teraz odkrywają nieznane im wcześniej rodzinne sekrety.

Wraz ze znajomą ojca poruszają się po tajemnicach, nieznanych im faktach, i coraz to bardziej zaskakujących...

Agnieszka Janiszewska po raz kolejny składa na nasze dłonie dylogię, w której proza życia miesza się z ekscytującymi momentami. W historii bohaterowie wydają się żyć własnym życiem i opowiadają o zaskakujących zdarzeniach, które bez problemu potrafimy przełożyć na realne życie.

Zachęcam do zaopatrzenia się w obie części lektury. To dylogia ściśle ze sobą połączona, która po rozdzieleniu okaże się niekompletna. Owszem drugi tom kontynuuje losy poznanych w części pierwszej bohaterów, ale jednocześnie jest kontynuacją bardzo mocno bazującą na tym co wydarzyło się wcześniej i zamykającą wszelkie podjęte tematy. Dla mnie obie części stanowią jedną spójną całość i uważam, że właśnie tak powinno się je czytać. To historia oparta na prozie życia, bazująca na ramach gatunku obyczajowego, opowiadająca o losach jednej rodziny, czerpiąca subtelne inspiracje z sagi w wielkich rodów.

Tytułowy dom państwa Bille położony jest na Żoliborzu i wydaje się otoczony klątwą. Żadna z wcześniej zatrudnionych gosposi nie wytrzymała tam zbyt długo. Ekscentryczna pani domu oraz jej córki mocno potrafią zajść za skórę i nikt nie chce pracować w takich warunkach. Jednak pewnego dnia pojawia się tam Zuzanna, młoda i energiczna dziewczyna, która wprowadzi własne zasady. Zjedna sobie sympatię państwa, ale sceptycznie nastawi do siebie ich córki. I gdy dojdzie do śmierci Eweliny, żony pana Billiego, nastanie niecodzienna sytuacja– on pojmie za żonę młodą gosposię a ona będzie musiała walczyć z jego córkami.

Najpierw czytamy jak to wszystko się zaczęło, później śledzimy losy dorosłych córek gospodarza. Obserwujemy teraźniejszość i zagłębiamy się w przeszłość. Obserwujemy jak na przestrzeni lat i zdobytych doświadczeń zmieniają się sylwetki bohaterów a zmiany będą głębokie i nieodwracalne. Autorka bowiem w pełni skupi się na kreacji sylwetek postaci i nie umknie jej żaden najmniejszy szczegół, tym sposobem przed nami stają wiarygodne i dopracowane osobowości, z profilami psychologicznymi idealnie umożliwiającymi rozłożenie je na czynniki pierwsze. Otaczać będziemy się bowiem różnymi emocjami i skupiając na jednej rodzinie dostrzeżemy jak nietuzinkowa sytuacja odwróci całkowicie bieg wydarzeń. Autorka po raz kolejny składa na nasze dłonie w pełni przemyślaną dylogię mocno bazującą na wielowymiarowej formie a także licznych motywach, które nieustannie otaczają losy jednej rodziny. Wszystko to fascynuje, intryguje i nie pozostawia nas obojętnym na rozgrywaną akcję.

"Sekrety domu Bille" to lektura idealna do poczytania po ciężkim dniu, która odrywa nasze myśli od obowiązków i prowadzi przez rodzinne przygody pełne sekretów, niedomówień a także wielkich oczekiwań. Czytamy o zdarzeniach, które bez problemu mogłyby dotknąć każdego z nas, o drugich szansach, nadziei na lepsze jutro, o dążeniu do realizacji celu a także potrzebie akceptacji, zrozumienia oraz miłości. Agnieszka Janiszewska sięga po głębokie, ale w pełni zrozumiałe uczucia, które nadają jej historii wiarygodnych ram.

Agnieszka Janiszewska po raz kolejny składa na nasze dłonie dylogię, w której proza życia miesza się z ekscytującymi momentami. W historii bohaterowie wydają się żyć własnym życiem i opowiadają o zaskakujących zdarzeniach, które bez problemu potrafimy przełożyć na realne życie.

Zachęcam do zaopatrzenia się w obie części lektury. To dylogia ściśle ze sobą połączona, która...

Kto przeczytał moją opinię o pierwszym tomie, ten wie, że czytałam już lepsze książki Agnieszki Janiszewskiej. W pierwszej części czegoś mi brakowało, miałam wrażenie, iż historia jest przegadana, a bohaterowie mnie denerwowali. Dlatego sięgając po drugi tom, byłam sceptycznie nastawiona. Jednakże moje obawy okazały się niesłuszne. Może nadal historia rodziny Bille nie jest moją ulubioną powieścią, ale zdecydowanie lepiej się bawiłam, czytając dalsze losy bohaterów.

W drugim tomie Agnieszka Janiszewska wpuszcza nas do życia Róży i Urszuli, krótko po śmierci ich ojca. Obie są bardzo zdruzgotane w żałobie. Pewnego dnia Urszula spotyka na cmentarzu dawną znajomą mecenasa, Teresę Chęcińską. Spotkanie to powoduje otwarcie strych ran i lawinę nieprzewidzianych zdarzeń, a dawno skrywane tajemnice wychodzą powoli na jaw, wywracając życie bohaterów do góry nogami.

Autorka w tych dwustu stornach zawarła bardzo duży okres życia bohaterów. Wkraczamy do życia bohaterek w ich najgorszym momencie, natomiast kończymy po kilku latach od śmierci mecenasa Bille. W tym czasie bardzo dużo się dzieje i to jest właśnie to, czego mi brakowało w pierwszym tomie. Teraz wszystko się powoli klaruje, urwane wątki powracają. Powieść momentami nadal wydaje się przegadana, ale teraz nadaje to historii takiej powolności, nostalgii, klimatu.

W drugiej części Agnieszka Janiszewska tak wykreowała bohaterów, że da się ich polubić. Podczas czytania miałam wrażenie, że bohaterowie wraz z upływem czasu wydorośleli. Róża i Urszula wreszcie zachowują się tak, jak przystało na dorosłe kobiety, chociaż nadal mają ten swój charakter z pierwszej części. Wreszcie autorka pokazała nam, co nieco z życia Zuzanny, czego mi tak strasznie brakowało wcześniej.

Jeśli mam być szczera to uważam, że autorka lepiej by zrobiła, gdyby nie dzieliła historii rodziny Bille na dwa tomy, tylko może połączyła to w jedną książkę i tę podzieliła na umowne dwie części. Wydaje mi się, że wtedy odbiór pierwszego tomu byłby inny.

Reasumując: uważam, że drugi tom dylogii „Sekrety domu Bille” miał w sobie to coś, co wciąga, czytelnika i czyta się z zapartym tchem. Autorka potrafiła dawkować różnorakie emocje, w odpowiednich momentach. Nie zabrakło tajemnic, skrywanych sekretów, wzruszeń, prawdziwej miłości, czy zrozumienia.

Kto przeczytał moją opinię o pierwszym tomie, ten wie, że czytałam już lepsze książki Agnieszki Janiszewskiej. W pierwszej części czegoś mi brakowało, miałam wrażenie, iż historia jest przegadana, a bohaterowie mnie denerwowali. Dlatego sięgając po drugi tom, byłam sceptycznie nastawiona. Jednakże moje obawy okazały się niesłuszne. Może nadal historia rodziny Bille nie jest...

Dziś opowiem wam o drugim tomie powieści obyczajowej "Sekrety domu Bille". Autorka skupiła się przede wszystkim na kobiecych postaciach, pokazując losy córek mecenasa i odkrywając sekrety obydwu pań Bille. Rywalki czy przyjaciółki? Kim dla siebie były Ewelina i Zuzanna? Czy siostry Bille miały powody, by z dużą ostrożnością podchodzić do swojej macochy?
Agnieszka Janiszewska stworzyła barwną paletę bohaterów i relacji międzyludzkich. Pokazała czym jest samotność i nieszczęśliwa miłość. Pokazała pragnienia i potrzeby ludzkie w konfrontacji z rzeczywistością. Pokazała jak trudne mogą być wybory i jakie konsekwencje mogą za sobą nieść.
To nie jest łatwa książka. Ma w sobie dużo smutku i melancholii, ale jest w niej też światło i nadzieja. Jej mottem mogą być słowa mecenasa skierowane do Zuzanny: "Nigdy nie po­win­no się pod­da­wać. Za­wsze warto spró­bo­wać."
Historia, w której tajemnice przeplatają się z ważnymi tematami społecznymi, wciąga czytelnika bez reszty, ale też skłania do refleksji.
Opowiada o przewrotności losu i przeznaczeniu. O tym, że nigdy nie wolno się poddawać i nigdy nie jest za późno na wybaczenie i nowy początek.
"Sekrety domu Bille" z pewnością docenią osoby, które wolą spokojne i refleksyjne, ale nie pozbawione ciekawych zwrotów akcji, powieści.

Dziś opowiem wam o drugim tomie powieści obyczajowej "Sekrety domu Bille". Autorka skupiła się przede wszystkim na kobiecych postaciach, pokazując losy córek mecenasa i odkrywając sekrety obydwu pań Bille. Rywalki czy przyjaciółki? Kim dla siebie były Ewelina i Zuzanna? Czy siostry Bille miały powody, by z dużą ostrożnością podchodzić do swojej macochy?
Agnieszka...

Gdy przeczytałem pierwszy tom Sekretów domu Bille, wiedziałem, że jak najszybciej muszę przeczytać drugi tom. I tak się stało. Wciągająca powieść obyczajowa z elementami psychologicznymi wciągnęła mnie od pierwszych stron. Pani Agnieszka Janiszewska tak umiejętnie zakończyła pierwszy tom, że niemożliwym jest nieprzeczytanie kontynuacji powieści.

Autorka studiowała historię na Uniwersytecie Warszawskim. Mieszka pod Warszawą i cały czas rozwija swoje pasje w kierunku, w jakim studiowała. Jest wykładowczynią historii w liceum ogólnokształcącym. Dużo pisze, nie tylko powieści, ale też monografie i biografie historyczne.

Okładki z obu tomów bardzo do siebie pasują. Obie oddają scenerię warszawskiego Żoliborza. Nie wiem tylko, czy dom, który widzimy na okładkach, to ten dom, w którym autorka umieściła w powieści rodzinę państwa Bille. I czy to jest właśnie ulica Potocka. Jednak obie okładki są bardzo piękne.

Przypomnę kilka słów o pierwszym tomie. Akcja powieści rozgrywa się właśnie tam, na ulicy Potockiej w domu państwa Bille. Najpierw, po ciężkiej chorobie, umiera Ewelina, żona mecenasa Juliana Bille. Wkrótce pan domu powiadamia swoje córki, Różę i Urszulę, że ponownie wejdzie na ślubny kobierzec, a wybranką będzie... Zuzanna, gosposia, która od wielu lat pracowała dla rodziny. Obie córki są przeciwne temu. Julian postanawia na swoim, to jego życie i on sam decyduje, co będzie dla niego najlepsze.

Przejdźmy do drugiego tomu. Mija już chwila od śmierci mecenasa, po której ciężko było się wszystkim otrząsnąć. Dochodzi sprawa testamentu pana Bille. Róża i Urszula muszą spotkać się z Zuzanną. Od tego momentu stosunki pomiędzy kobietami ulegają pewnym zmianom. Długo skrywane tajemnice domu wychodzą na światło dzienne. Wiele z nich będą zaskoczeniem dla córek mecenasa, jak i dla czytelnika. Czy Zuzanna znajdzie wreszcie po wielu latach zrozumienie i aprobatę pasierbic, które od pierwszych dni pracy w domu państwa Bille nie pałały sympatią do nowej gosposi, a następnie żony ich ojca?

Agnieszka Janiszewska wyraźnie nakreśliła postaci powieści. Umiejętnie przekazała czytelnikom tajemnice, które mogły zaszokować, które mogły wzruszyć. Mimo że na kartach powieści problemy piętrzyły się lawinowo, to koniec na pewno da satysfakcję wszystkim, którzy zdecydują się przeczytać dwutomową powieść.

Gdy przeczytałem pierwszy tom Sekretów domu Bille, wiedziałem, że jak najszybciej muszę przeczytać drugi tom. I tak się stało. Wciągająca powieść obyczajowa z elementami psychologicznymi wciągnęła mnie od pierwszych stron. Pani Agnieszka Janiszewska tak umiejętnie zakończyła pierwszy tom, że niemożliwym jest nieprzeczytanie kontynuacji powieści.

Autorka studiowała historię...