Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejny tom o Hubercie Meyerze, ale... z zakończeniem otwartym.
Jak zapewne wiecie bardzo lubię Meyera, i jego niecodzienne metody pracy, oraz pchanie się w problemy, z których ciężko, ale obronną ręką wychodzi.
W tym tomie mało brakowało, a nasz profiler wąchałby kwiatki od spodu. Ponieważ był tam gdzie nie powinno go być z niepotrzebną osobą.
Ale do meritum. Jeśli mam się do czegoś przyczepić w tym tomie, to tylko do jednego. A mianowicie do przegadanej historii.
Pierwsza połowa to było jedno wielkie mielenie historii. Mało akcji.
Druga połowa była trochę lepsza, ale też czuć było chaos. Dużo było zapychaczy fabuły. Jeśli chodzi o epilog, to muszę się przyznać, że mnie zainteresował.
Ocena 3/10🌟.

Kolejny tom o Hubercie Meyerze, ale... z zakończeniem otwartym.
Jak zapewne wiecie bardzo lubię Meyera, i jego niecodzienne metody pracy, oraz pchanie się w problemy, z których ciężko, ale obronną ręką wychodzi.
W tym tomie mało brakowało, a nasz profiler wąchałby kwiatki od spodu. Ponieważ był tam gdzie nie powinno go być z niepotrzebną osobą.
Ale do meritum. Jeśli mam się...

Szczerze, nie wiem co o tej książce mogę powiedzieć.
W pierwszym tomie się zakochałam, w drugim dostałam załamanie nerwowe... Za to w tym tomie mam mały dylemat.
Ten tom jest dużo lepszy od drugiego, ponieważ coś się dzieje.
Fabuła jest prosta i przewidywalna jak sznurówka w bucie. Bardzo interesował mnie wątek magicznego domu dziadka Williama - pełen tajemnic, zakamarków etc.
Też ciekawym wątkiem były wzmianki o krwiożerczych potworach i dziwnych czarach, które były miłym dodatkiem do klimatu.
Jeśli chodzi o bohaterów to niestety, ale bywało różnie i z niektórymi się nie polubiłam.
Na pewno nie polubiłam się z główną bohaterką, czyli Charmain. Charmain jest osobą kochającą książki na zabój - prawdziwy książkoholik.
Niestety to jest jej chyba jedyna zaleta, ponieważ oprócz czytania Charmain niepotrafi NIC, a na dodatek jest bardzo irytująca.
Przez całe życie trzymana jest pod kloszem, rozpieszczana przez rodziców do tego stopnia, że nie potrafi umyć naczyń, posprzątać koło siebie - zupełnie NIC. Ale ma marzenie - jej marzeniem jest praca w Królewskiej Bibliotece.
Również poznajemy w tym tomie Petera, który chce pobierać nauki magii u dziadka Williama, ale niestety nie udaje mu się z pewnych względów. Peter jest chłopakiem bardzo roztrzepanym, ciekawy wszystkiego wkoło. Zdecydowanie jest pozytywnie lepszym bohaterem od Charmain.
Też w tym tomie, jak i poprzednim spotykamy nasze szalone trio, czyli Sophie, Hauru i Kalcyfera. I szczerze nie mogłam się na nich doczekać. Świetnie uzupełniali braki w fabule.
Ogólnie ten tom uważam za przeciętny, ale lepszy od 2 tomu.
Ocena 5️⃣/🔟🌟.

Szczerze, nie wiem co o tej książce mogę powiedzieć.
W pierwszym tomie się zakochałam, w drugim dostałam załamanie nerwowe... Za to w tym tomie mam mały dylemat.
Ten tom jest dużo lepszy od drugiego, ponieważ coś się dzieje.
Fabuła jest prosta i przewidywalna jak sznurówka w bucie. Bardzo interesował mnie wątek magicznego domu dziadka Williama - pełen tajemnic, zakamarków...

Od czasu do czasu lubię przeczytać biografię jakiejś znanej osoby lub jakiś reportaż o danym wydarzeniu, które miało miejsce x lat temu.
Teraz na tapetę wzięłam książkę o Korze.
Piosenki Kory i Maanamu lubię i od czasu do czasu posłuchać.
Ale mało o niej wiedziałam, ponieważ nie interesowałam się jej osobą i twórczością.
Natomiast jeśli chodzi o książkę pani Katarzyny Kubisiowskiej to muszę powiedzieć, że bardzo mi się podobała.
Autorka w dobry sposób przedstawiła życie Kory, historię je rodziny, jakie miała relacje z rodziną, z zespołem, w jaki sposób powstał zespół Maanam. Pokazanie głębszego spojrzenia na czasy w których Kora żyła, czyli czasy głębokiego PRLu i czasu transformacji.
Autorka w żaden sposób nie gloryfikuje Kory. Pokazuje nam Korę taką jaką ona była naprawdę.
I na sam koniec chcę wyrazić swoją opinię do opinii prywatnej mojej znajomej, która to stwierdziła, że "nie warto czytać tej książki, ponieważ jest nie prawdziwa, została napisana lata po śmierci artystki. Że za dużo włożone jest w nią marketingu. Nudna." etc. Mogłabym jeszcze wymieniać, ale nie warto.
Zrozumiałabym te argumenty, gdyby więcej osób podobnie tak myślało, ale gdy to mówi jedna osoba, która była fanka Kory, to takie argumenty puszczam mimo uszu, i pozdrawiam.
Marketing chyba na tym polega, aby jakiś produkt wypromować, i żeby było dużo osób zainteresowanym tym produktem. Tak myślę.
Ocena 7️⃣/🔟🌟.

Od czasu do czasu lubię przeczytać biografię jakiejś znanej osoby lub jakiś reportaż o danym wydarzeniu, które miało miejsce x lat temu.
Teraz na tapetę wzięłam książkę o Korze.
Piosenki Kory i Maanamu lubię i od czasu do czasu posłuchać.
Ale mało o niej wiedziałam, ponieważ nie interesowałam się jej osobą i twórczością.
Natomiast jeśli chodzi o książkę pani Katarzyny...