Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Momentami przejmująca, ale ta tematyka jest mi znana, więc spodziewałam się jednak czegoś więcej. Jakoś mnie emocjonalnie nie wciągnęła. To nie jest zła książka, ale nie jest też wybitna. Plus za wierny obraz lat 90.

Momentami przejmująca, ale ta tematyka jest mi znana, więc spodziewałam się jednak czegoś więcej. Jakoś mnie emocjonalnie nie wciągnęła. To nie jest zła książka, ale nie jest też wybitna. Plus za wierny obraz lat 90.

Świetny pomysł z podwójną narracją - matki i córki. Smutna i boleśnie realna. Momentami wydawało mi się jednak, że postać matki jest zero-jedynkowa i nieco tendencyjna (faworyzowanie jednej z córek). Wolę tak myśleć, niż zastanawiać się, jak wiele jest takich matek i rodzin w ogóle. Rodzin, w których, pozornie, nic złego się nie dzieje, a dzieci sądzą, że przemoc wobec nich jest uzasadniona.

Świetny pomysł z podwójną narracją - matki i córki. Smutna i boleśnie realna. Momentami wydawało mi się jednak, że postać matki jest zero-jedynkowa i nieco tendencyjna (faworyzowanie jednej z córek). Wolę tak myśleć, niż zastanawiać się, jak wiele jest takich matek i rodzin w ogóle. Rodzi...

Rozwiń

Zwiń

Zastosowanie pojęć związanych z liryką do interpretacji piosenek disco-polo czy serialowych samo w sobie jest zabawne i faktycznie parę razy się uśmiałam. Szczególnie gdy autor obnażał absurdy niektórych tekstów. Nie lubię jednak gdy narrator/autor w książce mówi o sobie w liczbie mnogiej podczas gdy wiemy, że ma na myśli jedynie siebie. Wydaje mi się, że to jednak lepszy materiał na felieton, niż na książkę.

Zastosowanie pojęć związanych z liryką do interpretacji piosenek disco-polo czy serialowych samo w sobie jest zabawne i faktycznie parę razy się uśmiałam. Szczególnie gdy autor obnażał absurdy niektórych tekstów. Nie lubię jednak gdy narrator/autor w książce mówi o sobie w liczbie mnogiej ...

Rozwiń

Zwiń

Doceniam wartość artystyczną, innowacyjność, ale niestety wynudziłem się. To tak jakby wejść do głów kilkunastu osób i słyszeć ich myśli. Dywagacje o zmarnowanym życiu i wyborach. Gdyby jeszcze uniwersalne, jak u Myśliwskiego, ale nie. I jeszcze ta irytująca, choć poprawna forma "patrzała". Cieszę się, że już ją skończyłam. Nie wiem, czy jeszcze dam szansę tej autorce.

Doceniam wartość artystyczną, innowacyjność, ale niestety wynudziłem się. To tak jakby wejść do głów kilkunastu osób i słyszeć ich myśli. Dywagacje o zmarnowanym życiu i wyborach. Gdyby jeszcze uniwersalne, jak u Myśliwskiego, ale nie. I jeszcze ta irytująca, choć poprawna forma "pat...

Rozwiń

Zwiń

Wzruszająca i niezwykła, tak jak ksiądz Kaczkowski.

Wzruszająca i niezwykła, tak jak ksiądz Kaczkowski.

Nie ze wszystkim się zgadzam, ale szanuję.

Nie ze wszystkim się zgadzam, ale szanuję.

Szkoda, że tak niewielu jest takich księży jak ksiądz Kaczkowski. Kościół byłby wówczas inny.

Szkoda, że tak niewielu jest takich księży jak ksiądz Kaczkowski. Kościół byłby wówczas inny.